İhanet(tamamlandı)

Dost

6 YIL ÖNCE
Sıcak bir ağustos günü Erdem ve Dila evde soğuk bir limonata içiyorlardı.

Çalan kapıyla sohbetleri bölünmüştü.

Dila kapıyı açmaya gitti. Karşısında Dilara'yı görmüştü. Dilara'nın yanında da o sarışın çocuk vardı. Dila onu görünce biraz tedirgin olmuştu.

Dila soran gözlerle Dilara'ya baktı. Dilara masum ve ilgi çekmeye çalışır gibi gülümsedi.
''Arkadaşım ile size uğramak istedik.''

Dila inanmadığını gösteren bir bakış attı.

''Of tamam doğruyu söyleyeceğim.aslında buradan geçiyorduk. Hava o kadar sıcak ki,bi beş dakika klimanın altında durup soğuk bir şeyler içsek bize yetecek."

Batu'nun dudağını ısırıp Dila'ya bakması Dila'yı rahatsız etmişti. Ama bu sefer sarhoş gözükmüyordu.
"Pekala,bu arkadaşınla bu evde en fazla beş dakika durabilirsiz zaten Dilara.''

Dilara gözlerini devirip içeri geçti.
"Oo enişte,afiyet olsun. Bize de var mı bi limonata?"
Erdem gülümseyecek gibi oldu ama Batu'yu görünce gülümsemesi dondu. Tüm yüz kasları gerilmiş,çenesi sıkıydı.

"Bu itin ne işi var?"
"Enişte,ayıp ediyorsun ama. O zaman ne dediğini bile hatırlamıyor ."

Dila limonataları getirdiğindi Batu ve Dilara oturmuşlardı.
Dilara yavaş yavaş soğuk içeceği midesine gönderiyordu.
Dila Batu hakkında bir şeyler öğrenmeye çalışıyordu. Kardeşinin iyi insanlarla takıldığından emin olmak istiyordu.

"Batu da ex'im işte abla. Yani ex'ten next olmaz dedikleri doğruymuş. Ama zaten ikimiz de can sıkıntısından birbirimizle flört ettik. Baktık olmayacak,bff olduk.''
Dila gözlerini devirdi.

Batu'nun Dila'ya bakışları ortamdaki herkesi-Dilara dışındaki herkesi-rahatsiz ediyordu. Batu Dilara'nın kulağına bir şeyler fısıldadığında Dilara eliyle ağzını kapatarak güldü.
"Batu,ablam ile eniştem zaten aile baskısıyla evlendiler. Yani birbirlerine aşık değiller. Ablamdan çok hoşlandıysan bunu bana değil ona söyle. Beni kandırdıklarını sanıyorlar ama aynı yatakta bile yatmıyorlar. O derece yalan bir evlilik zaten. Aile ortaklığı diyelim. Evliler diye çekinmene gerek yok. Evli sayılmazlar. Aynı evde yaşamaya mahkum edilmiş iki kişi sadece. Eminin ikisi de birbirlerini aldatıyorlardır. "
Dilara Erdem'e bir bakış attı. Erdem yumruklarını sıktığı sırada Dila ne diyeceğini bilemedi. Söyledikleri yalan sayılmazdı,ama Erdem'e karşı hiçbir şey hissetmiyor değildi.
Dila Erdem'e baktı.
Yalanlamasını istedi.
Batu'nun gevşek gülümsemesini soldurmasını istedi.

Erdem sakinleşmek için kapattığı gözlerini açtı ve ayağa kalktı.
"Saçma sapan konuşma. Yok öyle bir şey. Biz evliyiz,evet ilk başta bu bizim isteyimiz dahilinde olan bir şey değildi. Ama biz birbirimize aşık olduk. Şu arsız p*ç i de al ve git. Birbirimizi aldatmıyoruz çünkü ikimizde karaktersiz,onursuz insanlar değiliz. Evliyken başka insanlarla birlikte olacak kadar şeref yoksunu değiliz.Ikimiz de birbirimizin duygularını önemsiyoruz ve saygı duyuyoruz. Şimdi şu iti de al yürü git bir daha görmeyeyim. Yoksa çok daha kaba olmak zorunda kalacağım."
Batu bozulmuştu.
Erdem Dila'nın elini tuttu. Daha inandırıcı bir tiyatro olması için bu gerekliydi.

Dilara hayal kırıklığına uğramış gibiydi. Ablasının mutlu olmadığını her fırsatta göstermek istiyordu,ama bu sefer yanılmıştı. Dila mutluydu.
Dila Erdem'in elini sıktığında "Defolun!'' dedi.
Dilara ve Batu ifadelerindeki alayı kaybetmişlerdi.
Rezil olmuş bir şekilde evden çıktılar.

Dila kafasını elleri arasına aldı ve oturdu.
"Anlamış,ya annemlere anlattıysa? Evliliğimizin tamamen sahte olduğunu anlattıysa?"

"Sanmıyorum,Dilara patavatsız bir kız ama onun derdi seninle ya da benimle. Ailene söyleyeceğini düşünmüyorum."

Dila sıkıntıyla nefes verdi.
"O anladıysa annemler de anlayabilir. Ne yapacağız? Biz bu evlilikte sadece arkadaş olmaya karar verdik ve böyle yaşıyoruz mu diyeceğiz?"

"Sadece arkadaş mıyız?"diye sordu Erdem. İfadesinde bir hayal kırıklığı ve umut karışımı vardı.

Dila ''hayır''demek istedi. Ama Erdem'e olan hislerinin açığa çıkmasını istemiyordu.

"Arkadaştan öte,dostuz.''diyebildi.

Erdem yutkundu. Bir şey söylemedi.
"Dostuz tabii.''dedi yalan söyleyerek.
Kalbi deli gibi atıyordu. "Değiliz,olmayalım. Biz daha fazlası olalım. Biz gerçek olalım."demek istiyordu.
Dila'nın da dudaklarından "dostuz" döküldü. Onun da kalbine yalan söylemenin ağırlığı oturmuştu.

İkisi de biliyorlardı.
Dost değillerdi.
Bundan fazlası vardı.
İkisi için de bundan fazlası vardı.
Çok daha fazlası...

İyi geceler efenim:) Bu gece baya geç attım ve biraz kısa bir bölüm oldu umarım beğenirsiniz.
Yorumlarınızı sabah uyanınca bekliyorum bu saate kadar uyumayan kalmamıştır bence ama gece kuşları varsa yoruma bekliyorum:)

Destekleyen herkese çok teşekkür ediyorum.
Yorumlarınız benim için çok önemli ve bana yön veriyor.
Yorumlarınızı,eleştirilerinizi,dileklerinizi,önerilerinizi... hepsini bekliyorum.
Sizleri seviyorum <3