This story is inspired by a blind man I saw singing and playing an acoustic guitar while I'm waiting for a bus. Actually hindi ko sya agad napansin non. Yung boses nya talaga ang nakakuha ng atensyon ko at yung kinakanta nya. He was singing THE MAN WHO CAN'T BE MOVED. Bukod sa paborito ko yung kanta... Ang ganda talaga ng boses nya!
Hinanap ko agad yung pinagmumulan ng boses na yun, and then... poooof! Kokocrunch! XD
I saw him sitting. May box sa harapan nya. May mga mangilan-ngilan ring tao sa malapit nya at pinapakinggan sya.
Hindi ako nakatiis, kahit uwing-uwi na ako, lumapit ako sa kinaroroonan nya.
At hindi lang pala basta maganda ang boses ni Kuya, cute din sya! (Pag-interesan daw ba?) Siguro nasa middle 20's ang edad nya. Mukha namang hindi sya naghihirap pero mukha ring hindi sya mayaman. Ayun nga, lumapit ako sa kanya. Napansin kong sa tuwing matatapos ang kanta nya, naghuhulog ng maraming barya yung mga tao saka magsasabi ng song request. At kailangan tumunog sya para alam ni Kuya. Galing no? Hehe
Nagkainteres ako (Hindi sa kanya ha?) na maghulog din ng mga barya. Gusto ko subukan si Kuya. Naghulog ako tapos sabi ko...
"Kuya, alam mo yung kanta ng Coldplay na The Scientist?"
He slightly tilted his head. Sagot nya: "Hindi ako pamilyar sa title. Try mong kantahin, baka sakaling alam ko." :)
Napakamot ako sa ulo ko.
"Ehhh... Kuya, pang-banyo lang po boses ko eh." XD
Nagtawanan yung mga tao. Napansin kong parami na ng parami ang taong nakapaligid sa lalaki.
"Okay lang yan." :)
"Oo nga ate." ~~Sabat ng isa sa mga miron.
Napakamot ako sa pisngi ko. "Sige... Yung chorus lang kakantahin ko Kuya, ha? ehermmm!"
Bumwelo pa ko bago nagsimulang kumanta...
Nobody said it was easy...
It's such a shame for us to part...
Nobody said it was easy...
No one ever said it would be this hard...
Oh take me back to the start...
Nagpalakpakan pa talaga ang mga tao??! Mukang ogag lang XD
"Yeah. Alam ko yang kantang yan..." :)
"Talaga Kuya? Sige nga! Dali Kuya, anong oras na eh..." XD
Nagsimula syang tumipa sa gitarang hawak nya. Sheeeet, alam nya nga! O_____O
Come up to meet you, tell you I'm sorryYou don't know how lovely you areI had to find you, tell you I need youTell you I set you apart
Tell me your secrets and ask me your questionsOh, let's go back to the startRunning in circles, coming up tailsHeads on a science apart
Nobody said it was easyIt's such a shame for us to partNobody said it was easyNo one ever said it would be this hardOh, take me back to the start
I was just guessing at numbers and figuresPulling the puzzles apartQuestions of science, science and progressDo not speak as loud as my heart
But tell me you love me, come back and haunt meOh and I rush to the startRunning in circles, chasing our tailsComing back as we are
Nobody said it was easyOh, it's such a shame for us to partNobody said it was easyNo one ever said it would be so hardI'm going back to the start
Oh ooh, ooh ooh ooh oohAh ooh, ooh ooh ooh oohOh ooh, ooh ooh ooh oohOh ooh, ooh ooh ooh ooh...
What a voice... It was as if, it was coming from an angel. A voice of an angel...
After he sing that song, everyone went quiet. Natulala ata kaming lahat.
"May tao pa ba? Hindi ba maganda pagkakakanta ko? Hello??" :(
Saka naman ako natauhan. Isa ako sa mga unang pumalakpak hanggang sa nagsisunod na ang iba. Grabe. Hindi lang maganda yung boses nya. Maganda din yung pagkakakanta nya... As in feel na feel! O___O
Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit ang lakas ng tibok ng puso ko?
Lakas loob na lumapit ako kay Kuya...
"Kuya, pwedeng malaman ang pangalan mo?"
Nag-angat sya ng tingin saka ngumiti.
"I'm Angelo." :)
BINABASA MO ANG
VOICE OF AN ANGEL (One Shot)
Short StoryLove is blind. Literally. Paano kung ma-in love ka sa isang bulag? Paano kung kailanganin nya ang tulong mo para muli syang makakita? Ibibigay mo ba? Tutulungan mo ba sya? Paano kung mismong buhay mo ang maging kapalit? This is a story of love and s...