I. L. Y. I will Never Forget

For My Love.

I'm always wondering if makakalimutan ba  talaga natin yung mga taong naging parte ng buhay natin? Yung mga taong halos kasama mong bumuo ng pagkatao mo.
Last Question, Do we have a choice?

***

" Hoy! Neo may itatanong ako sayo!..okay lang?" singhal saakin ng BESTFRIEND kong si Kris. Nasa isang Coffee Shop kami ngayon malapit sa apartment na inuupahan ko.

"I think you're already asking me, right now." I answered him with my British Accent.

"Hoy gaga nasa Pilipinas tayo! Tigil-tigilan mo ako sa british-british accent mo na yan!"

Ganyan siya palagi, inis na inis siya tuwing binibritish accent ko siya kapag kinakausap.

" Are you gonna ask me or what?"

" Eto na nga! Naniniwala ka ba na makakalimutan natin yung mga taong minahal natin?"

Sa ilang sandali medyo napaisip din ako sa tanong saakin. Ano nga ba? Maraming sagot na nabuo sa isip ko pero may isang point lang ang nabuo at nabigkas ko.

"For me, hindi, kasi naging parte siya ng buhay at puso mo, saka kung minahal mo naman talaga, you probably don't forget that person kahit na ilang tao pa ang dumating sayo." I answered to him.

" Umm make sense!"

" What? did you say something?"

"Nope! I said bilisan mo na diyan at baka iwanan ka nadin ng mga client mo!"

" Oh I forgot sige tara na!"

Umalis kami ng coffee shop ng kaibigan ko ngunit bago pa kami makalabas, I noticed something, kanina pa nakatingin sa amin yung lalaking malapit sa table namin hindi naman siya mukhang manyak, hindi rin mukhang magnanakaw, I'm just wondering why he's staring at me. I just ignore it at nagpatuloy paglabas ng Coffee Shop.

🏵️ AN HOUR LATER 🏵️

"So you must be Mr. Neo Crisologo?" Pagsisimula ng may-ari ng publishing company na nag-alok na magpublish ng libro ko.

"Yes sir, I am Neo Crisologo and he is my friend Kristofer Amiento."

Sa totoo lang kinakabahan talaga ako, Kasi di ko inasahan na merong magiging interesado sa librong sinulat ko. Yes I'm an Author nagsimula lang naman ako sa WP. Then look may roon nang taong interesado sa Libro ko.

"Take a seat." Pag-uutos niya saamin, sumunod naman kami at naupo sa harapan ng table niya.

"I really like the book you made, to be honest when one of my staff refer that story to me I brutally say No. But after a week I saw your book again.." he cleared his throat before speaking."And i gave it a chance.." Tumango tango lang ako habang nagsasalita siya. "And I am the one who read the story to make sure that it won't fail when we take it out. I must say, I am impressed! No more Editing you wrote that story well. May I know what is the story behind that book?."

Kinakabahan talaga ako at the same time masaya. I look at Kris and he was smiling at me then I start telling him the story behind the Book 'Do We Really Forget?'.