«Δίχως όρια»

Κεφάλαιο 1.

"Γαμώτο, ποιανού ιδέα ήταν τα σχολεία να ξεκινάνε τόσο νωρις;" Αναφώνησα καθώς έκλεισα το ξυπνητήρι μου, 7:00 η ώρα.

Αφού μετάνιωσα που για άλλο ένα βράδυ χάζευα μέχρι αργά και δεν κοιμήθηκα σωστά, σηκώθηκα με σκοπό να ντυθώ.

"Τι να βάλω σήμερα για να πάω σ'αυτό το τόσο υπέροχο μέρος με τους τόσο συμπαθητικούς ανθρώπους που θέλω ΤΟΣΟ πολύ να δω;" Η ειρωνία στο μεγαλείο της είμαι τελικά..

Άπλωσα άτσαλα το χέρι μου στην ντουλάπα και έπιασα ένα μαύρο τιραντακι και ένα μαύρο τζιν.
Και τα δυο χιλιοφορεμένα, και τα δυο όμως πολύ εγώ

Χτένισα τα σπαστά κόκκινα μαλλιά μου και τα άφησα κάτω
Φτου μου βγήκε η ρίζα.
Να θυμηθώ να πω της μαμάς να μου πάρει βαφή σήμερα.

Κατέβηκα κάτω βιαστικά αφού οι γονείς μου και ο αδερφός μου κοιμόντουσαν και έκανα μια απόπειρα να κάνω καφέ

"Τίποτα δε συνεργάζεται σήμερα γαμωτο."

Χάλασα το μίξερ του καφέ, ας θυμηθώ να πω στη μαμά να πάρει και από αυτό.

Βγήκα έξω στη βεράντα με σκοπό να κάνω ένα τσιγάρο αφού η κολλητή μου δεν είχε εμφανιστεί ακόμη για να πάμε μαζί σχολείο.

Έβγαλα τα τσιγάρα μου και άρχισα να στρίβω ένα τσιγάρο καθώς παρατηρούσα τον ουρανό, κάποια αστέρια αχνοφαίνονται και το φεγγάρι ήταν ακόμη εκεί, σαν να περίμενε τον ήλιο.

Κλασική Ζωή, ΠΑΝΤΑ στην ώρα της.

Αφού πέρασαν 5 λεπτά επιτέλους φάνηκε.

"Όταν βγαίνουμε, να το καταλάβω να με στήνεις αφού θέλεις να ετοιμαστείς μήπως και εμφανιστεί καινούριος γκόμενος..ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕ ΣΤΗΝΕΙΣ ΜΩΡΗ; ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΔΕΙΣ;" Αναφώνησα μέσα στα νεύρα όπως κάνω κάθε πρωί

"Συγγνώμη εγώ δεν ήθελα-" είπε φοβισμένα και ταυτόχρονα στην πλάκα μα πριν ολοκληρώσει την διέκοψα έξω φρενών

"Και γώ δεν ήθελα. ΝΑ ΑΡΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ"

"Ωχου μωρέ, λες και τώρα θα με μάθεις.
Αλλά επειδή ήξερα ότι θα αρχίσεις την γκρίνια κοίτα τι σου έφερα εγώ" είπε με ενθουσιασμό καθώς μου έδειξε έναν φρεντο εσπρέσο

"Για μένα είναι αυτό;" Αναφώνησα με γουρλωμένα μάτια λες και μου είχαν φέρει να φάω μακ ενώ έχω περίοδο και πεινάω σαν λύκος.