Aldığım nefesler daha ciğerlerime ulaşmadan, geri dışarıya veriyordum. Boş ve tenha sokaklarda, arkama bile bakmadan koşmaya başladım.
"KAÇMA!" Arkamdan polislerin bağrışlarını duyuyordum. Sağ tarafa döndükten sonra, duvarın dibine sindim.
Elimdeki...
Tamda buraya, okumaya başladığınız tarih ve saatimizi bırakırsanız çok sevineceğim.
Bu kitabım çok önceden yazılıp, final yapmış olmakla birlikte kaldırılmıştır. Şimdi tekrardan bölümlerini düzenleyip paylaşıyorum.
Keyifli okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.BÖLÜM : KAÇAK
"Kaçak, bu gece gerçekten kaçak olacaktı."
Aldığım nefesler daha ciğerlerime ulaşmadan, geri dışarıya veriyordum. Boş ve tenha sokaklarda, arkama bile bakmadan koşmaya başladım. Ayaklarım artık beni taşımıyordu, birazdan düşüp bayılacak gibi hissediyordum.
"KAÇMA!" Arkamdan adamların bağrışlarını duyuyordum. Sağ tarafa döndükten sonra, duvarın dibine sindim. Nefes nefese kaldığım ilk saniyede, gözlerimi kapattım. Şu anda yakalanırsam, her şey mahvolur. Gözlerimi açtım elimdeki bir çanta dolusu paraya baktım.
"Kaçak, bugün gerçekten kaçak olacak!" Nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Göğsüm hızlıca inip, kalkmaya başladı.
Eh yani, Alba!
Peşinde bir ordu dolusu adam var.
Tamda doğru okudunuz, ismim Alba. İsmimin anlamı, şafakta ortaya çıkan. Beyaz, temiz, solgun gibi anlamları da var. 24 yaşındayım.
Bence şimdilik bu kadar bilseniz yeterli. Çünkü, eğer şu anda koşmaya devam etmezsem konuşmamızı hapishanede devam ettireceğiz. Para çantasını sıkıca tutup, koşmaya devam ettim. Yüzümü görmemişlerdi, buda benim şu anda işime yarıyordu fakat bedenim kendini ele veriyordu.
"Orada, koşun!" Sinsice gülümsedim. Benim hakkımda en ufak bir teori bile bilmiyorlar. Telefonumun çalması ile cebimden çıkarıp kimin aradığına bakmadan açtım, kulağıma götürdüm.
"Çabuk söyle."
"Alba, tekne hazır." Mete'nin sesi ile yüzümdeki gülümseme dahada büyüdü. Bu arada koşmaya devam ettim.
"Geliyorum." Telefonu kapatıp, cebime koydum.
Arkamdakilerden bir an önce kurtulmam gerekiyor. Tenha bir sokakta, çöp arabası vardı. Hızımı artırıp, o sokağa girdim. Çöp arabası orada dururken, hızlı bir şekilde sırt çantamdan kendimi kamufle edecek kıyafetleri çıkardım. Kasıklarıma uzanan saçlarımı topuz olacak şekilde bağladım.
Üzerimde ki ceketi çıkarıp, başka bir ceket giydim. Çöp arabasının yanında durmak bir facia. Adamlar çöp konteyneri ile uğraştıkları için beni fark etmediler bile.
Altımda kini çıkaramayacağım için, bol eşofmanımı üzerime çektim. Arabanın arkasından çıktım. Çöp taşıyan amcalar, bana şaşkınca bakıyordu. Peşimdeki adamlar ise tellerin arkasından gördüğüm kadarıyla benim az önce durduğum yerlerdeydiler. Üzerimden çıkardıklarımı çöpe attıktan sonra koşmaya başladım. Önüme çıkan taksi ile durup, elim ile ona dur işareti yaptım. Taksi durduktan sonra, çantam ile beraber taksiye bindim.
