Wattys 2020 Kazananı Zaman Yöneticisi serisinin ikinci kitabıdır. İlk kitabın devamı olduğu için önce "2512" adlı kitabın okunması önerilir.
[TAMAMLANDI]
-
Zaman Yöneticisi Serisi - 2. Kitap
İşte savaş başlıyor. Ruhu, zihni, hisleri, yalanlar, gerçe...
Selamlar! Bu aralar dersler yüzünden yazmaya fazla vakit ayıramıyorum, bu yüzden bölümler biraz gecikebilir. Ayrıca kitabın en olaylı kısımlarına doğru ilerliyoruz! Büyük şoklara ve gizemlerin çözülmesine çok az kaldı. Bu bölüm de diğer bölümlere göre epey uzun bir bölüm oldu, umarım severek okursunuz!
Bütünlüğün bozulmaması için bölümü iki kısma ayırmayı tercih etmedim fakat bu konuda sizin de fikirlerinizi öğrenmek isterim. Sizce okuyuş açısından uzun bölümleri kısımlara ayırmam mı, yoksa tek kısımda atmam mı daha iyi oluyor?
Oylamayı ve düşüncelerinizi, eleştirilerinizi yorum olarak bırakmayı unutmayın^^
Keyifli okumalar dilerim<3
🪐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BERİN "Bu birliktelik yalnızca sizin veya bizim için değil; tüm dünya için en iyisi olacak."
MS 2512
"Size diyoruz!" dedi ince, hafifçe cırtlak sesli bir kız. Yüzünün her yanına yayılan simsiyah kıvırcık saçlarını eliyle geriye atarken devam etti: "Neyi bekliyorsunuz?" Esmer tenine yerleşen küçük, hafifçe çekik gözleri bizim üzerimizde dolaştı. Ciddi anlamda korku veya ona benzer bir his veren dış görünüşü, aynı zamanda bir güç gösterisi gibiydi.
Bu kız ve arkasından gelen iki adam neden bize yardım etmişti? Ayrıca yavaşlığımızdan hayıflanarak bizi peşlerinden sürüklemeye çalıştıkları yer neresiydi? En önemlisi de onlar kimdi? Merkez'i yıkmak için çıktığımız felaketlerle ve beklenmedik gelişmelerle dolu bu yolda düştüğümüz yeni batağın bizi nereye çektiği bir muammayken; bunu bir nebze olsun azaltmak için sert bakışlarımla bu üç kişiyi tanımaya, onların amaçlarını anlamaya çalıştım.
"Siz de kimsiniz?" dedi Mavi öne çıkarak.
Kıvırcık saçlı kızın arkasındaki uzun boylu adam büyük birkaç adımla yanımıza yaklaşırken şüpheyle geri çekilmemiz istemsiz gelişen bir savunma eylemiydi. Yanımıza gelen kısa sarı saçlı, masum yüzlü bir adamdı. Gözlerinin ardından net bir şekilde okunan alaycı ifadesiyle konuşurken oldukça hızlıydı: "Geri çekilmeyin, biz dostuz." Bir çocuk edâsıyla ani birkaç adımda Mavi'nin dibine girdi ve konuşmasına devam etti: "Hem istesem basit birkaç adımla mesafeleri yok edebiliyorum." Sözleriyle beraber gülümserken Mavi'nin kaşlarının eskisinden çok daha fazla çatılmasının mümkün olduğu anladım. Adamı göğsünden sertçe iterken konuşmak için ağzını açtı fakat en arkadaki adamın gür sesi tüm konuşmalara ve eylemlere nokta koydu.
"Felicio saçma sapan hareketleri bırak!" Ardından sert bakışları bizim üzerimizde dolaştı ve konuşmasının bizi ilgilendiren kısmına geçti: "Merkez Askerleri yaklaşıyor, siz de artık hareket etmeyi düşünüyor musunuz?"
