heather • wonki

0.0

jungwon x niki
whatsapp

jungwon:
3 aralık 2020, hala hatırlıyorum

sana en yakın hissettiğim, belki o da beni seviyordur umudumun oluştuğu gün

okuldan çıkmıştık, hava soğuk olduğu için bana kazağını vermiştin

hasta olacağımı söyleyip beni azarlıyordun ama o an dediklerini duymuyordum bile

tek odağım kazağını dikkatlice üstüme giydirdikten sonra, beni süzüp gülümsemendi

bana senden daha çok yakıştığını ve bende kalabileceğini söyledin

tam o an kalbimin atmayı durdurduğunu düşündüm çünkü nefes dahi alamıyordum

benimle evime kadar yürüdün ve şemsiyeni paylaştın, yol boyu o kadar yakındık ki sırf bu yüzden ağlayabilirdim

ki ağladım da... ama bunu bilmesen de olur

evime geldiğimizde seni içeri davet ettim, kabul edeceğine dair umudum yoktu, çünkü o gün

yazıyor...
çevrimiçi
yazıyor...

ahh

onun doğum günüydü

bu yüzden sadece şansımı denemiştim, dediğim gibi kabul edeceğini düşünmüyordum

ama kabul ettin niki

biliyor musun, hala buna inanamıyorum

sunoo'nun doğum günüydü ama sen gitmek yerine benimle kaldın, asla beklediğim bir şey değildi

her neyse, o an şaşırsam da bunu düşünmeyi sonraya bırakıp hızlıca kapıyı açmıştım, bu kadar hızlı olmama şaşırıp çok üşüdüğümden böyleyim sanmıştın

"ah bu kadar çok mu üşüdün? keşke daha hızlı gelseydik, üzgünüm" dedin bana

oysa ben yanıyordum, tam bir duygu karmaşası içindeydim

"hayır hayır, yağmur altında çok kaldık bu yüzden senin hasta olmanı istemem" gibi bir şeyler dediğimi hatırlıyorum ama yarım yamalak

o an pek kendimde değildim çünkü

o gece bende kaldın, gerçekten çok mutlu ve huzurluydum. bütün akşam beraber eğlendik, konuştuk ve zaman geçirdik

başka kimse yoktu, sadece sen ve ben

o gece birlikte uyuduk, daha önce de uyumuş olmamıza rağmen bu çok farklıydı çünkü senden hoşlandığımı anladıktan sonra ilk birlikte yatışımızdı...

bütün bunları yazmak şu an beni rahatlatsa da, gördüğünde nasıl olacağım bilmiyorum

telefonunun tamirde olması artık içimde tutamadığım şeyleri söylemek için güzel bir fırsat oldu çünkü şu an anlatmamı bölme şansın yok

telefonunu gördüğünde ise zaten çoktan her şeyi anlatmış olacağım :")

her neyse, dediğim gibi o gün benim için çok güzel ve unutulmazdı, son derece mutluydum

ama ertesi gün, bir peri masalından uyanmış gibi hissettim

yazıyor...

☔︎☔︎☔︎

mmmerhaba

nerdeyse hic wonki fici olmaması ve wonkiyi cok sevmem sonucu bu kurgu cıktı ortaya ✊🏻

okuyan olur mu bilmiyorum ama ficlerim okunmasa dahi yazıyorum cunku seviyorum ve onca kurgu fikrimin taslakta durmasındansa yayınlanmıs halde durmasını tercih ederim

bu bir minific olacak cok uzatmayacagım ve onemli detay, angst degil ✍︎

umarım seversiniz ve yorumlarınızı esirgemezsiniz 🥺

simdiden okuyan herkese cok tesekkur ederimmm

kendinize iyi bakın♡︎

☔︎24.07.2021☔︎