empty note | yizhan

One Shot

2006 13 Eylül

"Tamam 1. yıl dönümümüzde sana neden defter aldığımı ben bile bilmiyorum ama akılıma gelen tek şey buydu... Senin yazı yazmayı sevmediğini biliyordum bir de, tam bir gerzeğim. Ama cidden bu defteri çok aradım, bu yüzden en azından bir şeyler için değerlendirelim... Şöyle yapalım, bu defter bitene kadar tüm sağ sayfalara ben, tüm sol sayfalara ise sen içinden geçenleri yaz. Böylelikle defter tamamiyle bittiğinde ikimizin de hissettikleri bu defterin içinde daima saklı olacak ve onun bitmesi adına dilediğimiz bir dilek kesinlikle gerçekleşecek. Hepsi bittiğinde ve baştan okuduğumuzda da eminim ki çok eğlenceli olacak. Evet ömrümüzün sonuna kadar bitmeyecek sanırım ama bunu gerçekten çok istiyorum, bu yüzden lütfen yapalım... Lütfen..."

2007 17 Mayıs

Gerçekten Wang Yibo bana bir prensesmişim gibi bakıyor. Günlerim çok mutlu geçiyor. Kesinlikle şikayetçi değilim, benimle ilgilenmesini her şeyden çok seviyorum. Tırnağıma zarar gelse ağlayacak gibi oluyor, gerçekten çok tatlı. Henüz ikinci senemiz olmasına rağmen hâlâ beni ilk günkü gibi seviyor. Bu bir senede bazen birkaç kere yazmayı unutmuş olsa bile, defterin sol tarafını hep dolduruyor. Yazdıktan sonra defteri bana uzatıyor ve yemin edebilirim ki ne yazdığımı her şeyden çok merak ediyor. Sırf yazarken gözü kayar da hemen sağ yapraktaki benim yazımı okur diye, önce o, sonra ben yazıyorum. Benim de gözüm bazen kayıyor ama asla okumuyorum. Ayrıca demeden edemeyeceğim, Wang Yibo resmen gidip dünyanın en fazla sayfasına sahip defteri almış. Sanki bir memurun arşivinden çalınmış gibi, ağırlığından kollarım kopacak gibi oluyor. Net dört bin sayfaya sahiptir bu defter. Bunu bitirmeye ömrümüz yetmeyecek. Ama buraya her gün Wang Yibo'ya çok aşık olduğumu yazmak harika hissettiriyor. Ben gerçekten Wang Yibo'yu çok seviyorum. Bana prensesler gibi bakan bu adama gün geçtikçe daha çok aşık oluyorum ve oluyorum. Hep böyle aşık olayım sana.

2008 14 Mart

Wang Yibo ve ben mezun olduk bugün. Bu üniversitenin bahçesinde artık oturamayacak olmak gerçekten beni çok üzüyor ama Wang Yibo sevgilim ile aynı evde yaşayacak olmak ise her şeyden çok heyecanlandırıyor. Evet zor olacak yaşamak, ailemin onayını alamadığım için evi terk ettim ve gidecek de bir yerim yok ama Wang Yibo'nun yanındaysam benim için her yer güzeldir. Çok zor olacak geçinmek, eve bakmak, baskı altında yaşamak ama aşkımızın her şeye yeteceğine inanıyorum. Bizim aşkımız her şeye yetecek. Bu üniversiteden ayrılacak olsam bile onunla daha başka çok güzel anılar edineceğim. Tabii ki bu üniversitenin herbir kenarında anılarımız var, birlikte yatıp yuvarlandığımız çimler, her gün birlikte yemek yediğimiz kırık bank, sürekli defteri doldurduğumuz ağacın dibi... Her bir zerresinde bizim kokumuzu alabiliyorum. Seneler sonra buraya onunla gelip aynı şeyleri tekrardan yapacağımızı biliyorum. Bu yüzden buraya veda etmeyeceğim, çünkü birlikte tekrar geleceğiz ve eskiden yaptığımız şeylere kahkahalar atıp anılarımızı hatırlayacağız. Şu an bahar ama o gün geldiğinde, buraya kışın gelmek istiyorum. Üniversitemiz kışın çok güzel oluyor, her yer karla kaplanmış, göl donmuş olur. Ayrıca inanılmaz da soğuk oluyor, hatta öyle soğuk oluyor ki bir süre sonra kirpikleriniz donmaya başlıyor. Ama o soğukta Wang Yibo'nun beni ısıtmasını çok seviyorum. Ellerini ellerime geçirmesi... Kendisi üşüse de hiçe sayıp benim ellerimi hep sarıyor. Onunla bir kış gününde gelip, beni yine ısıtmasını istiyorum. Böyle hissettiğim her anda beni sarmasını istiyorum.

2009 25 Ağustos

Wang Yibo ile ne kadar mutlu olsam da gerçekten evi geçindirmek kadar zor bir şey yok, hayatın bu kadar yorucu olduğunu bilmiyordum. Hayatımızı güzelce yaşamak için ikimiz de çok çalışıyoruz, bazen uykularımızdan oluyor, bazen çok içiyoruz ve ben bazen Wang Yibo'ya çok sinirleniyorum. Yapma dediğim şeyleri ısrarla yapıyor. Bu yüzden birkaç gündür ona trip atıyorum. Bu cidden zor ama başka türlü de akıllanmıyor ki! Anlıyorum bir şirkette çalıştığı için çok yoğun ve yorgun yorgun eve dönüyor ama kirli kıyafetleri ile yatağa yatmaması gerektiğini binlerce kez söyledim. Her seferinde aynısını yapıyor. Bu yüzden ben de 3 gündür onu odaya almıyorum. Çok özledim ama bana yaptığı tatlılıklara kanmayacağım. Asla kanmayacağım! Onun dışında kendisi çooook yoğun olduğu için çoğu zaman deftere yazmayı unutuyor, bazen eve çok yorgun geliyor, bazen ise sinirli. Bu yüzden çoğu zaman unutuyor. Ama dert değil!! Onu unuttuğu için suçlamayacağım, sonuçta bizim en güzel şekilde yaşamamız için o kadar çalışırken, bir de bencillik yapamam. Hem arada bir yazsa yeter.