༄ 𝘏𝘰𝘰𝘥𝘪𝘦 𝘉𝘰𝘺 | 𝘕. 𝘙. 𝘒.

037

Seoyeon POV
"Uyy! Seoyeon, punta tayo don oh!" nasa mall kami ni Soo-ah at umuwi na din kami galing Jeju at 2 weeks ko na din ka-close si Soo-ah "Seoyeon~~pede mo ba akong ilibre?" tanong ni Soo-ah na nag papacute pa "Diba kakalibre ko lang sayo kanina?" bulong ko sa sarili ko "Ano? Di ko marinig ung sinasabi mo" takang tanong ni Soo-ah "A-ah wala sabi ko sige" pumayag ako at pumilit ngumiti kahit alam kong paubos na ung allowance ko. "Seoyeon! Tara na, bilis!" sigaw sakin ni Soo-ah na nasa boutique shop na "Sige susunod na ako!" sigaw ko din at pumunta sa boutique shop.

——————–—————–——————
Heeseung POV
"Ako lang ba ung nakakapansin na palaging mag kasama si Soo-ah at Seoyeon?" pinapunta ko lahat ng kaibigan ni Seoyeon at syempre mga kaibigan ko kase nandun ung crush ni Seoyeon si N— joke lang mabait akong kapatid.

"Napansin ko din eh. Tsaka di na sya nasama sa hangouts namin kasi kasama nya palagi si Soo-ah" sabi ni Ha-eun "Mukha din syang stressed eh nakita ko sya minsan na may ginagawa pa kahit hating gabi na" sabi ko sa kanila "Di na din sya nakain eh, minsan na lang namin sya makita sa canteen" dagdag ni Min Jung.

"Masama talaga kutob ko dyan kay Soo-ah, alam kong may masamang plano yon" sabi ko sa kanila napansin ko din si Ni-ki na di mapakali parang may gustong sabihin pero di masabi "Ikaw Ni-ki may alam ka ba sa pinaplano ni Soo-ah?" tanong ko kay Ni-ki at na bigla sya at biglang napatay sa kinauupuan nya "H-ha? A-ako? W-wala akong a-alam" kinakaban niyang sinabi kaya lalo akong nagduda.

"Tingnan mo nga naman bilis lumipas ng oras, may pupuntahan pa ako eh, bye Hyungs, at mga kaibigan ni Seoyeon" sabi niya at tumakbo palabas na parang wala nang bukas. 'May alam ba ung batang yun?'

335 words
- 𝘛𝘰 𝘣𝘦 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘪𝘯𝘶𝘦𝘥