Recht in eigen hand ~moordvrouw

Hoofdstuk 19 ~Liselotte

Ik, Fenna en Evert rijden naar het huis van Hein Balk. Ik ben meegegaan voor het bebloede mes en Evert en Fenna zijn hier voor het gesprek met Hein en zijn moeder. Hoe kan dat nou? Ik heb toch echt dat hele huis over hoop gehaald. En waarom zou hij al zijn DNA sporen wissen maar wel het moordwapen hier laten liggen? Naja ik ben van de feiten en het feit is dat als dat mes hier echt ligt dat ik dan weer een DNA test mag gaan doen. Evert rijd en Fenna zit op de bijrijders stoel. Het is verdacht stil in de auto. Evert kijkt strak voor zich uit en Fenna draait zich af en toe naar mij, ik denk om te kijken of alles wel goed gaat.

"Evert! Waar ga je heen idioot?" Zegt Fenna. Ze schreeuwt het bijna. Nu zie ik dat we de afslag gemist hebben, wat betekend dat we 10 minuten omrijden.

"Sorry, foutje. Kan gebeuren. Schreeuw niet zo. Christus!"

"Evert, die tijd dat wij langer rijden heeft Hein meer kans weg te komen." Zegt Fenna. Ik zie dat ze zich moet inhouden.

"Nou hij zal vast gewoon thuis zijn hoor!"

"Evert, doe niet zo bijdehand!"

"En dat zeg jij, Fenna?"

"Ja Evert, dat zeg ik." Ik ga me hier echt niet mee bemoeien. Evert doet al zo flauw tegen mij.

"Fenna kap is!" Evert raakt zwaar geïrriteerd.

"Ik ga hier zo niet meer op reageren!"

"Deed je wel." Zegt Evert bijdehand.

"Kappen jullie twee! Jesus, jullie lijken wel een getrouwd stel." Zeg ik.

"Wij zijn tenminste allebei al een keer getrouwd geweest, dat kan jij niet zeggen dus houd jij maar even je mond." Zegt Evert terwijl hij door zijn achteruitkijk spiegel met weer die vervelende grijns mij aankijkt. Jep, nou heb ik me er toch weer mee bemoeit. Deze grap is echt enorm flauw. Het is niet eens een grap het is gewoon plat gezegd een kut opmerking.

"Jesus Evert, doe is effe normaal! Ze wil ons alleen maar helpen. Dat jij nou alleen maar aan je zelf denkt." Fenna knipoogt naar mij en ik glimlach krampachtig.

"De enige egoïst hier ben jij. Nog knap dat je nog niet alleen met die Mirte of Hein bent gaan praten."

"Nee want daar is Lise al mee bezig!" Ze flopt het eruit want ze schrikt van zichzelf. Evert remt de auto af totdat we tot stilstand komen. Ik schiet tussen de twee voorstoelen door. Fenna schiet ook naar voren.

"Wat?!" Schreeuwt Evert.

"Ja ik mocht het niet zeggen, ik wilde mee maar ze zei dat ze beter alleen kon gaan omdat ze toch ongeveer even oud is en dat Mirte dan makkelijker zou praten."

"En dat zeg je nu pas?"

"Jongens kunnen we alsjeblieft naar die moeder van Hein Balk? Er ligt daar een moordwapen." Ik zeg het heel rustig en een beetje zacht maar ze hebben me gehoord.

"Nou een mes loopt niet weg hoor." Zegt Evert. Wat heeft hij vandaag?

"Maar Hein wel, dus go Evert." Zegt Fenna.

"Sinds wanneer heb jij de leiding?" Vraagt Evert met opgetrokken wenkbrauwen.

"Evert doe niet zo flauw. Kom hier, ik rijd verder. Komt er ten minste een beetje schot in de zaak." Yes! Denk ik. Als Fenna rijd zijn we er 2 keer zo snel. Fenna rijd als een maniak, maar dan zijn we er in iedere geval wel snel. Dan begint Evert te schreeuwen.

"Jij denkt toch niet dat ik JOU ga laten rijden! Ik lijk wel gek!"

"Nou, rijd dan." Fenna is er klaar mee zie ik. We rijden in stilte verder. Dezelfde stilte als die voor deze ruzie. Na 3 minuten, die voelde als een kwartier stilte, zijn we dan eindelijk bij het huis van de familie Balk. Als we uitstappen komt de moeder van Hein al naar buiten lopen. Evert en Fenna stappen uit. Als ze allebei de vrouw een hand hebben gegeven stap ik ook uit. Ik doe de achterklep open en pak een paar handschoen en een klein zaklampje. Ik zie dat de vrouw naar de auto wijst en de achterklep open doet. Ik loop naar haar, Evert en Fenna toe.

"Verder geen sporen van braak?" Vraagt Evert. Als ik mijn latex handschoen heb aangetrokken pak ik het mes en doe het in het zakje. Terwijl ik dat doe zegt de vrouw:

"Nee. Vanmorgen bracht ik deze spullen naar de kringloop en pas daar zag ik dat mes. Ik sluit het zakje en doe een stap naar achteren. Ik beland naast Evert.

"En deze spullen lagen in de auto tijdens de huiszoeking?" Hoor ik Fenna vragen.

"Ja." Zegt de vrouw. Evert kijkt mij aan. Nu komt het liselot. En terwijl ik dat denk begint Evert met praten.

"Ooh, en die auto is niet onderzocht? Ik snap hem." Hij stompt met zijn elleboog in mijn bovenarm. Hij grijnst naar me. Ik kijk hem misschien een beetje te arrogant aan en loop dan naar de achterklep van Everts auto. Ik hoor dat er iemand achter me aanloopt. Evert hoor ik aan de vrouw vragen wie er in de auto kan.

"Ja alleen Hein of ik. Ik snap het niet waarom zou hij zoiets doen?" Zegt de vrouw een beetje wanhopig. Maar nu weet ik wel dat het Fenna is die achter mij aanloopt. Ik stop het zakje met het mes in mijn zwarte koffer. Fenna komt naast me staan en legt haar hand op mijn schouder.

"Niks van aantrekken joh! Doe ik ook niet. En je mag best voor jezelf opkomen hoor." Zegt ze bemoedigend daarna loopt ze weer terug naar Evert en de moeder van Hein. Ik smijt de achterklep net iets te hard dicht. Ze heeft gelijk, maar waarom doe ik dat dan niet? Ik hoor Evert op de achtergrond praten en ik ga tegen de zijkant van Everts auto leunen.

"Blijft U erbij dat Hein vroeg thuis was vannacht? Hoe laat was hij echt thuis?" Vraagt Evert. Fenna is intussen naast Evert beland.

"Ik weet het niet ik sliep. Ik had de slaappil genomen."

"Waar is Hein nu?" Vraagt Fenna.

"Ik liet hem dat mes zien, hij zei dat hij er niks van begreep en dat hij er niks mee te maken had." Zegt de vrouw in halve paniek. Hij is gevlucht dus. Fenna kijkt naar Evert met opgetrokken wenkbrauwen.

"Oke, dank u wel." Zegt Evert en Fenna en Evert komen naar de auto lopen.

"Told you." Zegt Fenna en ze knipoogt naar me. Ik glimlach en Fenna en ik krijgen een geïrriteerde blik van Evert. Ik stap in en Fenna en Evert doen hetzelfde. Evert start de motor en rijd achteruit het terrein af. Eerst naar het bureau voor vingerafdrukken. De hele rit is het stil. We denken maar aan een ding. Hein Balk.