İnsanlar nasıl uyuyabiliyor, anlamış değilim...
Oysa ben meltemli bir gecede sigaramı yakmadan duramam. Balkonuma çıkar çingene mahalleme şöyle bir bakar, sigaramı elime alır düşünürüm. Uyuyabilmeyi düşünürüm. Ölmeyi düşünürüm. Uyku derler "yarı ölüm" demektir. Ulan koskoca Aziz, sen daha uyumayı beceremiyorsun bir de kendini mi öldüreceksin? Sigaramı yakarım, derin bir nefes alırım. Beş yüz tane ağacın oksijenine denktir içimdeki duman. Öyle hasret kalırcasına gözlerimi kapar derin derin içime çekerim. Arsada çalışan tütün işçisinin hakkını vermek isterim. İçimde gezsin isterim duman. Öyle bir gezsin ki duman kıçımdan çıksın.
