အလုပ်ပိတ်သည့်နေ့တွေက မိသားစုစုံစုံလင်လင် ရှိတတ်ကြသည့်...အားလပ်ရက်ကလေးတစ်ခုပင်...။
ဒီနေ့ နံနက်ခင်းမှာတော့...သူစိမ်းတစ်ယောက်က မိမိအိမ်မှာ နိုးထလာမည်ကိုတွေးမိရင်း ဘုန်းနေသော် စိတ်ရှုပ်နေသယောင်...။
မင်းရဲမာန်ကတော့...စောစောစီးစီးရောက်လာသည့် ဇွဲသီဟကို မကြည်ကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေလေ၏....။
လရောင်ခြယ်က ဇွဲသီဟလက်ထဲမှ မုန့်တွေကိုယူလိုက်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲဝင်သွားသည်...။
နေရာမှ လှည့်ထွက်သွားဖို့လုပ်နေသည့် မင်းရဲမာန်အား..ဇွဲသီဟက...
"ကိုရဲမာန်..."
မင်းရဲမာန် လှည့်ကြည့်တော့...ဇွဲသီဟက ဆက်ပြော၏...။
"ခဏ စကားပြောရအောင်..."
"မပြောသေးဘူး...ငါအချိန်မရ-.."
"ခင်ဗျားအချိန်ရပါတယ်..."
ဇွဲသီဟက ပြောပြီး ခြံထဲထွက်သွားသည်...။မင်းရဲမာန်လည်း အောင့်သက်သက်ဖြင့် လိုက်သွားရတော့၏...။
ခြံလေးထဲမှာတော့ နံနက်ခင်း မြူခိုးလေးတွေ တစ်စိုးတစ်စကျန်နေသေးသည်...။
နေရောင်လေးက ခပ်ပြပြ...။
ဇွဲသီဟက ပြာလဲ့လဲ့မျက်ဝန်းတွေဖြင့် မင်းရဲမာန်ကိုကြည့်ပြီး...
"ကျွန်တော့်ကို မချေပါနဲ့တော့...ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ချစ်ကြောင်း ဝန်ခံပြီးပြီလေ...ခင်ဗျားအတွက် ကျွန်တော့်ရဲ့တက်လမ်းတွေကို စွန့်လွှတ်ပြီး ခင်ဗျားရှိတဲ့ နေရာမှာပဲနေနေတာ...."
"အဲ့ဒါနဲ့ပဲ...မင်းက ငါ့ကိုဘယ်လောက်ထိချစ်နိုင်မှာမို့လို့လဲ..."
ဇွဲသီဟက လေးနက်သည့်အကြည့်တွေဖြင့်....
"ကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုချစ်ခဲ့တာ ဆယ်နှစ်ပြည့်တော့မယ်..."
မင်းရဲမာန်ကတော့ ဂရုမစိုက်သည့် ပုံစံဖြင့်သာ နှုတ်ဆိတ်နေသည်....။
"ခင်ဗျား ပြန်ချစ်လာဖို့က ကျွန်တော့်အိပ်မက်...ကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုချစ်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေက မလုံလောက်သေးဘူးလားဗျာ..."
"မင်းဒုက္ခမင်းရှာနေတာလေ...မင်းက ငါ့roomနဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့သူမျိုးလဲမဟုတ်ဘူး...ငါ မင်းကို ချစ်နိုင်မှာလဲ မဟုတ်ဘူး ဇွဲသီဟ..."
YOU ARE READING
⚠BECAUSE...⁉ {U+Z} (Completed)
Romanceဘာကြောင့်ချစ်မိသွားသလဲ..... ဘာကြောင့်စွဲလမ်းမိသွားသလဲ..... မာနတွေ..အမုန်းတွေကရော..ဘယ်ကိုရောက်သွားသလဲ... အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်.............
