Hi, ako si Dex. :) hm. Sobrang mahal ko talaga si kaycee. Hindi ko alam pero wala eh. Ganto :(
"Hi. Kaycee, pwede ka ba makausap?" Nakikiusap ako. Tingin ko sa sarili ko baliw na.
"sige."
Yan lang ang narinig ko mula sa kabilang linya.
"kaycee. Mahal kita..."
Napakadesperado ko na talaga. Sabik na akong maging kami ulit...
Namimiss ko na lahat lahat...
"Dex, ano ba. Please naman oh?"
Ilang mga salita palang ang binibitawan nya pero alam ko na masakit na agad...
"Kaycee, please. Isa pang chance. Ginawa ko naman para maging isang perpektong boyfriend sayo e. Promise! Sana naman...
"CALL ENDED."
Binaba na nya...
Wala akong nagawa kundi...
Hayaan ang aking mga luha na pumatak sa aking mukha...
Oo, sinubukan ko magmove on. Sobrang hirap. Mas mahirap pa sa midterm exams.
Tangina. Kaycee, ano ka ba!? Nandito ako.
*kriiiiing*
"Hello? Si Dex ba 'to?
"sino to?"
"Dex, si kaycee to"
Hindi ko alam kung ano ba dapat kong maramdaman....
Ano kaya ang kailangan ni Kaycee...
