The Dawn Will Break Soon

PROLOGUE

PROLOGUE

I hate this scene. Nakatayo ako habang pinagmamasdan ang taong mahal ko. He's smiling. Napangiti rin ako. Mas maganda sana kung ako dahilan ng pagngiti niya pero hindi eʼ he's talking with another girl, his arms wrapped around the waist of that girl. Mahigpit ang pagkakaakap and it felt like he truly loves her.

Napaatras ako. Mukhang nagbago na nga siya. He's not the same Lev that I'd known before. He's not the same guy anymore. Ngayon pinagsisihan ko na na umalis ako, pero sana naman naisip niya na babalik parin naman ako. Babalik ako. Babalikan ko siya.

Tumalikod ako, pinipigilan ang luhang kunting kunti nalang ay dadaloy na sa pisnge ko. Pinigilan kong hindi tumulo ang luha ko, nagtagumpay ako. He's not worthy of my tears, there's still a lot guys Fina. Don't cry over him. He's a jerk!

Inayos ko ang suot-suot kong dress, it was a black dress from Chanel. Talagang pinaghandaan ko pang bumili ng mamahalin na dress na 'to para sakanya, but still.. sayang parin. Iba ang inabutan ko sa inaasahan ko. Seeing the man I love with someone else was like stepping into a million thorns, it was hurt, pero wala akong karapatan masaktan, ginusto ko to. Inapakan ko ang tinik na 'to.

"Yeah, it was your fault." A man in his white suit suddenly appeared in front of me. Itinaas ko ang paningin ko, it's my cousin, Fred. Inilahad niya ang kamay niya at inalalayan akong maglakad.

"Why are you here? 'Diba dapat nasa London ka na? Where's Tita?" Sunod sunod na tanong ko. Nakarating na kami sa pwesto namin, ipinaghila niya pa ako ng upuan at inalalayan akong maupo.

"Yeah, akala ko rin. Sabi ng mom mo sumabay ka na sa sa 'kin papuntang London. She wanted us to attend the family gathering, bawal daw tumanggi magagalit sa' kin si dad pag hindi kita nakumbinsi. And si mom naman nauna sa London." Paliwanag niya bago tuluyang umupo sa katabi kong upuan. Inilabas niya ang phone niya at saka nagpipindot. He's texting someone huh?

"Kakauwi ko lang galing America Fred, sasabihin ko lang ulit sa 'yo since mukhang nakalimutan mo at isa pa ikaw ang sumundo sa 'kin 'diba? I'm afraid that there's a chance that I couldn't attend the family gathering. Ba't ba kasi kailangang sa London pa? Ang aarte." Litanya ko. Umayos ako ng upo at sinundan ng tingin ang lalaking kanina ko pa binabantayan. Naglakad siya palapit sa isa pang table habang hawak hawak parin sa bewang ang babae. He's introducing the girl to his friends. Ngiting-ngiti siya. Nakakairita.

Napairap nalang ako. He really did changed a lot. He's smiling more often now, mukhang maayos naman ang naging buhay niya ng umalis ako.

"Inis na inis ka na sa London pero umuwi ka agad dito sa Pilipinas galing America ng malaman mong umuwi na rin ang boyfriend mo.. I mean ex mo." Saad niya. He's still busy with his phone and I don't know if he's just insulting me or pissing me off. Then, if he did. He won. Naiinis ako.

"Are you mocking me?" Inis na tanong ko. I looked at him irritated. Parang gusto ko siyang batuhin ng pouch na dala ko.

"I'm not cous, wag ka na kasing umasa. Iniwan mo siya. Iniwan ka niya. Hanggang doon nalang iyon. Nakaka bobo kasi 'yang relasyon niyo. Just thinking on how the hell the two of you broke up with each other is just too much for me. Mukhang puputok ata ang utak ko." Napahilot siya sa sintindo niya. Apaka galing talaga umarte, palibasang artista.

"Bakit? Sinabi ko bang isipin mo?" Inirapan ko siya at ibinalik ulit ang tingin ko sa dating boyfriend ko. Dati, dating boyfriend. I should have get used to that from now on. It was the fact after all.

Inayos ko ang pagkakaupo ko at saka muling inundayan ng tingin ang lalaking dating pinakamamahal ko. He's extra sweet to the girl, he even kissed the girl on her neck na ginantihan rin naman ng halik ng babae. They're fuckin' gross! Nakakainis! Why the hell I am watching them by the way? It feels like I'm watching a live porn right now. Nakakadiri.