Fascinated

one

DISCLAIMER:

This story is a work of fiction,names,characters,place,businesses,events,and incidents are either the products of the authors imagination or use in fictitious manner.Any resemblance to actual persons,living or died,or actual events are purely coincidental.

WARNING: WRONG GRAMMARS AND ERRORS TYPOS AHEAD!!

______________________________________

"Kumain ka na ba?" Tanong sakin Zyair habang nagmamaneho ng Ferrari niya. Paki-explain nga sakin bakit ako sumama sa lalaking 'to?!

"Busog pa ako." Well the hell kanina pa kumakalam ang sikmura ko! Gutom na gutom na ako pero mas pipiliin ko pang mamatay sa gutom kaysa makasamang kumain ang lalaking ito.

"Kaya pala kanina ko pa naririnig magreklamo ang tiyan mo?" Edi tangina mo! Alam mo naman palang gutom ako nagtatanong ka pa?! Bwiset.

"No, I'm fine sa office nalang ako kakain." Pagmamatigas ko.

Ano sya hilo?! Akala niya siguro magpapadala ako sa kanya! I'm pretty sure naman na hindi talaga siya concern sa akin, ginagawa niya lang 'to dahil sa request to ni Regatta. Regatta and Zyair are cousins, Kaya siguro kahit anong request ng best friend ko sa kanya ay susundin niya.

"Okay." See?! The nerve of this man! Hindi man lang ako pinilit kumain! Akala ko ba Doctor sya?! Bakit hindi yata niya alam ang pwedeng maging sakit ko pag nagpalipas ako ng gutom?

Bad idea pa yata ang pagsama ko sa kanya. Mas mababaliw yata ako imbis na gumaling.

After that conversation wala ng nagsalita pa sa amin kaya mas naging awkward tuloy yung atmosphere,
parang gusto ko nalang bumaba sa sasakyang to at pumara ng taxi papuntang company. Sa susunod na araw nalang ako magpapa-consult.

Kakausapin ko na sana siya at handa ng magdahilan when he suddenly speak.

"Nandito na tayo." Too late nasa Hospital na niya pala kami. I can't back out now.

He stop the car after he park it in the parking lot. Halatang V.I.P siya rito dahil may sarili talaga siyang pwesto sa parking lot na 'to. Well anak Lang naman siya ng may ari ng Hospital na 'to , so ano pang iniexpect ko?

Sinundan ko lang siya hanggang sa makarating kami sa office niya. How do I know? Well pangalan niya Lang naman ang nakalagay sa taas ng pinto sa labas. Nang makapasok kami sa Office niya, namangha na agad ako sa linis at lawak nito. He's that type of man na naiirita sa mga magugulong kwarto and he's my opposite.

"Sit." Umupo naman ako sa Visitors sit sa harap ng desk niya then he get his laptop and may kung anong ginawa doon. While busy siya sa paghahanap ng kung ano sa laptop niya inaliw ko muna ang sarili ko sa pagtingin sa kabuoan ng office niya.

Hanggang sa may nahagip ang paningin ko. I almost lost my breath when I recognize the thing that caught my attention. It's a picture of me when I was in grade school, naka uniform pa ako noon at naka peace sign. I remembered that ate Elise took that picture pero bakit nasa kanya?

"Hi Mom... Yeah, I'm with her now... She's here in my Office... Not yet... Okay Mom, Thank you." Nabaling Ang tingin ko sa kanya ng magsalita siya, may katawag ata siya and I think it's Tita Zyrain. His Mother.