Gecenin Kızı

Bölüm 29

MERHABA ARKADAŞLAR BEĞENİP YORUM ATMAYI UNUTMAYALIM HİKAYEMİZ TÜM HIZIYLA DEVAM EDİYOR  🖤 🖤 🖤

HİRA= Yola çıkalı yarım gün olmuş, biz anca ormandan çıkabilmiştik. Biraz mola vererek atımıza su verdikten sonra kendimizde karnımızı doyurup yola devam ettik. Yol boyunca Bozkurt' a sorular sormuş onu tanımaya çalışmıştım, konuşmadan ve birbirimizi tanımadan bu yolculuk bitmezdi. Gerçi bu kadar zaman sadece ben onu tanımış sayılırdım, sorduklarıma cevap vermek dışında da konuştuğu söylenemezdi. Mühürlü olduğu kızı tanıyordum, Almira çok güzel ve becerikli bir kızdı. Gölde çamaşır yıkadığımız gün oda bizimle beraberdi. Benim sorularım onun kısa cevaplarıyla akşamı etmiştik ama Çorak Ormana da varmıştık. Bozkurt hemen geceyi geçirebileceğimiz uygun bir yer bulup ateşi de yakmıştı. 

Çorak Orman ürkütücü bir yerdi, aynı adı gibi. Ağaçların yeşillenmesi gerekirdi, yaz aylarına girmiştik ama bir tek yaprak bile yoktu. Sanki yaz ayında kışı yaşıyordu, yerdeki toprak bile taşa dönmüştü sanki. O kadar sert ve kuraktı. Ateşin başında oturmuş yanımızda getirdiklerimizle karnımızı doyururken etrafı incelemeye bir son verip  Bozkurt' a çatmıştım. " Senin nişanlın benim arkadaşım, sen de öyle sayılırsın. Alfan bir şey mi söyledi bilmem ama beni ya kız kardeşin ya da ablan olarak gör. Yolculuğumuz boyunca susacak ve böylemi davranacaksın ?"

Konuşmam işe yaramış olacak ki gülmeye başladı, bunların hepsini yontmak lazımdı sanırım. En başta da alfaları olmak üzere, çünkü Ateş te aynıydı. Gecenin devamı Bozkurt' un Almira ya mühürlenmesini anlatması ve ilk kurt adama dönüştüğü zamanlarda ki komik olayları anlatmasıyla geçti. Ben bir kaç saat uyumuştum sabaha kadar ama Bozkurt nöbet tuttuğu için hiç uyumamıştı. Toparlanıp yola çıkacağımız sırada Bozkurt'un etrafa bakınmaya başlamasıyla bir terslik olduğunu anladım.

Hiç tereddüt etmeden hançerlerimi çıkartıp etrafa bakınmaya başladım, inşallah gördüğüm türlerden biri olurdu gelen çünkü bildiğim şeyle dövüşmeyi hiç bilmediğim bir şeyle dövüşmeye yeylerdim doğrusu. Yan taraftan gelen adım seslerini duymamla o tarafa döndüm hemen, keşke dönmez olaydım. Gelen bir kurt adamdı, hemen çantamdaki kurt boğan şişesini alarak avucuma boşalttım. Ayzıt kurtboğan otunun kurusunu toz haline getirmişti benim için, onu kullanacaktım mecburen. 

Çünkü Bozkurt etrafa bakarken benden uzaklaşmıştı  ve yaşlıların emrine göre de  bana yönelik bir saldırıya müdahale edemezdi. Yaşlılar artık nasıl yapıyorlarsa burada olanları görebileceklerini söylemişlerdi, gerçi hiç inanmamıştım. Fakat bu kadar imkansız olayın içinde buda olsa şaşırmazdım. Gelen kurt adam yalnız bir betaydı ve çok vahşiydi, bunları Ezra' nın anlattıklarından biliyordum.

Sesli bir şekilde küfrettim, Bozkurt bunu benden beklemiyor olacak ki aramızdaki mesafeye rağmen yüzünü buruşturduğunu görmüştüm. Bozkurt'an bakışlarımı çekerek bana yaklaşan betaya dönerek avucumdaki kurtboğan tozunu ona doğru savurdum. Yalan söylemeyeceğim korkuyordum, ellerim titremeye başlamıştı bile. Ama canım için savaşmam gerekiyordu  ve bu da korkumu bir kenara atmam için en önemli sebepti şuan.

Yanıma iyice yaklaştığı gibi pençesini savurdu, eğilerek bundan kurtuldum. Bunu yaparken de alttan bacağına tekme attım, yine de  çabucak toparlandı. Tekrar saldırdı, iki taraftan da pençelerini savurup duruyordu. O benim iki katımdı ve ben ondan küçük olmamın avantajını kullanarak kaçıyordum saldırılarından. Tabi hızlı olmamın da bunda büyük payı vardı, fakat beta çok güçlüydü, kurtboğan tozunun onu yavaşlatması gerekmiyor muydu? 

Anlaşılan bağışıklığı vardı, Bozkurt  " ayak bileklerinin arkasına saldır" diye bağırdı. Benle birlikte betada duymuştu bunu, saldıracaktım ama şimdi değil. Biraz daha onun saldırılarından kaçarak onu yordum, gerçi benimde ondan aşağı kalır yerim yoktu. Beta daha çok sinirlenmiş olmalı ki biraz gerileyerek üzerime doğru koştu, bunu fırsat bilerek bende ona doğru hamle yapıp son anda kendimi yere attım. Yerde kayarken hançerlerimi ayak bileklerine geçirdim, sonra yuvarlanarak tekrar ayağa kalktım.