Wasn't Meant To Be

Chapter 10

Errors Ahead

I do

Sa araw ng lamay ay hangang singkwenta lang katao ang tinatangap namin. So far di naman umaabot sa ganon ang dami ng tao na sabay sabay dumalaw karamihan lang ay business partner o di kayay family friends bukod sa mga kapamilya talaga. Nasa may garden ang lamay kaya naman madaming kotse ang nakaparak sa may bahay ngayon. Maganda ang panahon ang init na dapat direkta sa amin ay sadyang natatabunan ng mga ulap at mahangin pati.

Sabay dumating sila Cassius at Pennie para magbigay galang sa family namin. Habang si Pennie ay nakikipag chikahan sa mga pinsan ko kabilang na doon ang pinsan kong mga Marquez kami naman ni Cassius ay nasa veranda lang. Sa gitna ng katahimikan naalala ko ang pasalubong ko sa kaniya at sinabing kukuhain ko iyon. Tumayo naman siya at sumunod sa akin, bruh I'm going inside my room but okay, I don't mind him entering it. My fluffy bed bounced when he dived into it, he was smiling while sniffing the scent and I was there standing and staring, he looks so comfortable with what he is currently doing. I then raised the paper bag na dala ko kung saan nakalagay ang pasalubong ko.

"Oh dalawa toh ah, kanino tong isa?" He asked the moment he peeked into the paper bag.

"Well anyone na gusto mo pag bigyan. Why not kay Yasmen?" I gave him an idea na he might like.

Nanlaki ang aking mga mata sa sunod niyang ginawa, isinuot niya sa ankle ko ang bracelet sa may kanang paa ko. Sinubukan kong pakalmahin ang sarili ko dahil sa kaniyang ginawa ngunit mukhang mahihimatay nako. He doesn't know what he's doing that's alright. Pagkatapos non ay isinuot niya naman ang sa kaniya sa may kanang paa din, fundge now we look like a fridging couple.

"Ays ba?" He innocently asked, ako naman ay tumatango at medyo nahihiya.

I led the way outside papunta sa may sala, makikita na madami padin ang mga dumadalo sa lamay ni lolo kahit katatapos lang ng New year's eve. May mga nanggaling din na mga taga ibang bansa na nakilamay panigurado mga ka business o kaibigan nila lolo, I also saw some of our neighbors in Canada na naging close ni lolo Alejandro.

Napansin ko ang kanina pang tingin ni kuya Mark, may malaking ngisi ito sa labi na mapangasar kumunot naman ang nood ko. He started pouting sa dereksyon ni Cassius, what's this guy's issue? Bakit ba lahat kaming mag pipinsan may mga sira ata sa ulo.

"Wow Cassius I didn't know may girlfriend ka na." Damn I knew one of them would notice the damn ankle bracelet.

"Wala pa po, may nilalagawan lang po."

"Stop it kuya it doesn't apply to everyone okay?" Sita ni ate Mill kay kuya Mark.

"I was just kidin." He laughed then headed to the kitchen.

Cassius was surely waiting for an explanation sa kung ano man ang nangyayari.

"Uhm ang meaning kasi na alam namin is when you wear an ankle bracelet sa right foot ibigsabihin married ka or you're in a relationship." I whispered.

"Oh that's why mukhang may gusto ka sabihin sa akin kanina."

Hilaw na ngisi habang tumango tango naman ang tanging naisagot ko. Lumuhod ulit siya sa harapan ko at inilipat ang ankle bracelet ko sa left ankle ko ganon din ang ginawa niya sa kaniya. It was awkward a bit pero dahil bubbly ako nawala iyon. Madami din ang mga katanungan ng mga pinsan ko sa kaniya ako naman ay pumunta muna sa may garden dahil pinatatawag raw ako nila mama.

Sa di kalayuan nakita ko si Kevin, a family friend. I smiled at him na sinuklian din niya ng ngiti, bumati ako sa kaniyang mga magulang then our parents started to chat. It was a bit awkward dahil they were talking about how Kevin and I look good together. They also keep on talking about how lolo Alejandro would like the two of us to date, this is pain in the ass.

"Kevin why not ask Isla for a date before we go back to Canada?" His dad stated.

"My daughter would love that Calvin." Si papa na ang sumagot sa akin, I would like to say no, why is this old man deciding for me.

Sumilip ako kay lolo sandali at nag paalam muna na para bumalik sa mansion. Nadatnan ko sila Pennie at Cassius na kinakausap padin ng mga pinsan ko. I can sense Cassius feeling shy, nahihiya pa pala toh? I laughed at my thought it's very unsual of Cassius to be so shy like this, he's a bit of a bubbly person sa classroom at maloko pa.

"Yah, wag niyo takutin tong bal ko ah."

Inakbayan ko si Cassius and gave him a teasing look.

"We were just asking him some random stuff Lala, nakakasawa na kasi si Pennie."

"Kuya Kean, that hurts."

Si Pennie, sabay naman silang nagtawanan ng yumakap si Pennei kay ate Andra na parang nagsususmbong.

Naging mahaba ang araw, somehow it felt fun kahit nasa gitna kami ng ganitong pangyayari.

From Cassius:

I just got home.

The moment I answered my ringing phone boses agad ni Cassius ang bumungad sa akin.

"I forgot to tell you, Nag pacheck up pala ako last time and I have ulcer. Sab nung doctor I'm near death if di ako nag pa checkup at kung di ko aayusin ang health ko."

Masaya pa kaming nagkukwentuhan ng kung ano ano kanina but he changed it to another aura so fast. My tears fell, I got scared of losing someone again it would hurt bad especially na halos kamamatay lang ni lolo.

"Lala? umiiyak ka ba? Bakit ka umiiyak?"

Natatawa niyang tanong.

"What's funny?" Hikbi ko.

"Bakit mo ba kasi di inaalagaan health mo?"

"Bakit ka umiiyak?" Nag iinit dugo ko when he chuckeled, animal.

"You almost left me., it's unfair lolo just left me"

"Malapit lang naman. I won't leave, that's a promise."

He asssured me. That assurance made me feel something. At sa tagal tagal ko nang nakaramdam ng kilig at iba tuluyan ko nang napagtanto, I do have feelings for him, I do like Cassius.

Author's note: condolence bhie