"Bazen içinde bulunduğumuz durumu anlatmak için kelimeler aciz kalır. Bazı durumlarda sadece acı çekilir."
***
Hoş geldiniz :=)
Nasılsınız:(
Bütün hafta gelen uyarılarla boğuştum. Bunun çözümünü bulmaya çalışıyorum.
Ciddi anlamda içime sinen bir platform olursa oraya gideceğim. :(
Neyse bölümü okuyun...
Umut dolu okumalar...
***
Sıkıca tuttuğum ellerden bir saniye olsun ayrılmak istemiyordum. Adımları aceleciydi. Yetişmek için ayağım takılsada pes etmedim. Attığı her seri adıma mutluluktan yürümeyi unutan ayaklarım eşlik ediyordu.
Sonunda ulaşmış olduğumuz bina ile derin bir nefes alıp, 'Hiç bitmeyecek sandım.' dedi. Dudaklarımdan firar eden kıkırtıma engel olamazken çattığı kaşlarıyla, yandan bir bakıp atıp,
'Gül bence de. Zor bir gece seni bekliyor.' dedi. Kafamı sırtını yaslayıp,
'Tamam gülmüyorum.' dedim. Attığı adımlar evin önünde son bulurken kapıyı açmak için verdiğim kilit bir türlü yuvasına sokulmazken karşı dairenin kapısı açıldı.
'Sikeyim şansımı.' Söylediği şeyle tebessüm edip, arkamı döndüğümde Müniş üzerinde lila bir sabahlıkla,
'Bu ne gürültü Yasmin?' diye sordu. Bedirhan'ı geride bırakarak,
'Kapıyı açmaya çalışıyor.' dedim. Bakışları yüzümde gezindikten sonra,
'Yanaklarına hayat gelmiş.' dedi. Elimin tersini yüzüme yasladığım da ısındığını hissediyordum. Aldığım alkolden mi yoksa mutluluktan bilinmezdi fakat gerçekten de yaşıyordum. Tek yüzüme değil yarım kalmış ruhuma bile hayat gelmişti.
'Ne sandınız ki?' Karnıma sarılan elle sırtım Bedirhan'ın göğsüne yaslandı.
'İlk geldiği güne nazaran onu bu kadar iyi görmek beni de mutlu ediyor.' dedi.
'Size olan borcumu nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum fakat teşekkür ederim. Ona destek olduğunuz için. Onu yalnız bırakmadığınız için.' Şimdi yanaklarında hafif bir pembelikle duran Müniş,
'Olur mu? O da benim bir evladım karaman.' dedi.
'Karaman' demesiyle,
'Sen bilmezsin tabi.' Ellerini üzerinde gezdirip, 'Senin gibi çelimsiz kara çocuklara denir.' Dedikten sonra bizi arkasında bırakarak, 'Bu arada çoban köpeklerine de sıkça bu isim veriliyor.' Açık olan kapıdan geçip, 'Sessiz olmamanızın cezası.' Deyip kapıyı yüzümüze kapattı.
Ben utançla kızarırken Bedirhan hala kapalı olan kapıya bakıyordu. Elimi koluna yaslayıp, 'Bedirhan.' dedim. Ne tepki vereceğini merakla beklerken bakışlarını bana çevirip,
'Bu gece bu bina uyumayacak.' dedikten sonra bedenimi kendine doğru çekti. Aniden gelen tepkiyle ellerim göğsüne yaslanırken aldığı derin nefesi nefesime verdi.
Dudaklarım, dudaklarında can bulurken sırtıma sardığı eliyle bedenimi kendine doğru daha çok çekti. Ani gelişen yakınlaşmadan dolayı odaklanamazken ısrarla gezinen diliyle dudaklarımı araladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAHIN GÖLGESİ (TAMAMLANDI❣️)
Ficção Geral'Evet' dil bunu söylesede yüreğim başıma gelenler için yanıyordu. Neden bunları yaşamak zorunda kalmıştım ki. Ah doğru ya beni büyüten ailenin evletlarını kaybetmemesi için ve sevdiğime zarar gelmemesi için. 'Duydunuz şimdi kıyın şu nikahı' kulakl...