Gözlerimi sıkıca kapattım. Tek görebildiğim karanlıktı. Gözümden bir yaş süzüldüğünü hissettim. Gözlerimi açtım. Üşüdüğümü hissettim. Aniden titredim.
Bakugou: Aptal saç! Hemen kapat şu lanet klimayı!!
Kirishima hemen klimayı kapattı. Aniden Bakugou elini yüzüme koydu. Yanağımı avucunun içine almıştı. Bana korkarak ve tuhaf bir şekilde bakıyordu.
Bakugou: S-Sen... SEN DONUYORSUN LANET OLASI!
Hemen Mina da elini yüzüme koydu.
Mina: Asya?! YÜZÜN BUZA DÖNÜŞÜYOR!
Parmak uçlarıma baktım. Buza dönüşmüşlerdi. Özgünlüğümü çok kullandığımda ya da soğuk bir ortamda kaldığımda ilk olarak parmak uçlarım ve yanaklarım yavaş yavaş buza dönüşüyor. Eğer özgünlüğümün sınırını aşarsam ve çok soğuk bir ortamda çok uzun süre kalırsam tamamen buzdan bir heykel olurum ve kalbim de donacağı için ölürüm.
Mina parmak uçlarımı tutmuştu.
Mina: Kirishima! Hemen klimayı sıcağa çevir.
Kirishima: T-tamam hemen!
Bakugou: SENİ GERİZEKALI! ÜŞÜDÜĞÜNÜ NEDEN BİZE SÖYLEMİYORSUN?!
Ben: Sakin olun! Buna alıştım artık ben.
Bakugou: NEYE ALIŞTIN GERİZEKALI BUZ KÜPÜ? ÖLÜMLE YAŞAM ARASINDA GİDİP GELMEYE Mİ?!!
Ben: İnanın bana ölüm güzel bir tercih olurdu.
Hepsi bana deliymişim gibi korkarak bakıyorlardı.
Denki: Korkma... korkmaya başlamalı mıyım?
Derin bir iç çektim.
Ben: Gerçekten özür dilerim. Gece gece sizin eğlencenizi bozdum rahatsızlık verdim. Lütfen gitmeme izin verin.
Ayağa kalktım ve kapıya doğru yöneldim.
Bakugou ayağa kalktı ve beni kapının dışına çıkarttı.
Bakugou: Bana bak! Beni burada bekle!
Bakugou içeri girdi ve hemen ne dediğini anlamadığım bir şeyler söyleyip çıktı. Sonra sinirle bana baktı ve aniden elimi tuttu...
Ben: N- ne yapıyorsun?!
Bakugou: Kes sesini.
Beni bir yere götürüyordu.
Ben: Nereye gidiyoruz?
Bakugou: Yarı yarıya piçin odasına.
Ben: Shoto'nun mu? Ne yapacağız orada?!
Bakugou: Sessiz ol. Gidince görürsün.
Shoto'nun odasına geldik. Bakugou kapıyı kıracakmışçasına çalmaya başladı.
Shoto kapıyı açtı.
Shoto: Neler oluyor?!
Bakugou: Beni iyi dinle. Bu kızın lanet özgünlüğü buna iyi gelmiyor. Parmakları ve yüzü donmaya başladı. Özgünlüğünle donan yerleri ısıtmanı istiyorum.
Shoto bana baktı ve yüzü aniden bembeyaz oldu.
Shoto: A-asya? Sana ne oldu böyle?!
Ben: O kadar mı kötü?
Shoto: Çabuk içeri gel.
İçeri girdim. Beni sandalyeye oturttu ve alev olan özgünlüğü ile donan yerlerimi ısıtmaya başladı. Fakat biraz fazla ısıtınca elim yandı ve aniden elimi çektim.
Ben: Ah yandı!
Bakugou: DİKKATLİ OLSANA LAN!
Shoto: Bir sessiz ol! Özür dilerim Asya.
Yaklaşık yarım saat sonra donan yerlerimi Shoto alev ile çözüp ayrıyetten beni ısıtmıştı.
Ben: Çok teşekkür ederim Shoto.
Shoto: Ben de sağ tarafımı kullanırken bunu yaşıyorum ama seninki çok ileri derece. Sanırım tenin özgünlüğünle uyuşmuyor. Böyle bir olayı tekrar yaşadığında lütfen tekrar yanıma gel.
Bakugou: Tamam gevezeliği kes! Hadi sen de kalk da gidelim artık!
Shoto: Siz neden berabersiniz?
Ben: Aslınd...
Bakugou: SANANE LAN!
Shoto: Bakugou! Yeter artık sessiz ol!
Ben: Bakugou!
Bana doğru kafasını çevirdi. Elini tuttum. Bayağı şaşırmıştı.
Ben: Lütfen bağırma. O bana yardımcı oldu. Sen de oldun. Teşekkürler. Şimdi gidelim olur mu?
Sinirle Shoto'ya baktı. Sonra da çıktı gitti.
Ben: İyi geceler Shoto. Teşekkür ederim.
Shoto: Rica ederim. İyi geceler.
Odadan çıktım ve etrafa bakındım. Bakugou gitmişti. Ben de sessizce kendi odama döndüm.
Evet parmaklarım ve yanaklarım buza dönmüşlerdi.
Fakat...
Kalbimi ısındıran anlamlandıramadığım bir şey vardı...
