Dört yol var diyorlar, bir ileri bir geri olmaz. Seni bana düşman ederler.'
Son feci bisiklet- düşmanAybike, saçlarını parmağına dolamış odada telaşla dönüp dururken evde bir erkek yaşadığına dair bir kanıt bırakıp bırakmadıklarını düşünüyordu. Ömer böyle bir şeyi öğrenirse sinirden deliye dönerdi. Özellikle de Asiye'nin sabah kavga ettiği o çocuklarla aynı evde yaşadığını. Oğulcan da bilmiyordu ki gelmesini engellesin.
Bir de Berk Bey vardı. Ya eve gelirse ? Aybike'de de numarası yoktu ki. Asiye'de numarasının olmaması zaten dünyanın en saçma şeyiydi. Ev arkadaşının numarası yok ? Ayrıca olsa ne yazacaklardı ki ?
"Berkcim, kusura bakma. Sabah kavga ettiğin çocuk ev arkadaşın Asiye'nin ikizi, rica etsem eve biraz geç gelsen olur mu ? Seni görürse delirir."
Ömer öğrenmemeliydi. Öğrenirse Asiye ailesinin evine geri dönerdi.
Bu durumda Aybike ?
Evde kalmak zorunda kalırdı.
Ya da
Evet yurtta kalmak zorunda kalırdı.
Aybike neyden nefret ederdi ?
Toplu yaşam alanlarından.
Insanlardan.
Aybike zihninde canlandırdıklarıyla birlikte gözlerini kapadı. "Yok hayır olamaz!"
Biraz sonra Asiye geldi yanına elinde hala bazı eşyalar vardı. Aybike irkilerek ona döndü ve geldiklerinden beri konuşmadıkları için merak ettiği her şeyi sordu. "Benim burada olmamı nasıl açıkladın Ömer'e?" Aybike; Ömer'in, küçük sırrına ortak olup olmadığını merak ediyordu.
Asiye uzun saçlarını geriye doğru attı."Önce vizelerden sıkılmış, tatile gelmiş dedim."
"Okulda ne işi vardı dedi."
Asiye devam ediyordu."Canı sıkılmış benimle geldi dedim."
Ömer hayatta bunun peşini bırakmazdı.
"Sıkı can iyidir çıkmaz dedi."
Aybike ciddi bir şey beklediği için göz devirirken Asiye gülüyordu.
"Şaka şaka. Aybike okuldan nefret eder sana inanmıyorum ikiz dedi."
Kuzeninin seni çok iyi tanıması, bazen iyi olmuyordu evet.
Asiye devam etti. "Okulu iki haftalık bir tatil vermiş, geçiş yapmak istiyormuş bizim okulu gezmeye geldi, rica edip konuk olarak derslere girdi dedim. Anlayacağın tam olarak anlatmadım."
En azından uydurma bir şekilde biliyordu. Aklıma gelen şeyle gözlerimi sonuna kadar açtım.
"Annemlere ?"
Asiye bilmiş bir ifadeyle sözlerine devam ediyordu. "Tabii ki hemen amcamların haberi var mı dedi."
"Ben de hayır. Kimseyle görüşmedi sadece Oğulcan biliyor dedim."
Aybike, pencereden bakarken gülümsedi."E sonuçta yalan söylememişsin. Eksik anlatmışsın sadece."
Ardından kaşlarını çatarak Asiye'ye döndü."Seninle barışmaya nasıl karar vermiş?" Sözde araları çok açıktı.
"Çok özlemiş." Asiye gülümserken telefonu deli gibi çalmaya başladı. Anlamıyorum telefonu neden titreşim varken sesliye alırsın ki ?
"Evet Ömer. O sokağı geç...hayır ekmek fırını falan yok. Yanlış sokağa girmiş olmalısın.... Sen kie konuşuyorsun?.... KADİR ABİM Mİ ? O DA MI GELİYOR ?... Neden söylemedin ? Yok canımmm ne sıkıntı olacak..gelin gelin bekliyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dönüş//AyBer
Fanfictionkırılan hayaller, yalnız kalpler, umut dolu başlangıçlar, bunalmış yaşamlar... Hayat onları bir araya getirmişti. "Aybike ve Berk..nasıl olur ki?" dedi Asiye düşüncelere dalarak. "Daha doğrusu olur mu?" *hikaye üniversite zamanlarında geçmektedir*