Στην ακρη του νηματος

κεφάλαιο 6

Αγαπητό μου ημερολόγιο:

Χθες γύρισα τόσο αργά σπίτι που κόντευε να ξημερώσει.Έκανα τόσο θόρυβο που απορώ πως δεν ξύπνησα την μαμά κα τον μπαμπά.Ήμουν όμως τόσο μεθυσμένη.Η Κλαιρ έπρεπε να με προσέχει και δεν το έκανε....

Τις τελευταίες ώρες τις είχα περάσει διαβάζοντας για την ζωη της Αιρις.Μιας κακομάθημένης κοπέλας χωρίς φιλοδοξίες και στόχους.Βολεύτικα καλύτερα στην θέση μου και αναστέναξα.Πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά?Μου φαίνοντουσαν τόσο εξωπραγματικά.Σχεδόν ευχόμουν να γυρίσω στην βαρετή καθημερινότητα μου που τόσο μισούσα.

-Σε σαράντα λεπτά φτάνουμε,άκουσα την φωνή του Ντειθ,θα έχουμε μια συνάντηση με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας,θα πάρεις κάποιες οδηγίες και απο αύριο θα αρχίσει η έρευνα σου.

Έγνεψα και προσπάθησα να ξεκουραστώ λίγο.Όταν το αεροσκάφος προσγειώθηκε είχε σκτεινίασει και είχε κρύο.Κατεβαίνοντας μπήκαμε μέσα στον ενσωματωμένο διάδρομο και αρχίσαμε να προχωράμε προς άγνωστη για εμένα κατεύθηνση.Αφόυ κατεβήκαμε κάποιες σκάλες προχωρήσαμε σε έναν ήσυχο διάδρομο και φτάσαμε έξω από μια μεταλλίκη πόρτα.Ο Ντειθ έβγαλε μια κάρτα και την πέρασε σε μια σχισμή.Η πόρτα άοιξε με ένα βουητό και βρέθηκα μπροστά σε μια ομάδα ανθρώπων ντυμένους με γρίζα κοστούμια.

Ο Ντειθ στάθηκε μπροστα τους και με μια κοφτή κίνηση με σύστησε.Χωρίς τυπικότητες,χωρίς ευγένιες.

-Δεν έχουμε πολύ χρόνο,είπε,οπότε πρέπει να ειμαστε σύντομοι.Αφου σου δώσουμε έναν ακόμα φάκελο με στοιχεία και γνωστούς της Αιρις θα αρχίσει η εύρενα σου.Αυρίο αυτο που έχεις να κάνεις είναι να επισκεφτείς κάποιους ανθρώπους να σου μιλήσουν για την Αιρις.

-Δεν έχουμε να σου πούμε πολλά,συμπλήρωσε ένας άντρας ντυμένος με ένα εξίσου γκρί κοστούμι.Μόνο έναν βασικό κανόνα.Είσαι υποχρεωμένη να μαας δίνεις αναφορά για κάθε σου κίνηση.Ότι μαθαίνεις και ότι κάνεις.Θα μας ενημερώνεις για όλα.Αλλίως θα υπάρξουν σημαντικές κυρώσεις.

Έγνεψα σε όλους.Οπως με κοιτούσαν μου προκαλούσαν ανατριχίλα.Ειχα αρχίσει να φοβάμαι.Στην τελική βρισκόμουν σε ένα υπόγειο που φαινόταν να μην γνώριζε κανείς με μερικούς αγνώστους.Δεν ήξερα τίποτα για αυτόυς και μου φαινόντουσαν άκρως επικύνδινοι.Πισωπάτησα και προσπάθησα να μην τους δείξω πόσο φοβόμουν.

-Σε αυτό το σημείο η συνεδρίαση μας θα τελείωσει,είπε ο Ντειθ σαν να είχε καταλάβει τον φόβο μου.Θα οδηγηθείς στο ξενοδοχείο που θα μείνεις και αύριο το πρώι θα αρχίσεις τα καθήκοντα σου.

Έγνεψα καταφατικά χαρούμενη που επιτέλους θα έφευγα απο αυτό το μέρος.

................................................................................

Γεία σας!! Ελπίζω να μην σας άφησα να περιμένετ πολύ.Είναι κάπως βαρετό που τώρα που είναι αρχή αλλά σύντομα θα αποκτήσει πιο πολύ ενδιαφέρον το υπόσχομαι..φιλίααα