Taking The Risk (Risk Series #1) (UNDER MAJOR REVISION)

Chapter 7

Chapter 7

Koen's grandma was kind. I could tell na sa kaniya nagmana 'yung apo n'ya.

"Sa inyo po lumaki si Koen?' I asked as I watch her cook for dinner.

Tumango 'yung lola n'ya. "Oo sa 'kin siya lumaki."

Where's Koen's parents? I wanted to ask that question pero baka sabihing nanghihimasok na ako.

Pero, gusto ko talaga malaman. But I don't know kung bakit ko gusto malaman.

"Where's Koen's mom and dad?" I asked in a whisper.

Napatigil sa paghalo si Lola Sylvia.

Okay, I shouldn't have asked na lang pala talaga sana.

"Ang dad ni Koen, nandito naman 'yon sa Pinas, nandoon sa isang hospital Alabang nag-t-trabaho bilang isang surgeon. Ang mom naman ni Koen... wala na, namatay 'yung mama niya limang taong gulang pa lang ang apo ko." Malungkot na napangiti si Lola Sylvia at nagpatuloy sa paghahalo.

Oh, so he doesn't have a mom...

That's difficult...

Ako kahit isang araw lang noon wala si Mommy iiyak na ako nung five years old ako. Si Koen? How did he handle that? Knowing that his mom would never come back?

My tears started to pool in the corner of my eyes.

"Ako tumayong nanay n'ya, maayos ko naming napalaki. Nako, proud na proud siguro nanay n'on kasi nakapasa sa med school ang anak n'ya. May she rest in peace."

Pasimpleng pinahid ko ang tumulong luha mula sa mata ko. "Matalino po si Koen sa school, siguro nga po proud na proud 'yung mom n'ya."

Wow, bakit ko siya pi-ni-praise? He should be hearing this right now and he should thank me.

"Manang-mana lang 'yon sa Daddy Gael n'ya," nakangiting sabi ng lola ni Koen.

"Saan naman po namana ni Koen kabaitan n'ya?" nakangiting tanong ko.

"Sa akin at sa mama n'ya, syempre." Tawa ng matanda.

May tumikhim sa likuran naming dahilan para sabay kaming napalingon ni Lola Sylvia.

"Tapos na kayo chumika about sa akin?" Koen grinned.

Sana hindi n'ya narinig 'yung compliment ko.

"La, doon na po ako sa sala," paalam ko kay Lola Sylvia.

Tumango naman si Lola Sylvia.

Tumayo na ako para umalis na ng kusina. Pero bago pa man ako makahakbang papaalis ay hinawakan ako ni Koen sa braso. "Wait."

Tinignan ko siya. "Ano?"

"You're coming with me."

"Where?"

"Sa SM, malapit lang naman, kailangan ko lang ng taga bitbit," aniya sabay ngumiti.

Ang lecheng 'to gagawin pa akong taga bit-bit. Hinihila ako kung saan-saan.

Nagpapahila ka naman.

Napailing-iling ako.

"Come on, sa SM lang..."

Bumuntong hininga ako. "Fine, fine."

***

Na-i-park na n'ya 'yung sasakyan sa parking lot.

Malapit nga lang 'yung SM sa kanila, pwede nang lakarin. Pero tamad kami both kaya nag-kotse na kami.

"Hindi pa ba tayo baba-ba?" Koen glanced at me.