3.Bölüm

179 14 1
                                    

Şu alarmı icat edeni dövebiliyoz mu?Bu saatte okul mu olur allasen.Tam bir işkence.Güne söve söve baslamama sebep olan alarmı kapattım.Battaniyemi kaldırdım,yataktan çıktım.Lavoboya gidip,yüzümü iyice yıkadım.Daha sonra dolaptan askıda olan kıyafetlerimi çıkardım ve giyindim.Okul kıyafetleri fena değildi aslında.lacivert eteği giyip üzerine beyaz gömleğimi giydim.Üzerinede dolaptan askıdan çıkardığım montumu aldım.Saçlarımı montumdan cıkarıp omuzlarıma dağıttım.Daha sonra ayakkabılarımı giydikten sonra da kızları kapının orda bekledim.Onlar da aşağıya indiler.Okul kıyafeti üzerlerinde harika durmuştu.-Kuş uçtu beybiler,dedim.Güldüm onlarda güldükten sonra kapıyı kilitledik.Asansöre yöneldim.Yiğit'te kapıdan çıkıyordu.Nereye gidiyordu acaba?Cemreyle,Nur'a noldu?bakışlarımı attım.Merdivene yönelmislerdi cünkü
-Beste çok kilo aldık o yüzden merdivenden incez. Dediler
-Ne kilo ama sanarsın duba ayısı diyip asansör kapısını kapatıyordum ki Yiğit duvarla asansörün kapısının arasına ayağını koydu.
Yigit-Sanada merhaba,bekleyebilirdin
-Ne biliyim belki merdivenlerden inersin sanmıştım bu arada merhaba,dedim.Asansöre bindik iki kişiydik.Asansör aşağı iniyordu taa ki 3. katta kalmasaydı.
İç ses: Heh bi bu eksikti okula geç kalıcaz. Asansörde kalmak da neyin nesiydi.
-Süper ya bekle şimdi 2 saat.
Daha sonra tek tek düğmelere bastım hiçbişey olmadı kapıları yumruklamaya başladım. Harbi kimse mi duymaz. Cemreyle Nur nerdeydi acaba. Yiğit kıkırdamaya başladı. Gülüyor mu o?
-Hıı çok komik, yardım etsene biraz.dedim sonra da o.
-Napıyım kızım demir kapıyı mı kırayım ? dedi
-Hiç fena olmaz ama zararlı çıkan sen olursun dedim
-Hiç yoramam kendimi bekle birileri farkeder. dedi
-Biri farkedene kadar ohooo ben deniyim o zaman dedim
-Dene zarar gören sen olursun dedi taklidimi yaparak.
-Çok komik zaten gül sen dedim.
-Bence de he man beste hadi kır kapıyı dedi.
Bir... iki ...üüüç ondan aldığım gazla kapıya geçirdim veya kapı bana geçirdi.
-Uff açılsan şaşardım zaten. Kolumun kırılması yerine kapının kırılması lazımdı.
-Olmayınca olmuyor demek ki dedi.
-He he dedim.
Sonra çantamın ön gözünden telefonumu çıkardım.Cemreyi arayıp;
-Nerdesiniz,duba ayıları,dedim
Cemre:Okula geldik,sen Yiğitle geliyosun diye,beklemedik seni.
-Aferin size,biz Yiğitle asansörde kaldık,dedim.Buraya gelemezsiniz deme?
Cemre;Gelmesine geliriz de şu Mehmet Hoca yollamaz,biliyorsun.
-Anladım,tamam biz buluruz çaresini,dedim.
Cemre;İyi madem ,kolay gelsin dedi.Hemen Nur konustu;Öpüşmeyin hee,dedi.
-Salak salak konuşma Nur,hadi öptüm ikinizide diyip,telefonu kapattım.
Yigite telefonu uzatıp;
-Bari Şebnem teyzeyi ara apartman yöneticisini falan arasın,haber versin.
Yiğit:Tamam,arıyım
05*********yeterli bakiyeniz bulunmamaktadır dıt dıt dıt.
-Nasıl ya,kızları aradıgım için bitti o zaman dakikam vardı daha yeni.Senin telefonun yok mu?
Yiğit:Evde unuttum
-Zeki çocuk
Yiğit:Sağol
-Napıcaz,şimdi?
Yiğit:hiç bir fikrim yok.
-Yapcak bir şey yok bekliycez artık.
Ayağımla resmen ritim tutuyordum.Ama ne gelen vardı ne giden.O sıkıntıyla çantamdan kulaklıgımı çıkardım.Müzik listemi açıp,en sevdiğim şarkıya tıkladım.Dinlemeye basladım.

Nur'un Ağzından
Gerizekalı beste,Yigit'le asansörde kalmıslar.Biz Yiğitle geliyo diye onu beklememiştik.Okula Cemreyle giriş yapmıstık.Önüme bakıp merdivenlerden cıkıyordum.Ama bi anda Baran denilen o gıcık çocuk koluma carptı.Sendeledim sonra sendelememi yeni fark etti.Sırtımdan tuttu.
-Önüne baksana be,kör müsün?
Baran;Sana körüm,dedi ve göz kırptı.
-O zaman sana tedavi olmanı öneririm.Göz kırptım.
Baran;Halimden memnunum.
-Ben değilim,dedim ve Cemre'nin kolunu tuttum.Sınıfımıza gectik.
******************************
Hala kimse gelmemişti,müzık dinlemekten bile sıkılmıstım.Ama boş boş durmakta sıkıcı olurdu,müzigimi değistirdim.Taylor Swift-Blank Space şarkısını açıp,dinlemeye başladım.Sarkısını mırıldanıyodum bir yandan da puffluyordum.Saclarımda önüme geliyordu.Yigit'in beni izlediğını farkettim.Yiğit'e dönüp;
-Noldu?,dedim.
Biraz yüzüme baktıktan sonra bir tutam önümde duran sacı alıp kulagımın arkasına sıkıştırıp,kulağımda ki kulaklığı aldı.Bir an sıcak bastı.Kendi kulağina taktı.Bir sey dememıstım,onun da canı sıkılmıstı belli ki.Bir 15 dakika sonra asansör calısmıştı.O heyecanla şükürler olsun diyip.Yiğit'in kollarına atıldım.Bir kac dakika sonra daha yeni farketmistim ki .-Aaa,ben sey sevindim o yüzden yani.
Gibi şeyler sıraladım.
Yigit:Hahha,sorun değil Beste,iyi hissettirdin,dedi.
Ben dogru mu duymuştum.Ay valla havale geçircem su an öff cok sıcak.Hemen kulağında ki kulaklıgı bir çırpıda çekip aldım.Hemen asansörün kapısını açtım.Dısarı attım kendimi.Kalan 1.katıda merdivenlerden çabucak indim.
Yigit:Beste,beklesene bestee!
-He ne biliyim,sey nereye gitçeksin sen,dedim
Yigit:Okula,aynı okuldayız,beraber gidelim.
-Hıı öyle mi peki.

Biliyorum biraz kısa ama ileriki bölümlerde daha uzun olucak.Kendinize iyi bakın vote unutmayın

ÜÇÜZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin