1 hafta sonra
Evet bulmulmuştum.Koşarak aşağı inerken bi yandan da bağrıyodum.
"Buldum buldum vallahi buldum!"
Leya:tuana sakin ol noluyo ne buldu?
Deniz:yoksa yeni bi çikolatalı süt mü lütfen öyle bişi olsun.
Tuana:off deniz! ne sütü çağanların konumunu buldum.
Leya:NE
Deniz:çağan kimdi ya?
Deniz:lan bakmayın öyle espiri yaptım "İRONİ!"
1 Gün sonra
Son dilimi alan ülküye göz devirmiş ona inat son yudum kolayı bardağıma koymuş ve piç smile yaparak televizyonu açmıştım.
(almanca konuştuğunu düşünün)
Sunucu:son dakika türkiyeden almanyaya gelen uçak kaza yaptı! İniş sırasında tekerleri açılmayan uçak duramadı ve bir kaza yaptı.Türkiyeden gelen tuananaz tiryaki ve leya kırşanın durumları kırıtik onun dışında diğer yolcular hafif kırıklarla kazayı atlatmış durumda.
Yağız içtiği kolayı püskürtmüş ve şok olmuş gözlerle ekrana bakıyorken.Ülkünün benden çaldığı pizza dilimi boğazına takılmış öksürmekle uğraşıyodu.
Nasıl yani onlar buraya gelmiş ve uçak kaza mı yapmıştı?
Ülkü ağlamaya başlamış yağız hala şokyan çıkmamamıştı.Napmalıydık.Daha doğrusu napıcaktık.
Sunucu:..... hastanesindeler şuan durumları kıritik.
Demesiyle oturduğum yerden hızla kalkıp arabanın anahtarını almış ve korumaları itip ülkü ve yağızı evden çıkarmış ve bitane arabayı almış yola çıkmıştık.
Şuan ne hissetiğimi bilmiyodum.Sanki herşey üstüme üstüme geliyodu.Sevdiğim kız ve kardeşim şuan içerdeydi.Sunucu denizden bahsetmemişti bile.Ona nolmuştu?Kötü düşünmemeliydim ama elimde değildi.Ben her gün onları özleyerek geçirmişken sonunda yanımıza geliyolardı ve şimdi- düşünmek bile istemiyodum.
Yağızdan
Sadece yola bakıyodum.Sevdiğim kız orda can çekişirken ben bi bok yapamıyodum.Bir hafta olmuştu ama onu okadar özlemiştim ki her gün nezaman buluşucaz diye düşünmekle geçiyodu.Süpriz yapmak istemişlerdi ama asıl süpriz onlara olmuştu.
Ağlayan ülküye sarıldım.Ben sarılınca ağlaması dahada şiddetlendi.Niye herşeyi biz yaşıyoduk neden biz? herşey babalarımızın hatası olmak zorundamıydı?O gün ağlayarak bizi arayan deniz ve tuanayı hatırlıyorum ülküden özür dileyip durmuşlardı.
Onların suçu değildi.Hepsi lanet olası babalarımızın suçuydu.Ama cezasını biz çekiyoduk.Onları özlemiştik.Galata yı özlemiştik.İstanbullu özlemiştik....
Ülküden
Onları okadar özlemiştim ki.Özlemimi kelimeler ifade etmiyodu zaten.Normalde başkası olsa babasını öldüren katillerin çocuklarını özlemeyi bırak yüzüne ile bakmaz hatta intikam almak isterdi.Ama onların bi suçu yoktu ki.Onlara kızamazdım.Kızmıyodum da.Tek isteğim sapa sağlam onlara sarılmaktı.
Hızla araabadan inip hastaneye girdik.Çağan yerlerini öğrenince ameliyathaneye çıktık.Duvara yaslanmış bi kolu kırık denizi görünce duraksadım.Sanki zaman durmuştu benim için sadece o ve ben vardık.Dolu gözlerle bana baktı.O sarı saçları dap dağnık yüzü yaralarla doluydu.Koşarak ona sarılınca o hızla ikmizde yere düşmüştük ama ben halimden çok mutluydum.
