Foreign | Jikook

butterfly

+ Kai.. seni çok özledim!..
| pov: Jungkook |

Hyung... Ah cidden.. Onu ozluyorsun ve başkaları ile ilgileniyorsun. Her neyse..
- Hyung kalk zaten anca ruyanda görürsün ahahaha!

Duymamasini umut ederek söylemiştim bu sözleri. Gözlerini açarak bana bakmaya başladı. Lalith'in havlaması ile ortamdaki gerginlik biraz olsun düşmüştü.
+ Eve kendim çıkabilirim
- Peki Hyung.. iyi geceler o zaman
+ Sanada

Biraz ofkeli,biraz üzgün gözüküyordu. Bu dediğim şey onu üzmüş olmalıydı. Yarın konuşurum diyerek eve dogru ilerlemeye basladim. Arkamı donup son kez baktığımda eve doğru gidiyordu. Tanrim..

|Pov; Jimin|

Eve girmiştim ve kapıyı kapatıp kilitledim. Lalith'in ac olduğunu düşünerek önüne biraz mama koydum ve duş almak için banyoya doğru ilerledim. Yaptıklarımı düşünecek kadar kafam yerinde değildi. Aslında iki bardağa karşı   dayanıklı kalabilirdim ve şuanda biraz olsun öyleydim. Ama yaptığım şeyler bilincim tam yerinde değilken yaptığım şeylerdi.

Üzerimdekileri çıkarıp vücudumu su ile buluşturdum. Biraz mayistiktan sonra kuvete rahatca uzandım ve anin keyfini çıkarmaya basladim. Yaptığım şeyler güzel olmasa bile bir kere geliyorduk dünyaya ve bu yaptığım şeylerden kimse zarar görmezdi. En azından arkadaşlarım..  Benim zarar görmem pek önemli değildi. Zaten kaybedeceğim tek Lalith ve onlar kalmıştı. Hoseok Hyung, Tae ve Namjoon Hyung..

Sanırım yasama sevincimi yavaş yavaş kaybediyordum... Ölürsem en fazla ne olabilirdi ki? Belki bir kaç hafta ağlarlar sonra beni unutabilirlerdi.. Böyle düşünmemi sağlayan tek kişi Kai'ydi... Onu o kadar fazla severken beni terk etmesi gerçekten çok fazla koymuştu. Sanki etrafimda bulunan tüm mutluluk , sevinç hissini çalmıştı. Ondan nefret etsem hakli olur muydum? Sonuçta ona o kadar çok bağlanan kişi bendim..Göz yaşlarım çoktan akmaya başlamıştı.. Hayatımı boşa yasadigimi bir kez daha fark ettim... Herkes bir gün ölücek nede olsa- Lalith? O neden havliyor?

Üzerime bornozumu geçirdim ve Lalith'in yanına doğru gittim. Kapıya bakarak havliyordu. Sanırım kapı çalıyordu.. Kapıyı açtım ve Jungkook ile göz göze geldim,
- Jungkook?
+ H-hyung!?
- Aa kusura bakma duştaydım
+ Bir an kendine bir şey yapıyorsun  sandım, yaklaşık beş dakikadır çalıyorum kapıyı!
- Henüz yapmadım..
+ Efendim?
-Içeri geç hadi..

Jungkook içeri geçti ve salonda tekli koltuğa oturdu.
- Üstüme bir şeyler giyip geliyorum bekle..
Odama doğru ilerledim ve üzerime pijamalarımı giyip yanına gittim.
- Ee sen neden gelmiştin?
+ Şey..  özür dilemek istemiştim..
- Ne için ?
+ Arabada soylediklerim.. Biraz caniceydi..
- Sorun değil gerçekleri söyledin ne de olsa..
+ Gözlerin kızarmış!?
- Dus aldım ya ondandir Kook endişelenme!
+ Hayır Hyung. Sen yine ağladın mi!?
- Bunun ne önemi var ki?
+ Hyung şuanda sadece kendine eziyet ediyorsun. Şimdi sen intihar etmeyide düşünmüşsündür!
- Medyum musun?
+ Biliyorum işimi ehehe. Ay neyse bu böyle olmicak..
- Tanrim lanet olsun neden bu kadar bağlandım ki! Sadece birisi. Bir yabancı olarak düşünebilirim ama olmuyor Kook. Kalbimin her köşesine adını yazmış gibi!
+ Bizi böyle seven olmadi be!
- Kook!
+ Tamam tamam. Şimdi Hyungcuğum tek gecelik ilişkilere gir... vereceğim tavsiyeyi sikim
- Ne?
+ Hayır yani öyle değil . Valla Yoongi  yüzünden oldu hepsi!
- Tamam.. Aslında fena fikir değil ! Onu unutmak için başkalarını kullanmak mantıklı geliyor.
+ Piç misin Hyung? ( Jungkook içinden söylüyor)
- Ama bu da çok adice olur ?
+Evet Hyung. Kendi duyguların için başkalarını kullanmak güzel olmaz!
- Yaşam kocu sensin !
+ Ha? Evet öyleyim. Şimdi Hyung eğer sen böyle ölmek istiyorum, hiç mutlu değilim falan filan diye düşünürsen karşınada öyle insanlar çıkar. Hep hayatini bunaltırlar. Bu yüzden daha olumlu düşün ki karşına güzel insanlar çıksın!
- Bu bilgi için teşekkürler Kook ama ben bunu napim? Ben ayrılık acısı çekiyorum?
+ Ah dimi doğru... Ya Hyung iki aya geçer takma kafana!
- Jungkook vereceğin tesellileri si-eveyim
+ O zaman şey yapalım. O her aklına geldiğinde bana söyle bende senin kafanı başka şeylere uzaklastirayim?
- Bu güzel gibi..
+ Aynen öyle! Sonuçta benim fikrim ehehe
- Bu arada neden eve alelacele geldik?
+ Biraz geç değil mi sence bu soru için?
- Evet haklısın.. Kook..
+ Hm?
- Kai geldi benim aklıma?
+ Geçen gün yolda yürüyorum tamam mi? Karşıma kedi çıktı. Birisinden kaçıyordu heralde. Baktım cop tenekesinden başka kedi çıktı. Başladılar dövüşmeye. Dedim " Dövüşmen guzum!" ama beni dinleyen kim ki? Bende dedim banane, yürüdüm  gittim..