[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

35[U&Z]

[Unicode]

နင်မုန့် သူမလက်‌တွေဖြင့် မျက်နှာကို အုပ်လိုက်ရင်း သက်ပျင်းဖျော့ဖျော့ချလိုက်၏။ ဒါပေမယ့်လည်း သေချာပေါက်တော့ လက်အပေါက်လေးတွေက ချောင်းကြည့်နေမိလေသည်။ ဟော်ပေ့ချန်က အ၀တ်အစားတို့ ၀တ်ထားချိန် ပိန်ပါးသယောင် ရှိနေသော်‌ငြား ယခု အ၀တ်အစားတွေ မရှိသည့်အခါ သူ့ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်း‌တွေပေါ်မှ ပြီးပြည့်စုံလှသည့် ကြွက်သားတွေကို တစ်လက်မ မကျန် နင်မုန့် ကြည့်နေမိ‌၏။

နင်မုန့်ရဲ့ အကြည့်တွေက အောက်သို့လျှောကျသွားသည့်အခါ မရှင်းပြနိုင်သော တွန်းအားက သူမရဲ့ အကြည့်တွေကို မကြည့်အပ်သည့် နေရာသို့ တွန်းပို့လိုက်လေသည်။ ချက်ချင်းပဲ ဟော်ပေ့ချန်က သဘက်ဖြင့် ကာလိုက်သည့်အခါ နင်မုန့် စိတ်ပျက်သွားရတော့၏။

"မင်း ဘာကြည့်နေတာလဲ" ရှက်စိတ်ဖြင့် နင်မုန့်ကို မေးလိုက်သည်။

"ရှင့်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ခုခုရှိနေလို့!"

"ဘာ"

"ခန့်ညားမှုတွေကို ရှင်ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှာတွေ့လိုက်လို့!"

"....."

ဟော်ပေ့ချန်က ခေါင်းငုံ့ကာ နင်မုန့်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ အသားအရည်က ဖြူဖွေးနေတာမို့ နားရွက်တွေ ရှက်သွေးဖြာနေပြီး နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံ နီရဲနေတာကို အထင်အရှား တွေ့‌ေနရ၏။ ‌မျက်ခုံးအောက်မှ မျက်တောင်တွေ နှင့် စွဲမက်ဖွယ် မျက်၀န်းတစ်စုံကိုလည်း ထင်းထင်းလင်းလင်း မြင်နေရလေသည်။

နင်မုန့် လှမ်းကြည့်နေသည့် နေရာမှ ပူနွေးမှုကို ရုတ်တရက်ပင် ဟော်ပေ့ချန် ခံစားလိုက်ရသည်။

"အပြင်ထွက်သွား!" ဟော်‌ပေ့ချန် အလောတကြီး အော်လိုက်လေ၏။

"အိုကေ"

နင်မုန့် အပြင်သို့ ထွက်လိုက်ပြီးနောက် တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ဟော်ပေ့ချန် ရေချိုးဖို့ရာ သဘက်ကို ဖယ်ရန်လုပ်မည့်ချိန်မှာ နောက်တကြိမ် တံခါးပွင့်လာပြီး နင်မုန့် ခေါင်း အထဲသို့ ပြူလာလေ၏။

"ယောက်ျား ရှင်မစားရသေးဘူး မလား။ ခရမ်းချဉ်သီး ကြက်ဥခေါက်ဆွဲကို ကျွန်မ ချက်ပေးလို့ရတယ် ဒါပေမယ့် ရှင့်ဒဏ်ရာကို အရင်ဆေးထည့်ခွင့် ပေးရမယ်"