bazen sadece neden yaşıyorum diye kendime soradım ama bir türlü kendime cevap veremezdim.
NEDEN?? sadece ''neden yaşıyorum'' soruları aklımda geziniyor çevremde yaşadığım onca olay aklım çok karışmıştı...
sadece ne yapacağımı düşünüyordum annemin yaşantısı oldukça kötüya gidiyor. Babam evden aylarca uzaklarda. Ablam desem zaten kızın varlığı ile yokluğu belli deil.
bense sadece yaşantımı devam ettiriyordum...
Bir zaman sonra babam hakkında gerçekleri öğrenmeye başladım. Annem Komşularla dertleşirken bende gizliden gizliye onları dinlerdim. Zaman geçtikçe yaşımla birlikte aklımda gelişmeye başladı ve gerçekleri idrak etmeye başladığım an babam benim için yok olmaya başlamıştı artık.
Babamın annemi aldattığını öğrenince annemden çok ben yıkılmıştım sanki aldatılan annem değilde benmişim gibi boğzım düğümlenmeye başladı gözümden damlalar sel olup akmaya başlamıştı durduramıyordum.
Babamın sanal ortamda yaptığı yazışmaları görmeye başladıkça birisi sanki kalbime değil bıçak sanki silahlarla delik deşik ediyorsun gibi bir hissiyat oluşuyordu içimde...
