Karanlıkta Açan Papatya

25.Bölüm Kader Parçaları

... evet doğru anladınız ben ona tutulmuştum. Hemde öyle böyle değil...

RÜYA'DAN

Yol boyunca nereye gittiğimiz hakkında tek bir soru daha sormamıştım. Nereye gidersem gideyim artık benim için bir anlamı yoktu çünkü yerler insanlarla anlam kazanırdı ya da gökyüzüyle ben insanlarla anlam kazandırmayı maalesef becerememiştim en iyisi gökyüzüne sığınmaktı.

Geldiğimiz yere bakınca tekrar o kadının,babamın değerli sevgilisinin, evine geldiğimizi gördüm. Babama soru dolu gözlerle bakmama rağmen tek bir şey demedi sadece kafasıyla ilerlemememi söyledi.

Neydim ben duygularına esir olmuş biri mi? Yoksa esir olmaya duygu katmış biri mi? Neden hiç bir şey yabancı gelmiyordu bana.

Büyük holden geçip geçen seferki gibi büyük kahverengi desenli koltuklara oturduk. Kendimi koruma hissiyle babama oldukça yakın oturdum.

Ama meğersem artık kimse beni koruyamazmış.

Babam bana dönüp yüksek sesle konuşmaya başladı.

"Özge ablana artık anne diyeceksin o senin annen bugün saat 1 de evlendik annen olacak kadın sana annelik yapamadı o yapacak ve en kısa sürede buradan uzaklara gideceğiz kimseyle konuşmanı görüşmeni istemiyorum anladın mı beni güzel kızım" dedi babam özellikle sonuna vurgu yaparak, üst üste şoklar yaşıyordum.

"Nasıl yani baba Emre Mert ben onları nasıl bırakacağım?"

"Mert denen çocuğun adını ağzına alma tamam mı güzel kızım? " dedi babam başta sert bir giriş yapmıştı sonra yumuşak bir hal almıştı sesi ne oluyordu ,neydi bu tavırlar?

Karşımdaki çakma sarışın bana doğru gelip sıkıca sarıldı bana.Hızla ittim onu ne yaptığını sanıyordu bu?

"Ne yaptığını sanıyorsun sen" sesim gereğinden yüksek çıkmıştı. Utanarak başımı eğdim nedense kim olursa olsun ani bir hareket yapınca vicdan azabı çekiyordum.

"Özür dilerim canım unutmuşum istersen ben seni odana çıkarayım olur mu?" Başımı salladım çekinerek.

Up uzun konak gibi olan evin merdivenlerinden çıkmaya başladık.Gereksiz şekilde abartılıydı ev.

Odaya geldiğimizde zoraki Bir şekilde gülümseyip arkasını dönüp gitti. Bu kadında da babamda da bir şey vardı.

Aklıma takmak istesem takacağım o kadar çok şey vardı ki beynimi çökertirdi bunlar, bunları takmayı kesip kendimi yatağa attım.

Mert ne yapıyordu acaba?
Çok can acıtıyordu bu durum sevdiğim bir yazarın dediği gibi ay tutulur güneş tutulur da insan insana tutulur mu?

Evet doğru anladınız ben ona tutulmuştum. Hemde öyle böyle değil.

Bunu düşünmem gereksizce beni gülümsetmişti.O kadar çok sorun vardı ama şu an tek düşündüğüm buydu ben ilk defa aşık olmuştum benim kalbim ve beynim ilk defa bir çalışıyordu.

O şimdi neredeydi ben nerde... Acaba bir daha bir araya gelebilecek miydik?

Ne olursa olsun onun sevgisi kalbimde hep yer alacaktı o benim ilklerimdi aşk konusunda pek yol kat etmesekte hayat konusunda bana çok şey katmıştı.

Tek düşündüğüm Mertten ne istedikleriydi?

Dikkatimi karşıdaki fotoğraf çekmişti daha önce geldiğimde bu fotoğraf burda değildi fotoğrafa yaklaşıp bakmaya çalıştım. Babam adının özge olduğunu öğrendiğim kadın ve bir çocuk bu çocukta kimdi böyle daha önce hiç görmemiştim dakikalarca fotoğrafı incelemiştim.