"Hadi annem iki lokma bir şey ye. Bak günlerdir bu haldesin." Dedi annem. Şu bir haftada benden de beter olmuştu. Haliyle çocuğunu bu halde görmek onu yıpratıyordur.
Ben mi? Eh işte.
Düğün günümde mantık evliliği yaptığım kocam olacak o adam beni terk etmişti! Beni ya beni, Berra Akdoğan'ı. Bütün cemiyete ve arkadaş çevreme rezil olmuş gibi hissediyorum. Herkesin başına gelirdi ama bana gelmezdi değil mi? Gelebiliyormuş işte.
"Annem, canım istemiyor gerçekten lütfen zorlama."
Herhalde bir hafta içerisinde üç kilo vermiştim. Tuna'ya aşık mıydım? Hayır değildim. Sadece benim için en mantıklı insan oydu. Onunla evlenmem gerekiyordu!
Ben Berra Akdoğan. İstanbulda yaşayan, hatrı sayılır ailelerden birinin ikinci çocuğuyum. 25 yaşında düğün günü terk edilen bir kızım.
Sizce ben düğün günümde sevmediğim adam tarafından terk edilmiş miyimdir?
Önemli olan evlenmek değildi. Düzene girmiş bir hayatımın olmasıydı. Ancak olan oldu biten bitti, adi Tuna da gitti!
Bir haftadır kendimi eve kapatmış hiçbir arkadaşım ile görüşmemiştim. İşe gitmeyi bırakın evden dışarı adım bile atmamıştım. Artık işimin başına dönüp en azından kendimi toparlamam gerekiyor. Üzülünce elime hiçbir şey geçmeyeceği gibi düğün gününe dönüp yaşananları eski haline de getiremem.
Annem en son yemeyeceğimi kabullenip odamdan çıkmıştı. O çıkar çıkmaz dolabımın önüne gelip kıyafetlerime bakmaya başladım.
Üzerime sarı renkli mini elbisemi giyip ayağıma beyaz sporlarımı giydim. Biraz göğüs dekoltem vardı ama olsundu, güzel görünmeliydim ki insanlar bana hiçbir şeyin koymayacağını anlasın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendime ait bir butiğim vardı. Giyinmeyi ve kombin yapmayı seviyorum. Bu yüzden abim üç sene önce doğum günümde butik açmıştı.
Annemlere haber verip evden çıktım. Abimin arabalarından birine atlayıp butiğe doğru ilerlemeye başladım.
***
"Kızım neredesin sen ya?! Evine geliyorum yanına almıyorsun. Özledim seni."
Ups melis radarı.
"Kendime dinlenmek için zaman verdim biraz. Üzgünüm haber vermem gerekirdi haklısın. Gel kahve içelim."
Butiğin kapısını açıp eşyalarımı içeri koydum. İçeride küçük bir mutfak vardı. Oraya ilerledim.
"Kızım neler oldu neler. Anlatıcam şok olucaksın şimdi. Berfu ile kavga ettim valla. Benim gibi birini bile kavgaya sürükledi kız ya!"
