Kaza geçirdikten 1 ay sonraki ilk
pazartesim. Yarı alışmış durumdayım.
-Dünyaa ben çıkıyorum kızım. Kahvaltın sağ tarafında, mp3 ün sol tarafında.
-Baybay.
-Bırak şu tavırları artık. Bizi suçlamayı bırak.
-Anne, lütfen hangi cehenneme gidiyosan artık git.
-Nisan yoldaymış zaten. Görüşürüz.
Yapmacık anne rolü işte. Sanki beni öpüp çıkınca herşeyi unutuyorum. Aksine daha da kinleniyorum onlara. Beni başıboş bırakan onlar ve onların yüzünden bu durumdayım. Neyseki bu kinli hallerimi yatıştıracak sevimli, şirin arkadaşım Nisan geliyor:
-Dünya hanım, kurtarıcınız gelmiş bulunmakta.
-Hele şükür Nisan yaa nerde kaldın boğuluyodum bu siyahlıkta. Emre yok mu ?
-Emre nin babasıyla bi işi varmış tatlım gelemedi. Çok selamı var ama sana daha önemli bir misafir getiriyorum bi saate burda.
-Örtülü anlam sevmiyorum Nisan biliyosun. Kim bu şahıs ?
-Yeni sevgilim. Geçenlerde bahsetmistimya konusuyoruz çok tatlı diye, Arda iştee ya hatırla.
-Vay canına bak sen bizim şirineye neler neler yapmış gelsin bakalım.
Ve zil çaldı. Geldi meşhur Arda. Sanırım Nisan önceden durumumu anlatmış olmalı ki çocuk çok dikkatli.
-Merhaba Ardacım. Göremesemde duyabiliyorum kasma.
-Arda bu Dünya. Bahsettigim can yoldaşım.
-Memnun oldum dünya.
Aman tanrım bu ses, bu el. Hayır tabiki de olamaz! Saçmalığı kes. Ama ya oysaa..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Sınır Tanımaz
FantasyKör olmak, hayatın sonu olamaz. O kişi için hayat yeni başlamıştır. Çünkü insan acısıyla tanışana kadar hayatta değildir. Dünya; 17 yaşında kör, alkolik, uyuşturucu bağımlısı, çılgın ve sınır tanımayan bir genç kız ve hayat serüveni..
