oyuncu

night drive - laura misch [vi.]

Gözlerimi çalan saate çevirdiğimde saatin on iki olduğunu görmüştüm, ama kalkmak istediğimi sanmıyordum. Üzerimde hala dünün yorgunluğu vardı ve kötüydüm. Saati ufak bir el hareketiyle susturduğumda saatin olduğu tarafa sırtımı dönüp uyumaya devam etmek istedim. İstedim, sadece istedim.

Ne yazık ki insanın her istediği olamıyordu.

"Appleee!" diye bağıran annemin sesiyle homurdandım, kafamı yastığa iyice gömüp bunun her gece gördüğüm tatlı rüyalardan birine giriş borusu olduğunu düşünmek istedim. Ama ses azalmıyor, gittikçe desibeli yükseliyordu.

Hedef bana yaklaşıyordu ve ben, hazırlıklı değildim.

Gözlerimi sımsıkı yumarak uyur pozisyonumu korumaya çalıştım.

"Appleee" diye annem bu kez kulağımın dibinde bağırdığında elimde olmadan yattığım yerde zıpladım.

"Anne!" diye bağırdım. "Ne zaman beni böyle uyandırmaktan vazgeçeceksin?"

"Belki evlendiğinde," deyip işaret parmağını uyarıda bulunuyormuş gibi salladı. "Belki dedim,"

"Her neyse," deyip kafamı yastığa tekrar koymaya çalıştığımda annem üstümdeki örtüyü seri bir hareketle alıp yerle buluşturmuştu.

"Griand aradı." dedi ben örtümü yerden almak için mücadele etmeye başladığımda. Bütün kaslarım gerilmiş, gözlerim sadece yere odaklanmıştı. Sanki bu, hayatımda hiç duymadığım sihirli bir sözcük gibiydi. Halbuki normal bir şeydi, Griand beni her zaman arardı, ama nedense şu an dünya dışı esrarengiz bir sırra ortak olmuşçasına bu duyduğum ilgimi çekmişti.

"Ne.." dedim kekeleyerek. "Ne dedi?"

"Akşam bir davet varmış, menajeri Griand'a tek gitmemesini söylemiş, kariyeri için iyi olmazmış. O da seninle gitmek istiyor. Konuşurken, geçen haftadan haber etme imkanım olsaydı keşke, biliyorsun Linda teyze, Apple'ın hazırlanması uzun sürüyor, dedi." deyip gülmeye başladı.

"Aman ne komik." dedim ağzımı eğip. "İnsanın çocukluk arkadaşı bile kendisiyle böyle alay ediyorsa annesinin biraz ağır davranması gerekir." dedim, ekledim. "Teselli açısından."

"Kalk,"dedi annem. "Biraz ortalığı toplayalım, sonra hazırlanmaya başlarsın."