9

137 10 0
                                    

ჯონკუკი სიცხისგან ბოდავს
- თეჰიონ თეჰიონ
- ღმერთო ჯონკუკ

ნამჯუნმა და ჯიმნა ჯონკუკი რომ დაინახეს ეგრევე მასთან მივარდნენ. მთელი სახლი ყირაზე იყო ჯონკუკს ხელზე დიდი ჭრილობა ქონდა. სისხლი კი გაუჩერებლად მოსდიოდა.
- ჯონკუკ მე ვარ ჯინი კარგად იქნები
- თეჰიონ მოხვედი?
- ნამჯუნ ხომ არ ჯობს სასწრაფოს გამოვუძახოთ
- მართალი ხარ

ნამჯუნმა სასწრაფოში დარეკა
- თეჰიონ ჩემთან დარჩი
- ჯონკუკ ჯინი ვარ
ჯონკუკი გაითიშა.

ნამჯუნი სასწრაფოს გამოძახების შემდეგ ჯიმინს ურეკავს
- ჯიმინ
- გისმენ ნამჯუნ
- ჯონკუკს სასწრაფო ვამოვუძახეთ
- რა მოხდა?
- სახლი ყირაზე დააყენა, ყველაფერი დაამსხვრია და გააფუჭა. რომ მივედით ტახტზე იჯდა ,ერთი ხელი გაჭრილი აქვს, მეორე კი რაღაცით დამწვარი. ნერვიულობისგან სიცხემ აუწია და ბოდავს
- ღმერთო რა ვქნათ
- ბიჭებს უთხარით რომ წამოვიდნენ შენ კი თეჰიონთან დარჩი და აუხსენი სიტუაცია
- კარგი
- თეჰიონი როგორ არის?
- უემოციოდ ზის და ერთ წერტილს უყურებს
- კარგი მაგას მიხედე და ბიჭები ჯონკუკის სახლში გამოუშვი
- კარგი

ჯიმინმა ბიჭებს ყველაფერი უთხრა და ბიჭებიც ჯონკუკთან წავიდნენ ჯიმინ კი თეჰიონთან შევიდა
- თეჰიონ
- სად წავიდნენ ბიჭები
- ნამჯუნი და ჯინი ჯონკუკთან არიან და იმათთან წავიდნენ
- რა ხდება?
- თეჰიონ მომისმინე
- ჯონკუკს რამე მოუვიდა?
- ის ცუდაადა ნამჯუნმა სასწრაფო გამოიძახა
- რა?
თეჰიონმა ტირილი დაიწყო
- რა სჭირს რა გააკეთა?
- ნამჯუნმა თქვა რომ სახლში რაც იყო ყველაფერი დალეწა რის გამოც ხელზე დიდი ჭრილობა აქვს და ასევე ხელზე პატარ პატარა დამწვრობებიც აქვს. ნერვიულობისგან სიცხემ აუწია და ბოდავდა ამიტომ სასწრაფო გამოიძახეს
- ყველაფერი ჩემი ბრალია
- თეჰიონ გთხოვ დამშვიდდი
- უნდა ვნახო
- არამგონია ეს კარგი აზრი იყოს ეხლა როგორც ვიცი უგონოდა
- უნდა წავიდე
თეჰიონი ლოგინიდან წამოხტა ჩაიცვა რაც ხელში პირველად მოხვდა და ოთახოდან გაიქცა ჯიმინი კი უკან გაეკიდა.
- საჭესთან ასეთ მდგომარეობაში არ დაგსვამ
- მაშინ ფეხით წავალ
- მაგას არ ვამბობ, მომეცი გასაღები
ჯონკუკის სახლისკენ წავიდნენ. თეჰიონი მთელი გზა ტიროდა
როცა სახლში მივიდნენ
- სად არის ჯონკუკი?
- თეჰიონ
- ნამჯუნ ვერ გავაჩერე
- სად არის?
- მასთან ეხლა ექიმები არიან
- ძალიან ცუდად იყო?
თეჰიონი იქვე კედელთან ჩამოჯდა
- თეჰიონ
- მე ვატკინე ასე ჩემს გამოა. ვიფიქრე დაშორება სწორი იქნებოდა
- დირექტორმა შემატყობინა რომ სტატიის საკითხი მოაგვარა მაგრამ არმი ჩვენ უნდა დავაწყნაროთ

Love each OtherWhere stories live. Discover now