Doktor Bey Gay +18

29

Hepbirlikte hastanenin acilinde oturuyorduk. Sameti farklı bir odaya almışlardı. Tabii behlülün kucağından almak baya zor olmuştu.

Etrafa şöyle bir bakınca herkez bir koşturmacadaydı. Cidden hastane baya yoğun görünüyordu.

Ve bu yoğunluğun arasından Esmeri göremiyordum.

Hastaneye ilk geldiğimizde sevinmiştim çünkü Meriç'i cidden özlüyordum.

Ama sadece yaralarımıza pansuman yapılırken bir kere uzaktan göz göze gelebilmiştik o kadar.

Ben göz kırpmıştım o ise ufak bir baş selamı vermişti. Sonra zaten bir hemşire çağırdığı için uzaklaşmak zorunda kalmıştı.

Şimdiyse oturmuş Samet'in uyanmasını bekliyorduk. Behlül ağlıyordu...

Bizi döven adamların kim olduğunu merak ediyordum. Nedensizce bu adamların, Samet'in sakladığı şeyle bağlantılı olduklarını hissediyordum.

Bir on dakika daha bekledikten sonra orta yaşlı bir hemşire yanımıza geldi. Kadın tam bir şey söyleyecekken behlül bir anda kadının yakasına yapıştı.

"YAŞIYOR MU DOKTOR BEY !??"

Hemşire ne yapacağını bilemez halde bir bize bir Behlül'e bakarken göz devirip Behlül'ü kadından çekip yanıma oturttum.

Deniz daha insancıl bir şekilde hepimizin merak ettiği soruyu sordu.

" Arkadaşımızın durumu iyi mi şu an ?"

Kadın hafifçe gülümseyip Behlül'e korku dolu bir bakış attıktan sonra bize döndü.

"Arkadaşınız gayet iyi merak etmey-"

" ŞÜKÜRLER OLSUN ALLAHIM !!"

Behlül'ün kafasına vurup susturarak kadına devam etmesi için bir işaret yaptım.

" A-arkadaşınızın yaralarını temizledik, darbelerden dolayı bayılmış sadece merak etmeyin. Size çok geçmiş olsun"

Son kısmı behlüle bakarak söyleyip hızla yanımızdan ayrıldı. Alpay hepimize bakarak söze girdi.

" Ee o zaman gidip bir konuşalım bakalım bu adamlar neyin nesiymiş ?"

Hepimiz onu onaylanıp ayağa kalktık. Behlül bir anda "Ben Tavşancıma Gidiyoruum Bayy !!"

Diyerek koşarak yanımızdan gidince arkasından bakmakla yetindik sadece.

Çocuk dayak yemişti ama hala aynıydı.

Samet'i yatırdıkları odaya gelince Behlül'ü görememiştim, kesin yine kaybolmuştu geri zekalı.

"Soner sen bir gidip baksana kanka ya ? O salak şimdi yolu bulamaz" Soner'e bakarak kurduğum cümleden sonra Alpay hızla yanıma gelip Soner'in omzuna elini koydu.

"Aaa ayıp değil mi kardeşim Soner'i dışarıdaki kalabalığın içine gönderiyorsun ? Ben giderim onun yerine !"

Soner onun bu hallerine alışık olduğu için hiçbirşey dememişti.

" Tamam o zaman hızlı ol çünkü konuşacaklarımız var daha "

Eliyle tamamdır işareti yapıp Soner'in yanağından hızlıca bir kere öpüp direkt dışarı çıktı.

İşte bunu yapmasını bende beklemiyordum. Soner yavaşça kırmızıya dönerken sırıtıp saçlarını karıştırarak Samet'in yanına gittim.

" Kanka Geçmiş Olsun Nasılsın Şu an ?"

Bana minnettar bir gülümseme gönderip yataktan doğrulmaya çalıştı ama bir anda iki eliyle karnını tutarak geri oturdu.