Ghost Girl ಇ Jeon Jeongguk

Ghost Girl ✦ 0.6

Yeni bir gün, yeni bir macera.

Sıramda amfiye giren öğrencileri izlerken Jeongguk'un içeriye adımlaması ile bakışlarımı ondan kaçırdım. Dünden sonra utanıyordum zaten o'da tekrar eskisi gibi davranıyordu.. şuan bana attığı ölümcül bakışlardan anlaşıldığı üzere.

Telefonuma gelen mesaj sesi ile telefonumu elime aldım ve gelen mesajlara baktım.

Eric
Hanuel.
Okulda mısın?

Hanuel
Evet
Neden?

Eric
Ben bugün okula gelemeyeceğim.
Sen bana not alır mısın?

Hanuel
Tabi ki.
Sen merak etme.
Sen iyi misin? Yani hasta falan mısın?

Eric
Evet, rahatsızlandım.
Bulaşıcı gibi bir şey..

Hanuel
Anladım
Umarım bir an önce eski haline dönersin

Eric
Umarım
Görüşmek üzere

Hanuel
Görüşmek üzere

Ardından bakışlarım tekrar Jeongguk'a kaydı. Sırıtarak bana bakarken kaşlarımı çattım. Sırıtacak ne vardı?!

O sırada başı yanımda duran beden ile beden sahibine baktım. Choi Yeon Jun.

"Yeon Jun? Bir şey mi isteyeceksin?"

Bir elini ensesine attı ve kaşıdı. Etrafa kaçamak bakışlar attıktan sonra boğazını temizleyip konuştu.

"Yanına oturabilir miyim? Sanırım yalnız olmak istemiyorum.."

"Uhm.. şey.. t-tabi olabilir.. benim yanıma.."

"Sen iyi misin?"

Dedi elini omuzuma koyarak. Hızla ayağa kalktım elinin omuzumdan düşmesini sağladım. Ardından gülümseyerek konuştum.

"Evet.. iyiyim.. sadece.. bana fazla temaz etme olur mu? Sosyal anksiyetem var.."

"Tabi ki. Üzgünüm, rahatsız olacağını düşünmemiştim."

"Önemi yok. Hadi oturalım."

Yeon Jun yanıma oturduğunda onunla derin bir sohbete dalmıştık. Gerçekten iyi bir çocuktu -diğerlerinin aksine-.

Arada gözüm Jeongguk'un sırasına kayıyordu. Ben ve Yeon Jun'a sinirle bakıyordu.

Cidden bu çocuğu anlamak zordu. Bir günü bir günü tutmuyordu. Ona nasıl âşık olmuştum?

Eh, bu benim kalbim. Her boka âşık olur. Tanrım.. yardım et bana.

Yeon Jun bana olaylı hayatını anlatırken gülerek onu dinledim. Aksiyonlu bir hayatı vardı, benim hayatımın aksine.

Sınıfa giren profesör ile konuşmaya keserek, profesöre döndük. Elindeki kağıda göz gezdirdikten sonra amfiye döndü.

"Evet, gençler. Size bir duyuru yapacağım. Okulumuz bir doğa kampı düzenliyor. İsterseniz herkes katılabilir. Katılmak isteyenler.. umm.."

Sınıfa göz gezdirdikten sonra gözleri bende durdu.

"Kang Hanuel'e ismini yazdırsın. Çadırlar iki kişilik olacak tüm ihtiyaçları okulun kurucusu karşılayacak. Yarın sabaha kadar isteyen herkes ismini yazdırsın sonrasında ben çadırda kalacak eşleri belirleyeceğim."

Herkes aralarında fısıldaşırken derin bir nefes aldım. Harika, daha ne isteyebilirdim ki? Beni seven, sevmeyen -daha çok sevmeyen- herkes yanıma gelecekti.