Münferit

*1*

Okumaya başladığınız tarih :

Keyifli okumalar🙌
__________________________________

"Kız uyandı mı"

"Hayır uyuyor"

"Serumu bitmiş, alıp geliyorum"

Ben Çisem Akar, en gerekli anda adının onu yarı yolda bıraktığı kimsesiz kız adımın anlamı ne diye soracaksanız adımın anlamı hafif yağan yağmurmuş, annem ve babamın yaşadıkları yerde çok az yağmur yağarmış ve suya muhtaçlarmış aradıkları suyu bulmak için adımı Çisem koymuşlar, anne ve baba adımı taşıyamadığım için üzgünüm.

                                       Çisem Akar

Yazdığım kısa mektupu masanın köşesine doğru ittim tek hatırladığım şey ateş, acı çığlıklar ve yardıma gelen insanlardı. 6 yaşındaki kardeşimi kucaklayıp kapıya doğru götürüşüm fakat onun dayanamayıp dumandan dolayı zehirlenmesi sanki hepsi benim yüzümden gibi geliyordu. Gözümdeki yaşı tek elimle kabaca sildikten sonra etrafıma bakındım bir tek ben vardım odada karşımda bir televizyon hemen solumda küçük bir buzdolabı vardı.
Kapı sesiyle dikattim dağıldı ve gelen kişiye baktım.

"Merhaba Çisem hanım nasıl hisediyorsunuz"

Kadının gözleri göğüslerimin ve bacaklarımın üstündeki yanıklara kaydığında bende otarafa baktım kötü gözüküyordu ve sızlıyordu

"İyi hissediyorum"

Zaten ben hep iyi hissederdim değil mi?

"Peki yaşınız kaç?"

"Neden soruyorsunuz?"

"Sen büyük bir kıza benziyorsun Çisem sana yalan atmamız hoş olmaz eğer 18 yaşından küçüksen yurta verileceksin"

Gözlerim korkuyla açıldı

"Ne yurdu?"

"Kimsesiz çocukların iyi bir eğitim gördüğü yurt"

"Ben 16 yaşındayım ve hayır kimsesiz değilim"

"Üzgünüm Çisem ama bütün aileni yangında kaybettiğini sana daha önce söylemiştik"

Hafifçe başımı salladığımda hemşire yanımdan kalktı serumumu kontrol etti ve dışarı çıktı

2 hafta sonra

Yanıklarım artık acımıyordu fakat izleri kalmıştı, ailemin yokluğuna alışamamıştım sürekli durup dururken gözlerim doluyordu

Bugün yurda ilk kez gidecektim içimde bir burukluk ve heyecan vardı.

Arif Çocuk Yurdu

Büyük harflerle yazılmış kapıdan içeriye girdim çorba kokusu burnuma doldu ve 3. Kata Arif denilen, buranın sahibi olan adamın ofisine girdik
Bir masa ve yanında 4 tane sandalye vardı oturmamız için yer gösterdi
Kirli görünen sakalları çenesine kadar geliyordu boyu epey uzun gibiydi
Gözlerini bana dikti nedense bakışları alay eder gibiydi

"Adın ne"

"Çisem Akar"

"Çisem, Çisem Akar umut bağlamanı istemem çünkü hiçbir aile yaşı büyük çocukları sahiplenmek istemez aslında seni yurtlardada istemezler ama çok zorladılar bir iyiliğim olsun dedim"

Yutkundum

"T-tamam"

"Ayça sana yurdu gezdirsin"

Ayça kapıda beni bekliyordu, 16 veya 17 yaşlarında gibi duruyordu siyah kısa saçları omzuna dökülüyordu ve güzel kömür karası gözleri vardı
Ayçanın yanında durdum

"Merhaba ben Ayça"

"Bende Çisem"

"Memnun oldum Çisem"

"Bende memnun oldum"

"Burası tanışma yeri değil odada tanışırsınız Ayça hadi gezdir etrafı"

Ayçayla yurdu gezmeye başladık bazı odaların kasvetli bir havası vardı ve ve bizim yatacağımız odaya yani 2. Kata geldikten sonra Ayça siyah saçlarını kulağının arkasına attı ve

"Gerisini sen halledersin eşyalarını yerleştir ve saat 8 de yemekhanede ol"

Dedi ve göz kırparak yanımdan geçti odaya göz gezdirdim geniş bir oda sayılabilirdi fakat 5 kişinin aynı odada kalacağını düşünürsek bu gayet normaldi odada kalan diğer kişileri merak ettim fakat onlarla tanışamayacak kadar yorgun olduğum aklıma gelince yatağın 2. katına çıktım ve yorganı burnuma kadar örtüp uyudum