Fascinated

Prologue

DISCLAIMER:

This story is a work of fiction,names,characters,place,businesses,events,and incidents are either the products of the authors imagination or use in fictitious manner.Any resemblance to actual persons,living or died,or actual events are purely coincidental.

WARNING: WRONG GRAMMARS AND ERRORS TYPOS AHEAD!!

______________________________________

"Misha, Kailangan mo nang magpadoctor, hindi na normal yang ginagawa mo sa sarili mo!" Sigaw sakin ni Regatta paglabas ko kaagad ng kwarto ko. What the hell?! Ba't ko kailangang magpadoctor?! Wala akong sakit for God sake!

"Reg! I'm not Insane, okay?! I'm just s-stress this past few days. Wag kang mag aalala." Wala naman talaga akong sakit! stress lang ako sa work at sa nangyayari ngayon sa family ko kaya minsan nawawala ako sa tamang pagiisip pero okay ako!

"Then how can you explain yung nangyari kagabie?! God! Misha muntik mo ng patayin Ang sarili mo?! at ngayon Hindi ka pa nakakapahinga pero may gana ka pang pumasok sa kompanya?!" She's getting to my nerves na talaga Kung hindi ko Lang siya matalik na kaibigan ay matagal ko na tong sinipa palabas ng Condo ko.

"Anong gusto mong gawin ko? Mag mukmuk nalang dito at hayaan Ang sarili Kong mabulok at mas lalong kamuhian ng Mommy ko?! No! I can't. Kailangan ko pang patunayan sa kanya na Kaya ko kahit wala si Ate Elise."

"It's been 5 years since your Ate Elise died, Misha. Siguro oras narin para mag move on ka sa nangyari sa kanya? Hindi mo naman kasalanan Ang nangyari. You're just 18 that time" Putanginang 18 years old yan! Kung Alam ko lang Sana na mangyayari yun edi sana buhay pa ngayon ang Ate ko.

"But still ako parin Ang sinisisi ni Mommy Kung bakit Hindi namin siya kasama ngayon."

"Kaya pinapahirapan mo ang sarili mo ngayon?! Misha sa tingin mo ba, masisiyahan yung Ate mo pag nakikita ka niyang nagkakaganyan? You're ruining your life!" Sinisira ko ba talaga Ang buhay ko? Hindi naman diba? Normal Lang naman siguro yung nangyari kagabi. Hindi naman yun mauulit ulit.

Nilagpasan ko nalang siya at dumiritso na sa pinto para lumabas ng Condo ko. Kung ayaw niyang umalis, ako ang aalis! Nakakasawa nalang Rin Kasi yung bunganga niya sa kakasermon at kakatalak tungkol sa pagiging hindi ko okay kuno.

Sumusunod parin siya sakin hanggang sa parking lot. Hahayaan ko nalang sana siya nung narinig kong nagsalita siya.

"Good Morning Doc. Sarmiento Please---" Hindi na natapos ni Regatta ang sasabihin niya sa phone ng bigla Kong agawin ito. Pursegido talaga siyang ipa doctor ako?! At sa doctor pa talagang Yun?! Siya yata ang nababaliw dito at Hindi ako!

"Can you please stop Reg! I'm fine okay?! Kung gusto mong magpa doctor ako then fine! Kaya Kong ipa-doctor ang sarili ko! We have family doctors for your information lang! Hindi mo na kailangan pang tawagan Ang lalaking Yun!"

Napa ngisi siya sa sinabi ko at nanliit pa lalo ang masingkit pa niyang mata. "Why do you hate him, Misha? Hindi ka parin ba nakaka move on sa kanya?" Ano na naman ba Ang pinagsasabi ng babaeng ito?! Kanina gusto niya akong magpa doctor at ngayon kinukulit na naman niya ako tungkol sa lalaking yun?

"Reg, I don't hate him it's just----" I can't finish my sentence when we heard a sudden beep coming from a familiar 1963 Ferrari 250 GTO. The fuck?! That fast?!

Huminto ang Ferrari sa tapat namin. Pinagmasdan lang namin ito ni Regatta hanggang sa makalabas ang taong sakay ng sasakyang iyon. He's wearing a white Saint Laurent Classic long-sleeve Shirt pair with black slacks and a leather horsebit loafers with Web. Nakaka distract rin yung Lange & Söhne Grand Complication watch niya at may bitbit pa itong lab coat sa isang kamay.

Seryoso lang siyang nakatingin sa akin at wala akong mabasang kahit anong emosyon sa mga mata niya. Galit kaya siya dahil ginulo na naman namin siya? Well hindi ko naman kasalanan yun, Hindi ako Ang tumawag sa kanya! si Regatta!

"W-why a-are you doing h-here? Hindi ba't s-sinabi kong wag ka ng babalik dito?!" Fucking shit why am I shuddering?! Parang mababaliw na talaga yata ako! Hindi na ako nakakapagsalita ng maayos!

"I'm here because your best friend called me." He coldly said.

Binaling ko Ang tingin ko kay Regatta na ngayon ay nakangisi ng tumitingin sa amin dalawa. Patay talaga sakin tung babaeng to mamaya! I just give her a deathly stare bago ako bumaling ulit sa lalaking nakatayo ng ilang metro sa amin.

"I'm sorry for causing you trouble Doc. Sarmiento, pag pasensyahan mo na ang ginawa ng best friend ko sayo. Wala lang siyang magawa at baka kailangan na niyang ipatingin sa espesyalista kaya makakaalis ka na." Napakasaya ko dahil nasabi ko yun na Hindi nauutal sa harap niya.

"Baka ikaw ang kailangan ipatingin sa espesyalista, Misha." At nagsalita na naman si Regatta sa likod ko. Hindi ba talaga siya titigil?!

"I told you Reg! I'm fine! If I can't handle my self na then I will see the doctor as soon as possible but I'm fine!"

"No. You're not okay, Misha" Natigilan ako ng magsalita itong lalaking nasa harapan namin. At sinong nagbigay ng permiso sa kanya para magsalita tungkol sa sarili ko?! He's not even a part of my life anymore!

"Come with me, Misha. I'll help you." Dagdag pa niya. Kailan pa nagkaroon ng concern ang lalaking to sakin? The last thing I knew ay galit ito sakin. Bakit parang bumait ito sa akin ngayon? Anong nakain nito?

"Help you your ass!" Handa na sana akong talikuran sila at sumakay sa kotse ko ng may biglang pumigil sa kamay ko.

"Please... S-Shamina... I can't forgive myself if something happens to you. So please let me help you..."

Shit.

Fucking Shit.

Fuck you to the highest maximum level Zyair Kenji Sarmiento!

"