Zawgyi**
မိနစ္သံုးဆယ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ ဓာတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ေရတံခြန္ထံသို႔ လႊမ္းေရာက္ခ့ဲၿပီျဖစ္ပါ၏။
ေရတံခြန္ထံသို႔ေရာက္ေတာ့ ဆူညံေအာ္ဟစ္ေနသည့္ လူအုပ္ႀကီးအားေတြ႕လိုက္ရပါ၏။ ထိုလူေတြကိုၾကည့္ရသည္က တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ေနသလိုပင္။ မလွမ္းမကမ္း၌ ဖိုးေကာက္တို႔ အုပ္စုကိုေတြ႕လိုက္တာေၾကာင့္ ထိုအနားသို႔ အျမန္ေျပးသြားၿပီး ဖိုးေကာက္အားေမးလိုက္သည္။
" ဖိုးေကာက္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" အာ...အစ္ကိုလႊမ္းဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေရာက္လာတာလဲ"
" ငါေမးတာသာေျဖစမ္းပါ...ဘာလို႔လူေတြဒီေလာက္ဝိုင္းအံုေနတာလဲ... ၿပီးေတာ့ ဆည္းေရာ "
" ဟို...ကေလးတစ္ေယာက္ ေရနက္ပိုင္းထဲ ျပဳတ္က်သြားလို႔...အ့ဲတာ အစ္ကိုဆည္းသြားကယ္တာျပန္တက္မလာေသးလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ပူေနၾကတာ "
" ဘာ.... ေရနစ္တ့ဲေနရာက ဘယ္ဘက္မွာလဲ "
" ဟိုဘက္ "
လႊမ္းလည္း ဖိုးေကာက္ လက္ညႇိဳးထိုးျပသည့္ ေနရာကိုသြားၿပီး ေရထဲဆင္းဖို႔ၾကံလိုက္ေပမယ့္ လူနွစ္ေယာက္၏ ေအာ္သံထြက္လာပါ၏။
" ဟာ တက္လာၿပီ...တက္လာၿပီ...ဆြဲၾကဟ ဆြဲၾက "
ဆည္းက ကေလးကိုပိုက္ၿပီး ေရတိမ္ပိုင္းကိုကူးလာတာေၾကာင့္ သူတို႔လည္း ထိုေနရာသို႔လာခ့ဲၾက၏။ လူႀကီးအခ်ိဳ႕က ကေလးကို ဆြဲခ်ီသြားၿပီး ေရလြတ္ရာ ေျမျပင္ညီသို႔ေခၚသြား၏။ ထို႔ေနာက္ ဆည္းလည္း ထိုကေလးေနာက္သို႔ လိုက္လာကာ CPR ေပးလိုက္သည္။
ငါးမိနစ္ခန္႔ အၾကာမွာေတာ့ ထိုကေလးလည္းသတိရလာၿပီျဖစ္သလို ဆည္းလည္းခိုက္ခိုက္တုန္ေနပါ၏။ ထိုစဥ္ ဆည္း၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ လူတစ္ေယာက္က ပစ္ဝင္လာပါ၏။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စႏၵကူးျဖစ္ေနသည္။ စႏၵကူးကငိုရင္းေျပာလာပါ၏။
" ဘာလို႔အ့ဲလိုမ်ိဳးဆင္းသြားရတာလဲ ကိုကိုရဲ႕...ကူးဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနလဲဆိုတာသိရဲ႕လား "
" ခုလည္းဘာမွမွမျဖစ္ေတာ့ဘဲ...ကူးကူးရဲ႕... ကဲဖယ္ေတာ့ ေတာ္ၾကာေရနစ္လို႔မေသဘဲ အေအးပတ္ၿပီး ေသလိမ့္မယ္ "
YOU ARE READING
Twilight ( Zaw+ Uni )
RomanceZawgyi## " ငါ့အခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာ မပင္ပန္းဘူးလား" " မပင္ပန္းေစခ်င္ရင္... ငါ့ကိုျပန္ခ်စ္လိုက္ေတာ့ေလ " Unicode## " ငါ့အချစ်ကို မျှော်လင့်နေရတာ မပင်ပန်းဘူးလား" " မပင်ပန်းစေချင်ရင်... ငါ့ကိုပြန်ချစ်လိုက်တော့လေ "
