Sıfırdan Başlamak (Tendou X Reader)

Bölüm 4

  "Sa To Riiii. Hadi uyaaan. Satoriiiiii."

  Yavaşça göz kapaklarını aralayan Satori karşısında sırıtan Ebi'yi görünce gülümsemeye başladı. Esnerken konuşmaya çalışıyordu.

  "Günaydıııın. Biraz erkenci değil misin?"
  "Eğer çabuk hazırlanmazsan geç bile kalabiliriz. Seni işe götürüyorum unuttun mu?"
  "Ah evet, o zamaan hızlıca bir duş alüp hazırlanayım."
  "Koş koşş."

  Ebi de odasına geçip hiçbir zaman eşit çekemediği eyelinerlarını çekip bir rimelle odadan çıktı. Saçlarına da baktı çıkmadan. Yok gibiydiler. Satori de hazırlanıyordu. Satori'nin üstünde abisinin kıyafetlerini görmek ona çok garip geliyordu. Bu kıyafetleri 2 yıldır kimse giymemişti, hala abisi gibi kokuyorlardı. Kıyafetlerin içinde beklediğinden çok farklı biri vardı artık. Abisi içe dönük biriydi pek konuşmazdı ama kardeşine çok düşkündü, kimsenin yanında konuşmazsa onun yanında konuşurdu, sürekli gülümserdi. Fakat yine de kişiliği pek değişmezdi. Kısa kısa cevaplar verse de, umursamaz görünse de kardeşine hayatından daha çok önem verirdi. Evlendikten sonra biraz uzaklaşmışlardı ama abisi mutluydu ve Ebi abisinin mutluluğunu kendi mutluluğundan daha çok isterdi. Birbirlerine çok bağlıydılar ama artık bu bağ kopmuştu ve bağlandığı zamana lanet ediyordu.

... (beraber işe gittiler)

  "Ebi, kabalık etmek istemem ama her gün buraya kadar yürümek zor değil mi?"
  "Pffft, hayıır."
  "Ne demek hayır, bu yüzden mi saat 4'te beni kaldırdın?"
  "Ben geç bile kaldım. Bunları yapmaya 4 buçukta başlamam gerekirdi, saat 5 buçuk."
  "KOVULACAK MISIN?"
  "Hayıır, endişelenme. En sevdiği elemanlarından biriyim. Ayrıca bu şehirde benden çok tarif bilen ve bunu mükemmel uygulayabilen birini bulamaz."
  "Gerçekten harikasın Ebi."
  "A- Teşekkür ederim."
 
  Teşekkür ederken kızaran yanaklarını hissetmiş olmalıydi ki kafasını diğer yöne çevirmeye başladı.
 
  Kocaman pastacı dükkanının içine girdikten sonra kasada duran patronunun yanına doğru ilerlediler. Satori ağzı açık şekilde dükkana bakıyordu.

  "Günaydıınn."
  "Günaydın günaydıın, nerelerdeydin geç kaldın bu sabah?"
  "Seni yeni garsonunla tanıştırayım, Tendou Satori. Satori, bu patronum, patronumuz. (adama isim bulamadim bulunca degistirecegim burayi)

  "Ben mutfağa geçiyorum, o sana ne yapman gerektiğini ögretir. *içini çeker* Umarım yakın zamanda yeni bir garson da bulabilir."

  "O kadar önemli degil aslında. Artık ayak bağın değilim ben de yardımcı olabilirim."

  İkisi de gülümseyerek birbirlerine iyi çalışmalar dileyip ayrıldılar. Satori ne yapacağını bilmediği için biraz telaşlı görunüyordu, Ebi'nin çok hoşuna gitmişti bu hali. Kıpır kıpırdı ve ne söylenirse o güzeller güzeli gülümsemesini asla bozmuyordu. Çok kibardı. O tatlı minik kalbindeki tüm iyilik ve saflık yüzüne vuruyordu her zaman.

  Saat 8-9 civarlarında son pastalarını da bitirdikten sonra yavaşça çıktü mutfaktan. Kasanın arka tarafina geçip patronunun yanındaki sandalyeye yerleşti. İkisi de Satori'yi izliyorlardı.

  "Güzel yaptı mı işini?"
  "Evet evet, harikaydı. Hiçbir şey dökmedi. Hiçbir şey unutmadı. Çok iyi yapmışsın onu getirerek."
  "Teşekkür ederim."
  "Sevgilin falan mı?"
  "Hayır."
  "Nereden tanıyorsun?"
 
  Bu gelen soruya ne cevap vereceğini şaşırıp bir süre düşünür gibi yaptı. Konuşmaya karar vermişken bir müşterinin gelmesiyle konuşma yarıda kesildi. Fırsatı değerlendirip lavaboya kaçtı. Ne diyebilirim diye düşünürken ona seslenildiğini duyup biraz ellerini ıslatıp geri çıktı. Hiçbir şey olmamış gibi gelip eski yerine geçti.

  "Onun yanımda çalışmasını istiyorum."

  Patronu kafasını ona doğru çevirdi.

  "Çikolataya bayılıyor, ona çikolata yapmasını öğretmiştim. Beraber o çikolatadan dondurma bile yaptık. Eli gerçekten yatkın ve hiç sıkılmadan beni dinleyip ne söylersem yaptı. Çok da fazla gülümsüyordu. Çok sevdiğini düşündüm. Diyorum ki, benim yardımcım olsa. Hem daha kısa sürede daha fazla ürün çıkartırız. Fena olmaz mı?"
  "Yapabileceğini düşünüyor musun? Eğitimi falan var mıymış?"
  "Eğitimini benden alacak."
  "Eğer başarabileceğini düşünüyorsan al. Eğer başaramazsa garsonluğa geri döner."
  "Çok teşekkür ederim, çok teşekkürler."

  İş çıkışı eve dönüyorlar

   "Bugün çok iyi çalıştın. Ayrıca sana bir haberim var."
  "Ne haberi?"
  "Çikolatacım olmana çok az kaldı."
  "GERÇEKTEN Mİ?"
  "Eveet gerçekten. Yeni biri gelir gelmez yanıma geliyorsun."
  "Biliyor musun? Küçüklüğümden beri hep çikolata yapmak istemiştim. Çikolatacılık hayalimdeki meslekti yani. Hayat çok garip değil mi? Geçen gün canıma kıymaya çalışırken bugün hayalimdeki şeylere doğru ilerliyorum ve bu dünyanın en mükemmel kızı sayesinde."

  Ebi kızaran suratını ve gülümsemesini saklamaya çalışırken bu tatlı sohbet devam etti, eve vardılar. Beraber bir akşam yemeği de yedikten sonra çikolata için çalışmaya başladı. Yeni şeyler denemek çok hoşuna gidiyor, sanki her yeni bir kelime duyduğunda gözlerindeki bu ışıltı daha da artıyordu. O tatlı gülümseme hiç bozulmuyor, adeta her saniye daha da güzelleşiyordu.

 
...

   "Satoriii, hadi bir film seç."
   deyip bir koli ve kolinin içinde tamamen dolu olan mükemmel dizilmis filmleri getirdi.

  "Hiç korlu filmin yok mu?"
  "Korku filmlerinden nefret ediyorum, panik atak geçirmeme sebep oluyorlar."
  "Ah, özür dilerim."
  "Bak mısır patlattım."
  "Şu nasıl?"
  deyip birini çıkardı.

  "Ah, bu en sevdiklerimden. Hadi izleyelim."
  "Hadi gel."
  "Battaniye alacağım üşüdüm."
  "Bekliyorum."

   deyip filmi duraklattıktan sonra kocaman bir battaniyeyle geldi. Bu ikisini de örtmeye yeterdi. Öyle de yaptı. Biri bir ucundan, diğeri diğer ucundan tutup battaniyeye güzelce sarılıp izlemeye devam ettiler. Filmin sonlarına doğru omzunda bir ağırlık hissetti Satori. Bu ağırlık bayağı süredir vardı ama filme o kadar dalmıştı ki yeni fark edebilmişti. Kafasını çevirmeye çalışırken omzunda ağzı açık bir şekilde uyuyakalan Ebi'yi fark etti. 'Çok tatlı uyuyor.' duye geçirdi içinden.

  Film biter bitmez her şeyi yavaşça toplayıp Ebi'yi kucağına aldı. Odasına yatırmaya götürürken uyandı.

  "Satori. Neden kucağındayım?"
  "Uyuyakalmıştın ve ben de odana götürüyorum."
  "Beni artık indirebilirsin."
  "Hayır."
  "İndirebilirsin."
  "Haayıırr."
 
  Her türlü onu bırakmauacağını artık kabullendiği için kendini Satori'nin kollarına bıraktı. Satori onu yatağına bırakıp yatağın bir ucuna oturdu. Elini yanakları al al olan kızın alnına koydu, yanağına indirip geri çekti. İyi geceler deyip günü birlikte bitirdiler.

  ...

  Birkaç hafta sonra nihayet o beklenen garson bulundu ve Satori hayalindeki mesleğe doğru ilk adımını atmaya başladı. Şu anlık sadece çok büyük veya çok da küçük denmeyen bir pastacıda başlamalılardı.
 
  Beraber yaşayalı neredeyse 5 ay olmuştu ve birlikte gerçekten güzel anılar biriktirmişlerdi. Hala birlikte çalışıyorlardı. Her gün çikolata yapmak Satori'nin başına gelmiş en güzel şey olabilirdi. Artık ikisi de daha mutluydu, gülümsemeleri yalan değildi. Birbirlerine çok iyi gelmişlerdi. Yaralarını çevresindekiler açmıştı, en yakınları açmıştı. İkisi de çok yaralıydı ve bu yaralı halleriyle birbirlerinin yaralarını sarmışlardı.

  "Satori."
  "Hm?"
  "Kıyafetlerin."
  "Ne olmuş kıyafetlerime?"
  "Hepsini atmanı isriyorum."
  "Ne?"
  "Kıyafetlerini at."

............................................................................

SELLAMLAR ASKLARIM evet yeni bolum cok gec geldi ama daha gue ve daha hizli bolumler atmayi planliyorum ve bir sey sormaliyim bu hikayeyi mi angst bitireyim yoksa baska bir hikayeyo mi angst yazayim? İçimden cok angst yazmak geldi cok guzel bir konu buldum bunu da X Reader gibi yapmayi planliyorum kiminle olsun istersiniiz. Sizi seviyoruum<3