LEVITIN'S SERIES #1 : STRANGER'S SHARING SURNAME

CHAPTER 23

Hercshen's POV

Nagising ako sa hindi pamilyar na kwarto at nakatali ang mga kamay at paa ko sa kama. Hindi lang basta tali dahil talagang mabibigat na kadena ang nakakabit sa mga kamay ko at paa.
Wala akong magawa kundi ang magdasal ng mahina habang humihikbi..

I know who  bring me here. I still know his scent even in how many weeks I didn't see him.

'Rheus'

I mentally uttered his name when I saw his picture of me and him on the big frame on the wall.
He loves me so much.. But Im afraid that I can't give the love like he's giving on me...
Biglang bumukas ang pinto kaya agad naman akong nagtulog-tulugan.
Ramdam ko ang bawat galaw at rinig ko ang ingay ng paglalakad niya.
Naramdaman kong umupo siya sa kama at lumapit patungo sa pwesto ko.
I can smell his manly scent.

" Wake up Babe... Wake up..."

Pinikit ko ng maiigi ang mga mata ko hanggang sa ramdam ko ang paghalik niya sa gilid ng noo ko.
Ng malaman niyang hindi ako nagigising ay ginamit niya ang tungki ng ilong niya para gisingin ako. At don na ako nagmulat ng mata. Wala na akong pakialam kung makita niya ang mukha kong galing sa pagluha.

"You're awake.."

"R-rheus.." Sobrang hina kong pagtawag sa pangalan niya habang mataman siyang nakatingin sa mga mata ko.

"Shh wag kang umiyak...gusto ko maganda ka palagi..panget ka kasi kapag umiiyak... hehe..."

Mas nadagdagan ang tahimik at ang mga munting hikbi ko ng may hawak siyang baril sa kamay niya.

"Natatakot ka babe? Wag kang matakot nandito lang ako palagi ... Shh wag ka ng umiyak..."

"R-rheus... Ibalik mo na ako please...Baka hinahanap na ako samen..." Pagmamakaawa ko sa kaniya habang patuloy pa din sa pag-iyak..

" Ibabalik rin naman kita..Maglaro muna tayu ah?.."

"Rheus please..Baka nag-aalala na si Rhee-----"

" Don't mention his name when your with me.." He said with full of anger and then grab me from lying in his bed.

"San tayu pupunta?.."

"Away from here Babe..."

" Teka Rheus saan tayu pupunta?.. " I asked him again.. ng palabas na kami ng bahay niya at sinakay niya ako sa kotse. Kahit na galit siya ay nagawa niya paring dahan-dahanin ang pagkalagay sa akin sa kotse.

" Rheus... Pag-usapan natin tu hayaan mo akong ipaintindi sayu ang lahat... Rheus wag ganito please... "

" Im already tired Herschen... Lahat na lang naaagaw sa akin ni Maritte.. First My sister Niesha and then You.. He take you away from me . Pagod na akong tanawin ka na lang palagi sa malayo. And now I want be with you ... Bakit hindi maaari?.. " Kalmado niyang sabi pero ramdam  ang bawat diin sa mga salitang binibitawan niya.

" Rheus kasi.. si Rheeve... si Rheeve ang mahal ko.. and Im sorry hindi ko mapapalitan ang pagmamahal na binibigay mo saken... "

" Bullshit Herschen..Alam kong awa ang nararamdaman mo...Kelan ba magiging ako ah? Hanggang kelan pa ako maghihintay? Bakit kasi Hindi na lang ako? Bakit palagi na lang si Rheeve?...."

" Rheus.."

" No!.Kung hindi ka magiging akin mas mabuting wala ng umangkin pa sayu..."

" No.. Rheus No..Iuwi mo na ako please...Hinahanap na ako sa amin.."

But he didn't listen. He just drive and drive hanggang sa makarating kami sa isang bahay malapit sa mga kakahuyan. Naglakad pa kami hanggang sa marating namin ang muntung kubo doon.
Dun niya ako itinali malapit sa haligi ng kubo na iyun.Wala akong ibang ginawa kundi ang nagmamakaaawa na ibalik niya na ako. Halos dalawang araw ang biyahe namin patungo dito.