Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 24.07.2021 (00:17)
Bölüm Şarkısı: Diet Mountain Dew · Lana Del Rey
İyi Okumalar!
✾
Lussamus Krallığı - Omae
Tamerin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat çok garipti. Nereden nereye geldiğimi düşününce inanılmazdı. Kendi hayatımı kontrol etmek isterken koca bir ülkeyi yönetirken bulmuştum kendimi. Her daim aşağılanan, ailesinin bile hor gördüğü zavallı bir kızken tüm ülkenin saygı duyduğu, gücünü gösteren bir kadına dönüşmüştüm. Hayatım tahmin edemeyeceğim şekilde değişmişti. İnsanların bakışları farklıydı. Sayısız görüştüğüm efendiler azatlık halimle karşılarına çıksam aşağılarlardı. Hükümdarları olarak karşılarına çıkınca saygıdan ne yapacaklarını bilemiyorlardı. Abartılı iltifatlar, gösterişli hediyeler. Beni bu şekilde kandırabileceklerini sanıyorlardı. Ne büyük bir yanılgı!
Sadece efendiler bunları yapmıyordu. Kendi ailem ve akrabalarımda akbaba gibi başıma üşüşmüşlerdi. Övgü yarışına giriyorlardı, gösterişli olmasa bile hediyeler sunuyorlardı. Kendi soyumuzda bu kadar büyük bir insan çıkmadı diye sağda solda övünüyorlardı. Benim adımı kullanarak kendilerini üstün görüyorlardı. Onlara baktıkça tiksiniyordum. Efendiler bunu yapabilirlerdi çünkü onlar her hükümdara bunu yapmışlardı. Akrabalarım ve ailemse sırf ben baştayım diye yapıyorlardı. Reme'de babam tarafından eziyet görürken ne babamın kardeşleri benden yana olmuştu, ne de annemin kardeşleri. Hepsi görmezlikten gelmiş, acı çığlıklarımı duymamışlardı. Şimdi mi akraba olduklarını gösteriyorlardı? Başarılarım olunca benimle olacak, başarısızlıklarımda tek başıma bırakılacaktım. Böyle olacaklarsa hiç olmamaları daha iyi olurdu.
Kendimi şu açıdan da tebrik ediyordum. Nefretimi saklayabiliyordum. Çevremdeki tüm bu yalakalıklara nefret kusmuyor, soğuk ve dengeli bir şekilde karşılıyordum. Kendi çizgimi bozmuyordum, insanlara olan mesafemi koruyordum. Mesafeyi aşıp aşmayacaklarına ben izin verebilirdim. Her kanımı taşıyan bu çizgiyi aşacak diye bir kural yoktu. Benim için önemli olan niyetti. Niyetinde saflık görürsem o mesafeyi aşmasına izin verirdim. Çevremdekiler bu konuda arkamdan söylenseler de umurumda değildi. Yüzüme gülüp arkamdan konuşanları duyuyordum elbette. Yanıma yaklaşamayanlar hemen küçük iftiralara, kınamalara başlamışlardı. Onlar konuşsundu, elbette konuşma sırası bana gelecekti. Bundan kuşku duymuyordum.
Kapım tıklandı, arkama döndüm. Gel sesimle içeri Nuscha girmişti. Küçük kız kardeşim, Omae'ye geldiğimden beri yanımdaydı. Ailemize karşı takındığım tavırdan dolayı huzursuz olsa da yanımda olmaya devam ediyordu. Kumral saçları toplanmıştı, yeşil gözleri sakindi. İpek mor elbisesi, beyaz tenine yakışmıştı. Yatak odama geldiğine göre önemli bir mesele olmalıydı. Yanıma otur dediğim zaman oturmuştu.
