College Life

00. Goodbye

Written by Melissiebarteltje aka Melissa

Melissa's POV

We staan met z'n vieren op het vliegveld. Vandaag gaan Yvonne en ik naar London om daar te gaan studeren. Onze ouders hebben ons gesmeekt om te blijven maar ons besluit stond al vast. We knuffelen onze ouders nog een keer en lopen dan naar onze gate. We stappen het vliegtuig in en zoeken onze plaatsen op. Onze bagage hadden we al weggebracht. We gaan zitten en kijken elkaar met een grote glimlach aan.

''WE GAAN EINDELIJK STUDEREN IN LONDON!!'' Gillen we door het vliegtuig. Daarna roepen we sorry voor de mensen die het niet zo leuk vonden.

''Ik ben benieuwd hoe het gaat worden. Ik hoop dat we een mooie kamer hebben en leuke vrienden gaan maken. Niet zoals alle vorige jaren. Alleen wij twee en geen vrienden.'' Zegt Yvonne. Ik knik. Als ik terug kijk naar de middelbare school. Dan ga ik het totaal niet missen. Wij waren altijd de pispaaltjes. We hadden geen vrienden alleen elkaar. Ik hoop dat het hier anders wordt. Maar als ik dan weer vanaf de andere kant kijk hebben Yvonne en ik het verder geschopt dan alle anderen. We hebben alles makkelijk gehaald en gaan nu naar de universiteit van London. Dat is de anderen niet gelukt. Die mogen blij zijn als we worden aangenomen op een opleiding. Als ik daar aan denk moet ik er eigenlijk wel om lachen. Na een paar minuten val ik in slaap.

''Wij verzoeken u allen uw riemen om te doen. We gaan binnen een paar minuten landen.'' Zegt de piloot. Ik wrijf in mijn ogen en zie Yvonne naast me liggen te slapen. Ik schud haar zachtjes wakker.

''Yvonne doe je gordel om we gaan zo landen.'' Zeg ik. Ze doet haar gordel om wrijft in een keer in haar ogen. Als we zijn geland stappen we uit het vliegtuig en lopen naar de bagageband om onze bagage te zoeken. Als we die hebben pakken we een taxi en laten ons naar de campus brengen. Als we daar aankomen stappen we uit en pakken onze bagage. We lopen naar de balie en vragen naar onze informatie. We zitten in dezelfde kamer gelukkig. We krijgen onze sleutels en lopen naar de kamer toe. Als we daar aankomen open ik de deur en lopen we naar binnen. Als we binnenkomen zie ik vijf jongens op de bank zitten die ons raar aankijken.

''Uhm... wat komen jullie hier doen?'' Vraagt een jongen met bruin warrig haar.

''Dit is onze kamer misschien? Wat doen jullie hier?'' Vraag ik.

''Dit is ook onze kamer dus dan zijn we kamergenoten.'' Zegt een jongen met blond haar die er knap uitziet.

''Dan zal dat heus wel zo zijn ja.'' Zegt Yvonne. Ik zet mijn koffer neer en loop naar de jongens toe om me voor te stellen. Ze glimlachen allemaal vriendelijk en stellen zichzelf voor als Harry, Liam, Louis, Niall en Zayn. Ze zien er aardig uit en totaal niet lelijk.

''Welke kamer of kamers zijn van ons?'' Vraag ik.

''De kamers helemaal links zijn van jullie of willen jullie misschien allebei een iets grotere kamer?'' Vraagt Zayn vriendelijk.

''Ik ga eerst wel even naar de kamers van ons kijken. Dan zie ik wel of de kamer groot genoeg is.'' Zeg ik vriendelijk terug. Zayn knikt en ik loop zonder bagage de kamer in helemaal links. Als ik binnenkom zie ik dat de kamer mega is.

''Noemen jullie dit klein?'' Vraag ik verbaasd.

''Nee. Het was ook maar een grapje. Jullie hebben geluk. We dachten dat er niemand meer bij kwam dus dan konden we die als een soort gamekamer gebruiken ofzo of muziek kamer, maar nu heb jij geluk.'' Zegt Liam lachend.

''Een van jullie mag deze kamer anders ook wel. Dat maakt me ook helemaal niet uit.'' Zeg ik.

''Nee hoor hoeft niet. Geniet van de kamer .'' Zegt Harry aardig. Ik glimlach vriendelijk.

Niall's POV

Ik had nooit verwacht dat we twee meiden in de kamer zouden krijgen, maar eigenlijk valt het allemaal wel mee. Ze zijn wel aardig als ik het zo bekijk. Melissa bood zelfs aan om haar kamer aan iemand anders te geven. Ik heb ook wel een redelijk grote kamer hoor. Ik kan er alles in kwijt en heb zelfs nog best veel ruimte over. We zitten met z'n allen eigenlijk meer in een soort huis dan een kamer. Het heeft allemaal grote kamers, een grote woonkamer, grote keuken, grote badkamer, 7 slaapkamers en nog twee of drie gewone kamers. Zouden alle kamers zo zijn? Of alleen deze? Als het alleen deze is hebben we echt heel veel geluk.

''Ik ga even mijn koffers uitpakken.'' Zegt Melissa. We knikken allemaal en ze loopt naar haar kamer. Yvonne staat ook op en pakt ook haar koffers.

''Deze meiden zijn echt aardig.'' Zegt Harry. We knikken instemmend.

'''Ze zijn aardig en al helemaal niet lelijk.'' Zegt Louis met een grijns. Ik moet lachen om zijn reactie.

''Jongens vergeet niet dat we jullie gewoon kunnen horen.'' Roept Yvonne vanuit haar kamer. Ik begin keihard te lachen. Louis kijkt me waarschuwend aan maar ik kan alleen maar harder lachen. Louis staat dreigend op dus dat betekend dat ik moet gaan rennen. Ik sta op en ren naar de kamer van Melissa. Ik ren de kamer in en zie Melis raar kijken. Als ze ziet dat Louis achter me aankomt rennen snapt ze het en gaat voor me staan. Louis stopt voor haar neus en kijkt haar raar aan.

''Mag ik er even langs alsjeblieft?'' Vraagt Louis.

''Uhm... nee.'' Zegt ze simpel.

''En waarom niet?'' Vraagt Louis.

''Omdat je deze lieve jongen niet achterna mag zitten.'' Zegt ze lief.

''Okee dan omdat jij het bent.'' Zegt Louis lachend. Hij loopt naar Melis toe en begint haar te kietelen. Ze begint hard te lachen en komt steeds verder achteruit.  Uiteindelijk sta ik tegen haar bed aan. Ze botst tegen me aan en samen vallen we op bed. We hebben allebei de slappe lach. Ze staat op en steekt haar hand uit. Ik pak haar hand aan en ze trekt me omhoog. Louis is inmiddels al de kamer uit.

''Moet ik anders even helpen?'' Vraag ik. Ze knikt,

''Dank je Niall.'' Zegt ze. Ik glimlach en samen pakken we alles uit en zetten alles op een goede plek neer.

Hier hou ik het wel vol. Me mijn vier vrienden en twee leuke en aardige meiden.

----------------------------------------------------------------------

Heeeey allemaal,

hier is de proloog van ons nieuwe boek College Life.

XXX Melissa, Yvonne en Tamika.