ေႁခြ 🍂(ခြွေ)

Ep-8

  " တီ.... တီ.... တီ..... တီ.... ''   ph alarm ကို momo ပိတ္လိုက္ကာအိပ္ရာထဲမွ အတင္းထလိုက္သည္ ။ ဒီေန႔က monday ဆိုေတာ့သူမအလုပ္ဆင္းရမည့္ေန႔ျဖစ္သည္ ။
     
       နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ 5:00 am......
ဒါက အလုပ္႐ွိတဲ့ရက္ေတြဆိုသူထေနက်အခ်ိန္ေပါ့.....
မနက္ 6 နာရီဆိုဖြင့္တဲ့ coffee ဆိုင္ေလးကိုသြားဖို႔က ဒီအခ်ိန္ထမွ မွီမွာေလ....

      Momo လည္းေရေႏြးေႏြးေလးနဲ႔ ေရအျမန္ခ်ိဴ းလိုက္သည္ ။ ဂုတ္ေထာက္ေနသည့္ဆံပင္
ကိုဘီးနဲ႔မၿဖီးေတာ့ပဲ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ထိုးဖြလိုက္သည္ ။

       အသားေရာင္ shirt တစ္ထပ္ကိုဝတ္လိုက္ၿပီး အေပၚမွအနက္ေရာင္ hoodieတစ္ထည္ထပ္ဝတ္လိုက္သည္ ။ ေဘာင္းဘီအေနနဲ႔လည္း အနက္ေရာင္ခပ္ပြပြေဘာင္းဘီ႐ွည္ကိုသာ
ဝတ္လိုက္သည္ ။ လြယ္ေနၾကပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို သိုင္းလြယ္လိုက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ဦးထုတ္ေဆာင္းကာ ေအာပ္ထပ္သို႔ေျခသံဖြဖြျဖင့္ ဆင္းလာခဲ့သည္ ။

         ဆိုင္ကယ္ဆီ ေရာက္ခါမွမတင္မက်ျဖစ္ေနေသာစိတ္ေၾကာင့္ momo အိမ္ထဲသို႔တစ္ေခါက္ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္.......

     Dahyunအခန္းဆီကိုေျခသံလံုလံုျဖင့္သြားကာအခန္းထဲသို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္
ေစာင္က ကိုယ္ေပၚကကြာက်ေနေသာေၾကာင့္
မေနထိုင္ မထိုင္ႏိုင္ေျခေထာက္မ်ားက အခန္းထဲသို႔ေရာက္႐ွိသြားခဲ့သည္......

ကြာက်ေနေသာေစာင္ေလးကို ေသခ်ာျပန္ျခံဳေပးလိုက္ေတာ့ အမႀကီးကေစာင္ပံုထဲတြင္နစ္ေနကာ မသိရင္ ပိုးတံုးလံုးေလးနဲ႔တူေနသည္ ။

      ** အမကေလ တကယ္ခ်စ္စရာေလး **

    ကိုယ့္အေတြးကို ျပန္ျပံဳးမိသြားကာ ဆိုင္ကယ္ဆီသို႔သာျပန္လာလိုက္ၿပီး coffeeဆိုင္ကိုဦးတည္လိုက္သည္ ။

     ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ ေသာ့မဖြင့္ရေသးတာေၾကာင့္ အျမဲေနာက္က်တက္ေသာဆိုင္ပိုင္႐ွင္တျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေလးကိုph ဆက္ကာလွမ္းႏိုးရေသးသည္ ။

      ဆိုင္တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ကာ စတိုခန္းထဲဝင္ၿပီး ေအပရြန္အနက္ေရာင္ေလးဝတ္လိုက္သည္ ။ ဆိုင္ပိုင္႐ွင္အမေတာ္ေလးေရာက္မလာေသးခင္ စားပြဲေတြဖုန္သုတ္ ၊ သူ ့ပန္းခ်ီကားေတြ ေနရာခ်နဲ႔ momo အလုပ္႐ူပ္ေနသည္ ။ က်န္တဲ့သူေတြလည္း ခိုင္းလို႔မရပါ......
ဒီဆိုင္မွာ အလုပ္သမားဟူ၍သူပဲ႐ွိသည္...