ÇILGINLIK |TEXTİNG| ✓

27

Umarım günün güzel geçiyorduk kelebekgil.

Metinli bir bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar...

*

Bugün tekrardan sözleşmiş ve görüntülü konuşacaktık. Açıkçası bir öncekinden daha da heyecanlıydım. Alışmam gerekmez miydi?

Tabi yaptığı jestlerle de kalbimi çalmıyor değildi. Dahası, buna ben izin veriyordum ve kanadı kırılan bir kuş misali sonunda yere çakılacaktım.

Sanki dünyaya ağlamak için gelmişim gibi.

Neyse, en azından bir işim vardı. Orada da yeni yeni arkadaşlar edinmiştim. Aldığım iki aylık maaşımı biriktirip tatil yapmayı planlıyordum ama şu kışta nereye gidilir ki?

Yarıyıl tatilinde Merih'in yanına, İstanbul'a, gidersem daha çok vakit geçirmiş oluruz. Hafta sonu da seminer için İstanbul'a birkaç iş arkadaşımla gidecektik. Ondan sonra iyi bir tatil olurdu.

Kendi kendime ayarlamaları yaptıktan sonra bilgisayarın başına geçip Merih'in konuşmayı başlatmasını bekledim.

Birkaç dakika sonra görüntülerimiz gelmiş ve sohbet etmeye başlamıştık. Gözüme daha da yakışıklı geliyordu.

Tü tü tü maşallah.

"Çalışma hayatı nasıl bakalım?" diye sordu.

Yorgunluğum aklıma gelince oflayarak anlattım.

"Çok yoğun ve yorucu. Hafta sonu çalışmasam da bazen çok geç çıkıyorum."

Bizim hafta sonu seminere katılacağımız aklıma gelince heveslenerek yerimde dikleştim.

"Ben hafta sonu İstanbul'a geliyorum."

Merih'in gözleri kocaman açılırken "Bu çok güzel." dedi.

"Beni çok mu özledin yoksa?" diye sordu muzipçe.

Gülmeden edemedim. "Bi' önemli de sendin zaten. Seminere katılacağım."

Kahkaha attığında aptal aşıklar gibi gülümsemesinde takılı kaldım.

Kendimi fazla kaptırdığımı anlayınca silkelenerek kendime geldim.

"Bu sefer dövme yaptıracağız, değil mi?" Ben onu çoktan unutmuştum. Geçen geldiğinde çok da vakti olmadığından yaptıramamıştık.

"Tabi ki. Ne dövmesi istersin, karar verdin mi?"

"Gemi. Basit gibi gelecek ama aklımda bir şey var. Yaşadığımız korku dolu hikayeyi de o zaman anlatırım." Çok merak etmiştim.

Ben dövmelerimi çoğunlukla sonradan seçiyorum ama aklımda çok güzel bir şey var.

Eros ve Psyche'nin meşhur tablosunu yaptırmayı düşünüyordum.

"İyi o zaman. Ben de söylemeyeceğim."

Kaşları çatılırken beni ayıplamaya başladı. Kendisi yapmıyormuşçasına.

"Sen sanki söyledin."

Küskünlükle "Olabilir. İyi ben de o zamana kadar beklerim." dediğinde kahkaha attım.

"Bekle."

"Ay kız ben kitap aldım." diye bağırdım bir anda. Hoşlandığı çocuğa kız demeyen de ne biliyim.

Merih'in sıçramasıyla kahkaha attım.

"Sanırsın bomba patladı. Ne bağırıyorsun?"

Elimle saçlarımı düzeltirken "Ne var canım, heyecanlandım." dememle söylediği sözlere donup kaldım.

"Kitap sevdalısı bir kadın. Evlen benle Pakize."

İsime kadar iyiydi.

Yüzümü buruşturarak "Geri zekalı." dedim. Kalbime indiriyordu. İsmimin sonuna soyadını düşündüm de, ben soyadını hatırlamıyorum ki.

"Merih senin soyadın ne?"

"Ne oldu? Yoksa beni nikahına mı alacaksın?"

Gözlerimi devirdim. "Aynen. Soyad bu konularda çok önemli."

"Uysal."

Lavin uysal.

Bence çok güzel oluyor.

"Lavin Ünsal ben de. Tanıştığıma memnun oldum." diyerek elimi kameraya doğru uzattım.

O da gülerek aynısını yaptığında yalandan el sıkışmış olduk.

Gülmekten karnıma ağrılar girerken kendimi yatağıma doğru attım. Yana dönmemle düşmem bir olunca tek başıma kaldığım evde koca bir çığlık attım.

Savaştan çıkmış gibi doğrularak kameranın alanına girdiğimde Merih gülmeye başladı. Öyle böyle değil.

"Sus lan eşek." dedim sinirle. Bir yandan da dağılan saçlarımı düzeltiyordum.

"Geri zekalılıkta sınır tanımıyorsun Lavin." Oflayarak kameraya bakmaya devam ettim.

Bir süre daha saçma sağan şeylerden bahsettikten sonra kapattık.

Kapatır kapatmaz aklıma gelen ilk şey, ona aldığım kitaplardan bahsedememiş ve konunun arada kaynamış olmasıydı.

Buna üzülerek hazırlandım ve kendimi uykuya teslim ettim.

Günüm yoğun ve yorucu geçse de görüntülü konuşmamız ilaç gibiydi.

*

Görüntülü de konuştular ikinci kez.

Ben yarın final bölümünü bitirmiş bulunuyorum. Sizin daha vaktiniz var okumak için. Ehehehe.

Oy verin gacılar oy verin. 

Tabi yorum da yapmalısınız.