სარეპეტიციო დარბაზში
ათს უკლია ხუთი წუთი. ოთახში შვიდის მაგივრად ხუთი მომღერალია
- დავიწყოთ
თქვა ნამჯუნმა
- ხომ მაგრამ ჯერ ჯონკუკი და თეჰიონი არ მოსულან
- დღეს არ მოვლენ
- ნამჯუნ რა მოხდა თქვენს შორის?
- არაფერი უბრალოდ ვიკამათეთ, ახლა კი დავიწყოთ ვარჯიში
- რაზე?
- ჯიმინ!!!
ვარჯიშის შემდეგ ყველა საერთო საცხოვრებელში დაბრუნდა. ნამჯუნი და ჯინი კი ჯონკუკის სახლისკენ წავიდნენ.
საჭესთან ჯინი იჯდა ნამჯუნი კი მის გვერძე. ხელები უკანკალებდა
- ნამჯუნ ასე ნუ ნერვიულობ
- იქნებ თეჰიონმა არ მაპატიოს
- გაპატიებს
- რაიცი?
- შენს გამხნევებას ვცდილობ
ცოტახანი ჯონკუკის სახლს მიუახლოვდნენ. ისინი აქ არასდროს ყოფილან ასე რომ ჯონკუკის სახლით მოიხიბლნენ. სახლი გარედან შავი იყო აივნები მინის ეზო ყვავილებით სავსე.
- უნდა ვაღიარო ნამჯუნ, ჯონკუკს განსხვავებული, მაგრამ საოცარი გემოვნება აქვს
- გეთანხმები.
კარს მიუახლოვდნენ თუ არა ჯინმა დააკაკუნა. ცოტახანში ნაბიჯების ხმა გაიგეს და კარი ჯონკუკმა გააღო
- გამარჯობა ჯონკუკ
- გამარჯობა ჯინ, შემოდით
- თეჰიონი სად არის?
- ძინავს
- ახლა? ახლა ხომ ორის ნახევარია
- თეჰიონი ცუდად იყო მთელი ღამე ამიტომ ძინავს
- რა ჭირდა?
- შენი აზრით ნამჯუნ ? ტიროდა
- ჯონკუკ გაყოფა ნამჯუნი ნანობს და ბოდიშის მოხდა უნდა
Flashback
და რა მოხდა გუშინ ღამე?
თეჰიონს ღამის სამ საათზე ტირილით გაეღვიძა
- თეჰიონ რა მოხდა?
- მე... მე ..ცუდი სიზმარი ვნახე
- ჰეი ყველაფერი კარგადაა არ ინერვიულო
- დამესიზმრა რომ ჩვენზე ყველამ გაიგო და საშინლად გვექცეოდნენ
- თეჰიონ მშვიდად მე შენთან ვარ
- ჯონკუკ არ მინდა ჩემს გამო ცხოვრება დაგენგრეს
- ჩემი ცხოვრება შენს გარეშე არაფერია
- მიყვარხარ, გთხოვ რაც არ უნდა მოხდეს არ მიმატოვო
- რა სისულელეა არასდროს მიგატოვებ, მოდი ჩემთან
თეჰიონი ახლა ჯონკუკის მკერდზე აგრძელებდა ტირილს
- დამშვიდდი
დილის ხუთზე თეჰიონს ჩაეძინა რადგან ტირილოსგან დაღლილი იყო.
