Yavaş yavaş yeni bir hayat ve New York tan Londra ya gitmek için valizlerimizi hazırlıyorduk üvey babamın iş için londra ya yerleşmesi gerekiyordu dolayısıyla bizde onunla gidiyorduk. Küçük yaşta bir trafik kazasında annemi ve babamı kaybetmiştim. Onlar gittikten sonra servetimiz gittikce azaldı onlar yokken bana Connor amca yardımcı oldu onunda bir oğlu vardı, Thomas küçük yaştan beri onunla büyüyordum. Bir süre sonra ne servet ne de miras kaldı Thomas ta annesini çok küçük yaşta kaybetmişti. Biz onla kardeşten de öteyiz. Valizlerde hazırlandıktan sonra arabayla havaalanina gittik. Evin anahtarını komşuya vermiştik. Connor amca polisti. Hava alanina girerken üstümdeki metalleri çıkarttım. Buradan geçerken hep tedirgin olurdum. Pasaportlara baktılar. Thomas Well , Connor Well, Oliwer Santiago hepsi tamam dı. Bekleme salonuna geçtik ve uçağı bekledik. Ortalama otuz dakika sonra ucak geldi. Biletlerimiz kontrol edildikten sonra uçağa gitmek icin otobüse bindik gercekten havasızdı. Uçak normalden uzundu. Arka kapıdan bindik 33 abc ye oturduk en son uçağa bindiğimizde cam kenarına ben oturduğum için bu sefer Thomas in oturmasına izin verdim. Ikimizde üzgündük fakat Connor amcayı üzmemek icin belli etmiyorduk. Thomas kullagıma doğru fısıldadı.
-Üzgün müsün?
- Evet hemde çok sen?
- Bende ama belli etmemeye çalışıyorum bence sende öyle yap son hafta yeterince üzdün zaten. Dedi.
Suratım asılmıstı ve üzüldüm. Kendini affettirmek için:
- Afedersin öyle demek istemedim. Dedi.
Önemli değil diyip geçiştirdim. Bir kaç gün önce gideceğimizi öğrendiğim zaman okulda en sevmedigim 5 çocuğu hastanelik etmistim. Sinir problemlerim vardı. Annemlerden sonra olmustu. Bunun için bir çok psikoloğa gitmißtim ama hiç verim alamamıştık. Haplarla zar zor sakin olabiliyordum. Uçak yavaş yavaş inişe geçti ve bir kac saat içinde Londra'ya indik. Connor amcanın ayarladığı eve gittik şimdilik kira ödüyorduk Ney York taki evi satınca yeni bir ev almayı planlıyorduk. Saat bire kadar uyumadık yerleşmeye çalıstık. Thomas la aynı odada kalıyorduk herzaman ki gibi. Gece yatarken bir çok hayal kurduk ve sabahın erken saatlerinde kalktık pörtlek gözlerle bana bakan Thomas a:
Yeni bir gün yeni bir hayat dedim uykulu bir sesle. Üstümüzü giyindik ve okula gittik kimya öğretmeninin derse başladığını görünce kosa koşa kapıyı çaldık. Öğretmen yeni ögrenciler olduğumuzu anladı ve bizi sınıfa tanıttı. Tenefüste dolabıma doğru gittim ve verilen anahtarla kilidi açtım. Içini eşyalarımı yerleştirdim Thomas ın dolabı farklı yerdeydi programa baktığımızda aynı derse girmeyeceğimizi öģrendim. Thomasa giderek haber verecektim ki 2 tane gerzek (okulun kaba dayısı olsa gerek) bana dogru yöneldiler bir süre sonra çevrede bir kalabalık olmaya başladı. Takmamış gibi yapıp ilerlerken beni dolabımın yanina itti. Bir şey yapmama ya söz verdiğim için derdin ne diyip tekrar yürümeye çalıstım bu sefer esmer olanı "geldiğin yer hangi cehennemse burası oraya benzemez"dedi
- Evet oradakiler genellikle böyle hatalar yapmazlar diye karşılık verdim. Kafasını çekip açık olan dolabın içine soktum ve dolabın kapağıylada kafasına 4 kez vurdum o sırada sarışın olanı bana doğru geliyordu. Tekma attım ve Thomas a doğru geriledi Thomas onu kapsonundan tutarak tekrar bana itti ve bende yüzüne yumruğu geçirdim. Ikiside yere yığılmıştı. Müdür yardımcısı geldi ve birkaç kişiye sorup olayin nasıl başladığını anladı. Derse gittim. Dersim laboratuvar dersiydi erken gelmiştim defterimi açarken bir kız yaklaştı . Masmavi gözlü sarışındı tarif edilmez bir güzelliği vardı:
-selam
-selam
-yeni misin?
- evet
-yanına oturabilir miyim?
- başka biri oturcaktı ama önemli olduğunu sanmıyorum dedim
Umursamaz gibi taktik ti bu etkilenmistim ama belli etmemeliydim.
Yeni bir hikaye umarım begenirsiniz yeni bölümüde en kısa zamanda yazacağım. Lütfen volte ve yorum :)
