Merhabalar.
Tekrar ben geldim hemde yeni bir hikayeyle konusu aklıma bulaşık yıkarken geldi dlsmspsmapaöa neyse kısacası seversiniz :D
İyi okumalar Safiye' ler💜
-
Baharın getirisi ile naif rüzgar şehirdeki yaprakları sonsuz bir yürüyüşe çıkarmıştı. Gökyüzü parlak olmasına rağmen, dünden kalma yağmur birinkitisi tazeliğini koruyordu. Ama bu kısa sürdü.
Kardeşi ile atlaya zıplaya arabanın yolunu tutan esmer tenli genç, suyun üstüne atlayarak etrafa saçılıp damla haline gelmesine sebep olmuştu.
Küçük çocuk abisinin yaptığına kızarak olduğu yerde durmuş, dudaklarını büzerek kollarını birbirine sarmıştı.
" Taehyung! Sana atlama demiştim." yerinde sallanarak," Ben zıplayacaktım." diye mızmızlandı.
"Ben sana demedim mi, bana Abi diyeceksin diye?" kardeşine doğru işaret parmağını sallayıp, inat olsun diye bir sonraki su birinkitisine koşmuştu. Arkasından mızmızlanarak koşmaya başlayan kardeşi ile kahaka atarak suyun içine doğru büyük bir adım attı. Hatta bu öyle bir adımdıki, arkasından koşan çocuğun suratına su ile karışık çamurun atlmasına sebep oldu.
"Bu da sana kapak olsun, jonghyung." heran ağlayacak gibi duran çocuğa ithafen konuştuğunda, pişmanlıkla kardeşine doğru adımladı.
Çünkü çocuk okul formasından saçına kadar çamur içinde kalmıştı ve çığlık çığlığa ağlamamak için dudaklarını sıkıyordu. Çekingenlikle kardeşine doğru adımlayan esmer genç, silmek ister gibi kardeşine doğru elini uzattığında. Çocuk ses tellerini yırtarcasına bağırmaya ve ağlamaya başlamıştı.
"Seni anneme söyliyeceğim! Bittin sen."
"Olur mu öyle şey benim canım kardeşim. Hem ne gerek var ben seni temizlerim." Ellerini havaya kaldırarak önemsiz bir şeymiş gibi salladığında, çocuk dahada bağırmaya başlamıştı.
"Yeter lan! Ne bağırıyorsun. Çarpıcam bir tane elimin tersiyle, birde yer çarpıcak." işaret parmağıyla kardeşinin kafasını itmiş, cebinden arabanın anahtarlarını çıkarmıştı.
"Ah, dur!" Arkasını dönerek ağızı burnu çamur olan çocuğu ittiğinde,"Arabama böyle binemezsin," diye söylenmiş, arabası kendisine alınmış gibi eliyle sevemeye başlamıştı.
"Bebeğim sana bunu tabii ki yapmam. Ne?! Yürüyerek mi gelsin. Hayatım boyunca duyduğum en mantıklı şey." Öpücük kondurduktan sonra, arabanın arka kapısını açan kardeşine,"Hayırdır nereye?" diye sormuştu.
Çocuk abisinin araba ile olan aşkından bıktığı için şöyle cevaplamıştı." Kaldırıma abiciğim. Eve yürüyeceğim ya hani?!" sona doğru bağırmasıyla, Taehyung kulaklarını kapatmak zorunda kalmıştı. Ardından sürücü koltuğuna yerleşip, arabayı çalıştırdı.
"Önden git o zaman ben sana uyum sağlarım." Sevimli gibi görünen aksine dalga geçer gibi gülümsemiş eliyle buyur çekmişti.
"Senden nefret ediyorum!"Çocuk ellerini sırt çantasının kol kısımlarına geçirerek yürümeye başlamıştı. "Bende kendimi seviyorum. Teşekkürler." park alanından çıkan arabayı yavaş yavaş sürerek kaldırımda yürüyen kardeşine laf atıyordu. Çocuk ise hiç orada birisi yokmuş gibi tanrıdan sabır dileyerek yürümeye devam etmişti.
"Şş yavrum. İstikamet nereye?"
"Anana!"Arabayı yavaşça süren abisine doğru bağırdı.
"Terbiyesiz. Nereden öğreniyorsun bu lafları anlamış değilim." ayıplar gibi kafasını salladı. Yaya geçidine yaklaştığında, mecburen durmuş, kardeşinin ona dil çıkararak karşıdan karşıya geçişini izlemişti.
