Hayat Sınır Tanımaz

Tam Alışmışken

Sen, o olamazsın. Yoo! O öldü. Ne kadar süre bu düşüncelere daldıysam Nisan ın sesiyle irkildim:
-Dünyacım iyi misin ?
-A pardon, ben, bi yüzümü yıkasam iyi olucak.
-Yardım etmemi ister misin ?
-Yo ben kendim giderim siz keyfinize bakın, birazdan dönücem.
Sanki tüm kanım çekilmişti. Adım atıcak gücüm olmamasına rağmen zorla lavobaya gittim. Nasıl göründüğüm hakkında pek bi fikrim yoktu ama muhtemelen şaşkınlıktan ve korkudan bembeyaz olmuştum. Önce bir haftada kör ve mutsuz bi kızı hayata bağlayıp sonra birden kaybolan birini nasıl olur da en yakın dostumun sevgilisine benzetebilirdim. Ah aptal Dünya, demek ki hala delisin. Tedaviler işe yaramamış. Derhal kendine gel. Kendi kendime ders verdikten sonra yüzümü yıkayıp dikkatlice aşağı indim.
-Gel, bende tam kahve yapmıştım. Soğutmadan içelim.
-Sağol canım. E Arda nasılsın ?
-İdare ediyoruz işte. Ya sen ?
Bu ses bana hiçde iyi gelmemeye başladı. Duyduğum andaki o acı tarif edilemez. Biraz durakladıktan sonra devam ettim:
-İyi olmaya çalışıyorum. Nisan bahsetmiştir belki, kaza geçirdim 1 ay önce. Şimdide bu haldeyim işte.
-Evet biraz anlattı. Çok üzüldüm. Geçmiş olsun.
-Öhöhö. Neyse kapatalım bu tatsız konuları. Aşkım hadi Dünya ya çikolatalarını getir.
-Harikasınızz. Ne li pekii
-Bitter elbette.
Tanrımm, yine o ses. En sevdiğim çikolatayı alması bir yana elbette kelimesi dahada şüphelendirdi. Nisan a sessizce fısıldadım:
-Eros getirdin mi ?
-Dünya, saçmalama. Arda varken olmazdı. O kullanmaz, çok karşı öyle şeylere.
-Ben burda kriz geçiriym, benim arkadaşım manitasından çekindiği için eroinimi getirmesin. Lanet olsun.
-Aa hayatım benim çıkmam gerek, önemli bi iş görüşmem var. Tanıştığıma memnun oldum Dünya.
Bu da mı tesadüf! Hem erosa karşı hemde sanki durumu anlamış gibi çekip gitmesi.
-Al Dünya, gitti işte. Şimdi istediğin kadar zıkkımlan.
-Ahahaa atarlı arkadaşım benim. Anca beraber kanca beraber.
Eroslarımızı alıp hayaller alemine dalmış bulunmaktayız. Ve 1 aydan sonra hayalimde ilk defa onu görmem.. Bu kadar tesadüf yetti ama! O yok. Gitti. Dönemezde.
"Herkesin acısı, sevgisi kadar."