Sonunda yeni evime gelmistim.Diger evimiz kadar olmasada guzeldi.Sadece biraz tamirat gerekiyordu o kadar gerci biraz degil baya gerekiyordu.Sırf bu eve babamın is yerine yakın diye tasınmıstım.İstanbul'a geleli neredeyse 2-3 ay oluyordu ama sanki bana cok uzun zamandır ordaymısız gibi geliyor.Çünkü 2-3 ay icerisindi ikinci evim ve ikinci okulum olmustu.Simdiden yeni arkadaslarımı düsünmeye basladım.Gerci eski okulumda cok iyi arkadaslık kurdugum soylenemez olaylı bir sekilde ayrıldım okulumdan.Aydın'da hersey cok güzeldi.Cok iyi arkadaslarım vardı.Ve tabii ki cok iyi notlarım... Ama İstanbul'a geldigimden hic birsey eskisi gibi olmadı.Ama yeni okulumda olur gibi geliyor ,olması lazım.Okula gidecektim .Annemle beraber kahvaltımı yaptım ve hazırlandım.Babam beni okuluma bıraktı.Cok garip duygular hissediyordum.Sonra yakısıklı,havalı bir cocuk geldi yanıma.İlk basta görmedim "hosgeldin"deyince gördüm.Cocuga o kadar hayran kalmıstım ki cevap veremedim sanki agzım kilitlenmisti.Sadece bakmakla yetindim sonra "korkma benden"dedi alaycı bir konusmayla ben bu konusmasından bile oldukca cok etkilenmistim.Kendimi toparlayarak "yoo"dedim ürkek bi sesle.Bana bakarak ben Rüzgar dedi.Ben de Ceren dedim."Tanıstıgımıza memnun oldum" dedi bana "bende"diyebildim sadece.Tenefüs biterbitmez hocamız geldi.Direk Rüzgar'a bakarak "Rüzgar Acar babanız geldi bugun biraz konustuk"dedi.Rüzgar da "Evet biliyorum"dedi.Birkac saat gectikden sonra okul bitmisti ben babamı bekliyordum.Bu sırada cok lüks bi araba geldi.Acaba kimin arabası derken Rüzgar kosarak geldi bana gülümsedi ve hızlıca arabaya bindi .Ben ona bakarken korna sesi duydum hemen arkama döndüm babam gelmisti.Eve gittigimde ilk is olarak Rüzgar'ın facebook'unu buldum biraz inceledikten sonra babasını buldum amacıma biraz daha yaklasmıstım.Babasını arastırmaya basladım ve istedigime ulastım.Rüzgar'ın babası "ACAR HOLDING'in"CEOsuymus.Dünyaca tanınmıs birisiymis.Cok zenginlermis.Bunları ögrenince ister istemez aklıma "niye özel okula gitmiyor?"vb sorular geliyordu.Aksam olmustu annem ve babam eve geldiler ve direk odalarına girdiler.Birkac dakika sonra bagırma sesleri yükseliyordu.Ben artık alıskındım bu tür seylere. Annem babamla parası icin evlenmisti ama evlendiklerinden birkac yıl sonra babam iflas etmis.Annem de o zaman hamileymis ve var oldugunu bile bilmedigim bir abimi evlatlık vermis ve 3 yıl sonra ben dogmusum.Aslında benim dogmamı annem istememis.Eger ben dogmasaydım annemle babam bosancaklarmıs ama aradan 1-2 yıl gectikten sonra maddi olarak toparlanmaya baslamısız.Annem de yine bosanmayı ertelemis.Ama artık bosanırlar gibi geliyor.Bunları düsünürken birden cıglık sesiyle irkildim.Hızlı adımlarla odalarına gittim ve "yeter artık"dige bagırdım.Birden ikisinin de sesleri kesilmisti.Annem uzun bir sessizlikten sonra "bosanıyoruz"dedi.Babam da duyar duymaz odadan cıkıp calısma odasına gitti.Ben de odadan cıktıktan sonra annem kapıyı kilitledi babam da ardından "haftaya bugun hazır ol benden kesin olarak ayrılıyosun"dedi annemde "sonunda mutlu olacagım" diye bagırdı bende babama sarıldım.Okula gittigimde birkac kisiyle daha tanıstım cok iyi anlasıyorduk.Neredeyse okuldaki cogu kız Rüzgar'ı seviyordu hem parası icin hem de tipi icin.Bir hafta gectti annemle babam mahkemeye gittiler.2 saat sonra annemle babam geldiler.Ben babamın yanında kalcaktım evde annemin olacaktı.Butun esyalarımı topladım, babam "yeni evimize gidiyoruz" dedi. Hemen evden cıktık .Bir süre sonra evimize geldik.Cok güzeldi evimiz babama nasıl aldın diye sordum.O da "paramı Nazlı hanıma harcamak istemedim" diye ekledi.Anneme artık "Nazlı hanım" diyiyordu.Ve yepyeni bir hayata baslıyordum...
