Savaş - Levi Ackerman | +18

10. Bölüm

Hızlıca duşumu aldıktan sonra havluyu göğüslerimin üzerinden sardım sıkıca ve saçlarımı da havluyla sarıp banyodan çıktım.

İçeri girdiğimde Eren 'in hâlâ burada olmasıyla kaşlarım çatılmıştı.

" E-eren sen çıkmamış mıydın."

Kapım her zamanki gibi açıldığında içeri bu sefer en girmesini istemediğim kişi girmişti... Ama benim kapımı ondan başka bu şekilde açan yoktu.

Arkamı dönüp ona baktığımda o da bize bakıyordu. Dudaklarını bir şey demek için araladığında vazgeçti ve bir şey demeden geri çıktı...

" Eren neden buradasın ?"

" Hey bu kadar tepki vereceğini düşünmedim sakin ol."

" Sakin ol mu ? Duştan çıktım ve yanında havlu ile duruyorum ve az önce benden sorumlu olan yüzbaşı bizi bu şekilde gördü. Sence ne düşündü eren ha ?" dedim sinirle.

" Lucy biraz sakin ol çıkıyorum üzerini giy öyle konuşalım tamam mı ?"

Bir şey demeden çıktı odamdan.

Gözlerimden yanaklarıma süzülen göz yaşlarımla ağlamam iyice şiddetlenmişti. Onu seviyordum, bizi görünce kim bilir neler düşünmüştü. Zaten benim için o çok imkansızdı. Birde üstüne bunlar oluncası... asla ona sahip olamayacağımı biliyordum.

Asla beni sevmeyeceğini de biliyordum.

Hızlıca üzerimi giyip saçlarımı kurulamadan salıp dışarı çıktım kızarık gözlerimle.

Giderken Erwin ile karşılaştım koridorda. Yüzüne bakmamaya çalışarak yanından geçmeye çalışırken beni durdurdu ve bana bakıp.

" Ağlamışsın lucy... anlat hemen odama gel."

Dediği şey ile gözlerim iyice kızarırken karşı çıkmadım ve ofisine gittik.

O koltuğa oturdu bende yanına oturup ellerimi saçlarıma atıp ağlamaya devam ettim hıçkıra hıçkıra.

Erwin bir süre sakinleşmemi beklemişti ama ağlamam giderek şiddetlenmişti. Bir eliyle sırtımdan destek olurken sakinleşmem için nasihatler veriyordu.

O sırada kapı açıldı ve içeri bunca göz yaşımın sebebi olan adam girdiğinde yüzüne bakmamaya çalışarak gözlerimi kaçırdım.

" Belgeleri getirdim erwin." dedi ve belgeleri masaya bırakıp bir şey demeden odadan çıktı.

Beni gerçekten umursamıyordu. Yüzüme bile bakmamıştı. Neden ağlıyorsun bile dememişti. Hiç bir şey dememişti. Beni umursamıyordu.

Erwin bana bakıp " Bunca göz yaşının sahibini bulduk anlaşılan ha..."

Sesimin titrek çıkmamasına uğraşarak ona baktım ve

" N-ne ?"

" Ona nasıl baktığını ve gözlerini nasıl kaçırdığını biliyorum lucy..."

" Erwin ne olur kimseye söyleme yalvarırım aramızda kalsın lütfen.."

" Tamam abicim...ben yanındayım ağlama tamam mı... ne olduğunu anlat bakalım. Bizim suratsız sana ne yaptı."

Ona sabah olanları anlattım eren ile beni öyle görmesini.

" Sen sıkma canını yanlış anlaşılma der  hallederiz güzelim bunun için mi ağlıyorsun sen ?"