Okulun kapısından içeriye girip sınıfımın olduğu sıraya geçtim.müdür 2 saatlik bir nutuk çalışmasından sonra sınıflarımıza girdik.sınıf dopdoluydu ve yer yoktu.en arka sırada bir çocuğun yanına geçtim.en arkada full erkek vardı ve bana sırıtarak bakıyorlardı.ortamı yumuştmak için yanımdaki çocuğa dönüp kendimi tanıttım.
*annyong ben çağla büyyyük bir Exo-l Cassiopeia Army Sone falan filan falan filan... tanıştığımıza memnun oldum korecan!*
Evet şimdi gerçeklere dönelim:
-selam ben çağla tanıştığıma memnun oldum.
Uzattığım elimi sıkarak:-aleykümselam bende ayaz tanıştığımıza memnun oldum tatlı çağla.
Evet başlangıca göre baya iyi gidiyorduk.hatta sohbetimiz baya bi koyulaşmıştı:-ya ayaz dünki maçı izledinmi kanka offf kaleci müthiş kurtardı ama tam son dakikada.
-aynen kanka ya bu arada biraz daha detaylı tanışalım istersen ben
buralarda kadıköyde oturuyorum telefon numaramıda vereyim istersen bu arada faceden ekle beni ayaz korkmaz diye.-olur kanka kontör yükledikçe konuşuruz.facedende ekleriz.bende buralarda oturuyorum...
Ve daha gelirken kendimi o kadar tembihlediğim halde kendi sözümü bile dinlemeden hemen atladım:
-bu arada koreyi biliyormusun?
-evet biliyorum.şu...-Kardeş ülke! İste orada çok taş sanatçılar var ben onların çok büyük fanıyım.
-he altıncı sınıfta benimde korefanı bir arkadaşım olmuştu.
Tabi bunu duyan yanımızdaki çocuklar duyunca hep bir ağızdan;
-OOOOOOOĞĞĞ OOOOOOVVVVVV VAY VAY VAY
arka sıralardan alkışlar ıslıklar kırıla gidiyordu.ah çağla,salak çağla ne diye pat herkesin önünde kore diye çemkiriyorsun?kaskafalı kuş beyinli çağla!
-evet lan evet korefanıyım,koreyi çok seviyorum,oppalarımı çok seviyorum itirazınızmı vardı?
Herkes oppa ne lan diye dalga geçiyorlardı.ayaz araya girdi
-ne var lan!ne o yoksa batıyor mu?
Açıkçası oha dedim.ayaz kıvırcık kahverengi saçları sempatik bakışlarıyla çok masum bir çocuğa benziyordu.ama az önce sınıfın içinde benim için hönkürmesi...çok hoştu ama Allah için seside öküz gibiydi.ve sınıfta herkes ondan korkuyordu sanırım.Aralarından yakışıklı olanı baştan aşağı beni süzdü.
-yok ya 9/D de bi koreli arkadaşımız vardıda...
Valla kendimi tutamadım
-MUUUUOOOO korelimi???
Herkes gülüp benimle dalga geçiyordu ama şu an daha önemli bir mesele vardı.okulumda bi koreli vardı! Koşa koşa 9/D ye gittim.arkamda ayaz'ın bağırışlarını duyuyordum."sikerim ha lan bi susun!" Açıkçası beni koruması çok hoştu gerçekten ama bu küfürlü konuşma tarzını pek beğenmemiştim.sınıfın kapısını açar açmaz zaten hemen gözüme çarpmıştı.yalnız başına bir sırada oturmuş defterlerini karıştırıyordu.sakince yanına oturdum.kendimi tanıttım;
-annyonghaseyo çingu ben çağla.tanıştığımıza memnun oldum~
Çocuk ilk başta bir şey anlamadı.yüzüme boş boş baktı.sıcacık gülümseyip elimi sıktı.
-annyonghaseyo çağla,korece biliyor musun? Vay canına bu çok iyi.Ona koreyle olan biten her şeyi anlattım.İki dakikalık bir muhabbetten sonra zil çaldı.veda edip sınıfıma gittim.açıkçası bu okula gitmeyi hiç istemiyordum.ama koreli olması...neyse çocuk gerçektende çok şirindi sempatikti beni sabırla dinlemişti.tabi bi dahaki teneffüs ben onu dinleyecektim.sınıfa girdiğimde şu belalı çete (arka sıra) bana pis pis bakıp sırıtıyorlardı.derstede sürekli kağıt atıp durdular.ara ara "pıst koreli kavuştunmu sevdiceğine" diyip sinirimi bozuyorlardı.hatta bi ara aralarından biri şu melih'in çıkarttığı tuhaf seslerden çıkartıp kıs kıs gülüyorlardı.ayaz en sonunda pis bakışlarını atınca değil bana laf atmayı ders boyunca bana bakmadılar bile.öğrendiğime göre ayaz çok zengin bir ailenin oğluymuş.hatta babası mafyaymış.ama o ailesinden kaçıp kız kardeşiyle ev tutmuşlar.bu arada koreli arkadaşımın ismi de U-cheol.gerçektende çok tatlı.birlikte okul çıkışı gezdik.hatta arkadaşlarıyla tanıştım.ama kore'ye geri döneceklermiş. -,- hem de 2. Dönem gidiyormuş-_-
Eve gittiğimde annem posterlerime el koyma çabasındaydı ve ben kapının oradan nasıl fırladığımı bile anlayamadan koştum ve zavallı Lee Min ho cuğumu annemin zalim ellerinden kurtardım :3 babamda atıldı
"Asiye bize çekik gözlü damat yolu gözüktü.bu kız çekiğin biriyle evlenmezse ben de neyim!"
"Yyyaaa babaaa çekik değil koreli o koreli!"
Fazla cesur davrandım kabul
"Ne çemkiriyosun koreliler de çekik değil mi!"
"Ihm sanırım yani evet hmm"
Bu masum görl tavırlarım yerini çirkinleşmeye bıraktı.
"Yine de o çekiklerin adı koreli!"
İlkokul çocuğu gibi kollarımı bağlayıp kapıyı çarparak odama girdim.dersleri önemsemeden yeni dizime başladım.artık annem gelip laptobumu alınca yatmak zorunda kaldım -,- ama bir sürü arkadaşım olmuştu.masal jale hazal hande...hiç değilse yalnız değildim ^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
korecanız dert ortağıyız
Humorçoğumuz korecan olduğumuz için ailemizden arkadaşlarımızdan tepki görüyoruz.ve hikayenin kahramanı çağla'da bizim gibi bir korecan ve bu konuda onun yaşadıkları...okurken çok eğleneceğiniz bir kitap olur sanırım sizi seviyorum korecanlar figthing!